Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Astarbeiderskinderen. Ze draaien volledig mee in de Nederlandse maatschappij, maar schrikken niet van een schapenhoofd in de vriezer. Ze beschouwen elk ver familielid of goede kennis als neef, nicht, oom of tante en snappen niets van een Nederlandse bruiloft waar slechts een select gezelschap wordt uitgenodigd voor het diner. Ze genieten van de rijkdom van twee culturen, al is het leven soms lastig wanneer je grootgebracht wordt in een land waarvan het eigenlijk nooit de bedoeling was dat het het jouwe zou worden. In ... En we gaan nog niet naar huis komen bekende en onbekende gastarbeiderskinderen aan het woord. Onder anderen Khalid Boulahrouz, Tofik Dibi, Olcay Gulsen en Gürkan Küçüksentürk vertellen over hun jeugd, hun ouders en de even moeizame als hilarische aspecten van het opgroeien tussen twee culturen. In dit boek interviewt Sladjana Labovic (1977), zelf een gastarbeiderskind van Joegoslavische ouders, vijfentwintig kinderen van gastarbeiders over hun jeugd. In het Utrechtse Kanaleneiland groeide ze op. Als redactrice werkte ze vijf jaar bij Het Parool, momenteel is ze dat bij Pauw & Witteman. De ervaringen van de kinderen lijken veel op elkaar. Hun ouders werkten hard, maar ze moesten van weinig rondkomen. De band met de familie was hecht. Hun Nederlands was slecht, ze zouden toch teruggaan. Vooral op de middelbare school werden de kinderen zich van hun afkomst bewust. De ouders deden alles voor een beter leven van hun kinderen. Die kijken vaak met respect op hen terug. Wat de kinderen in dit boek, en niet alleen de bekende, hebben bereikt, getuigt van doorzettingsvermogen, creativiteit en hard werken. Ook al voelen ze zich Nederlander, door de Nederlandse manier van omgaan met mensen uit een ander land voelt een aantal geïnterviewden zich nu minder welkom dan hun ouders indertijd. Ze blijven trots op hun achtergrond. Interessant, soms grappig, maar ook ontroerend. Voor velen toegankelijk.

Migrantenkinderen --- Nederland.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Vreemdetalenonderwijs aan migrantenkinderen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

pedagogiek --- migrantenkinderen --- Turkije. --- België.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Eigenlijk wil Touria maar één ding: zichzelf zijn. Maar hoe doe je dat als je tussen twee culturen zit? Touria woont al haar hele leven in België, maar ze is dochter van Marokkaanse ouders die veel waarde hechten aan islamitische tradities. Daardoor is Touria continu in strijd met zichzelf én met haar vader. Kan ze haar hoofddoek afdoen en westerse kleding dragen? Zal ze roken? Mag ze met een leuke jongen zoenen? Volgens haar vader en oudere broer niet, maar Touria denkt daar anders over. En dat blijft niet zonder gevolgen!

Andere culturen --- Migrantenkinderen

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Iris wordt gedwongen met haar moeder te verhuizen naar een goedkope woning in Geestgrond, een achterstandswijk in de stad. Tegen de zin van haar ouders verruilt ze haar oude school voor de dichtstbijzijnde. Dat blijkt een zogenaamd zwarte school, waar Iris zich moet handhaven in het gezelschapvan tientallen nationaliteiten die allemaal hun specifieke problemen hebben. Steun krijgt ze van een vriendin en haar nieuwe vriend, Tim. Maar indirect ook van de school, die haar een wereld in zakformaat biedt en haar sneller dan een gewone school helpt haar standpunten te bepalen en een eigen weg te vinden.

Cultuurverschillen --- Migrantenkinderen --- Schoolleven --- Dutch literature