Listing 1 - 10 of 1087 | << page >> |
Sort by
|
Choose an application
Aangrijpend verhaal over de vlucht naar België van de zesjarige Luca tijdens de oorlog in Kroatie in de jaren negentig van de vorige eeuw. Na dertien jaar keert hij met zijn vader terug naar het idyllische dorp van zijn jeugd. Zijn herinneringen aan vroeger komen boven. Al die tijd heeft hij niet kunnen spreken door alles wat hij heeft meegemaakt: de dood van zijn moeder, zusje en zijn zwakzinnige oom Oljo, die hem vertelde over de heks Baba Yaga, die de oorzaak was van alle ruzies en oorlogen in de wereld. Luca voelde zich schuldig toen hij een Romabende ontvluchtte en zijn vriendinnetje Zorka kwijtraakte. De joodse man die hij als verrader beschouwde, bleek juist zijn redder te zijn, die er via het Rode Kruis voor zorgde dat hij bij zijn vader in België kwam. Poëtisch geschreven verhaal met mooie beschrijvingen van de natuur; de zintuigen spelen in de herinneringen een grote rol. Door zijn dromen en het geloof dat al het kwaad door Baba Yaga kwam, bleef Luca hoop houden. Zijn vader zegt: 'Je moet je lot leren dragen en het leven zin geven'. Aan het eind van het verhaal heeft Luca zijn verleden verwerkt en spreekt weer. Op het kaft een afbeelding van Luca met zijn oom in een wagon. Als jonge volwassene keert Luca terug naar zijn geboortedorp in Kroatië. Tijdens zijn jarenlange verblijf in België heeft hij geen woord meer gesproken. Zijn kindertijd en het abrupte einde ervan heeft hij verdrongen. Hoe dichter Luca zijn land nadert, hoe sterker de herinneringen worden, hoe scherper de beelden. Geruststellende beelden, van zijn beste vriend Vanja, van ma en Jelena, van de houten 'mensen' van pa, de bloemenvelden, de bergen in de verte. Warme herinneringen komen op, herinneringen aan zijn gekke oom Oljo. Hij vertelde Luca talloze verhalen over de boze heks Baba Yaga, die de oorzaak was van alles ruzies tussen mensen volkeren. Maar ook de andere beelden doemen op. Die van dreigende angst, van vrienden die vijanden worden, van haat, verraad en vluchten voor je leven. Die van de moord op zijn familie en zijn ontmoeting met Zorka. Door zijn schuld is ze niet meer teruggekeerd...
Choose an application
'Spreek je Nederlands? vragen ze. Het eerste Nederlandse woord dat ik hoorde was nee. Nee, nee. Overal nee. Ik weet nog dat ik dacht: Ah … ja. Daarom noemen ze het neelands.' Een jongen verschijnt voor de commissie Vreemdelingenzaken en vertelt zijn verhaal. Hij heeft het over zijn vlucht in een gammel bootje, over de nietsontziende mensenhandelaars, de dood van z'n broer en de strijd om te overleven. Gelukkig schijnt er een klein lichtje in de uitzichtloosheid …
Choose an application
Op een onzeker uur is het literaire relaas van deze intieme en intrigerende kennismaking met vluchtelingen, mensen op de dool die even een thuishaven vinden in een asielcentrum: ‘Op een onzeker uur wachten hier mensen op een nog minder zekere toekomst.' Voor het schrijven van zijn theaterstuk ‘Saw it on television/DIDN'T UNDERSTAND' dat in 2004 overal in Vlaanderen wordt opgevoerd interviewde de jonge theatermaker Michael De Cock jarenlang vluchtelingen. Aanvankelijk had hij een clichébeeld van deze mensen: ‘Het soort dat je af en toe – dood of levend – ook op het journaal ziet. Een echte vluchteling, daar was ik wel zeker van, is in de laadbak van een vrachtwagen naar hier gekomen. Het vliegtuig is voor watjes.' Maar gaandeweg wint hij het vertrouwen van zijn gesprekspartners en ontdekt hij onthullende en onthutsende levensverhalen. Wat begint met een paar portretten wordt al gauw veel meer. Intensief volgt Michael ‘zijn' vluchtelingen in hun doen en laten: het leven in het asielcentrum, op bezoek bij hun advocaat, hun kleine problemen, hun groot verdriet… In het begin is hij een bevoorrechte getuige, naar het einde toe wordt hij meer en meer een metgezel, zelfs een bondgenoot.
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Listing 1 - 10 of 1087 | << page >> |
Sort by
|