Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wat drijft mensen ertoe om zichzelf bewust te beschadigen? Zijn deze cliënten intrigerend, moeilijk, zielig, uitdagend, manipulatief, roepen ze afschuw op, angst of medelijden? Wat doet u als professional: wilt u hen redden, ligt de focus op de onderliggende problematiek of moet het destructieve gedrag eerst stoppen? Wat is de juiste manier om hiermee om te gaan? Meike Grol en Nienke Kool beschrijven wat zelfbeschadiging is, hoe cliënten ertoe komen om dit te doen en hoe u als hulpverlener deze cliënten kunt ondersteunen. Zij vullen theorie en resultaten uit wetenschappelijk onderzoek aan met praktijkervaringen van hulpverleners en cliënten. Aan bod komen thema?s als verslaving, het onderscheid tussen zelfbeschadiging en suïcidaliteit, zelfbeschadiging als een manier van aandacht vragen en zelfbeschadiging binnen de huidige maatschappij. Aan de hand van theoretische beschouwingen en casussen komen de mogelijke behandelingen aan de orde.Bron: https://www.epo.be/nl/geestelijke-gezondheidszorg/3838-achter-de-littekens-9789088507908.html

zelfverwonding --- 616.2 --- Psychiatrie --- zelfverminking --- psychosociale hulpverlening --- zelfbeeld --- automutilatie --- zelfdoding --- suïcidaliteit --- Zelfverwonding --- Automutilatie --- 615.891 --- Psychiatry --- Psychologie --- Geestelijke gezondheidszorg --- Zelfverminking --- Communicatie --- Hulpverlening --- Verslaving --- Zelfmoord --- GGZ (geestelijke gezondheidszorg) --- Gokken --- Internet --- Man --- Volwassene --- zelfbeschadiging

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Cliënten die suïcidegedachten hebben, zijn meer bezig met overleven dan met dood willen. Dat is een essentieel uitgangspunt in dit boek. Het boek behandelt de te doorlopen stappen voor professionals in de hulpverlening. Centraal staat het in gesprek zijn met een (mogelijk) suïcidale cliënt. Onder meer gaat het om signalen opvangen inzake gedachten over uitzichtsloosheid en de wens tot levensbeëindiging, deze klip en klaar bespreekbaar maken en vervolgens tot een actieplan komen dat gedachten aan zelfdoding minstens opschort. De hulpverlener zal hierbij verantwoordelijkheid op zich nemen en directief optreden. Naast gesprekselementen per stap in het gesprek met de suïcidale cliënt, reikt dit boek in kaderteksten enige aanvullende informatie en daarnaast stof tot nadenken aan. Deze teksten zijn bedoeld ter ondersteuning van het uitgangspunt dat preventie van zelfdoding in de hulpverlening een groot goed is. Paul van Hoek was lange tijd werkzaam als sociaal-psychiatrisch verpleegkundige. Hij is thans vooral werkzaam als trainer en docent. Frans Brinkman was eveneens sociaal-psychiatrisch verpleegkundige, trainer en docent. Hij is onder andere auteur van het boek 'Individuele gespreksvoering'.

Zelfdoding. --- zelfdoding --- Psychiatry --- dood --- departement Gezondheidszorg 11 --- zelfmoord --- hulpverlening --- Zelfmoord --- Gespreksvoering --- Communicatie --- Hulpverlening --- Preventie --- Provincie West-Vlaanderen --- 314.424.2 --- 606.3 --- psychiatrie --- geestelijke gezondheidszorg --- Zelfmoord (suïcide , zelfdoding) --- suïcidaliteit --- 328.9 --- communicatie (leesbaarheid) --- patiënt-therapeut-relatie --- patiëntenbegeleiding (patiëntenvoorlichting) --- zelfdoding (suïcide, zelfmoord) --- Suïcide. Zelfdoding --- psychopathologie, psychiatrische ziektekunde, neurosen, psychosen, oorlogssyndromen en verslavingsziekten --- (zie ook: informed consent) --- Affective and dynamic functions --- 314.424.2 Suïcide. Zelfdoding --- Psychology --- preventiebeleid