Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dit resultaat is eerder onverwacht en kan zonder verder onderzoek niet verklaard worden.In het tweede luik van deze masterproef werd onderzoek verricht naar het effect van bulk pDNA op de transfectie van GFP mRNA met lipofectamine omdat in eerdere studies werd aangetoond dat wanneer coderend pDNA wordt vervangen door niet-coderend pDNA er geen verlaging in transfectie efficiëntie ontstaat. In deze masterproef wordt een vergelijkend onderzoek gedaan, maar het coderend pDNA wordt vervangen door coderend mRNA. De resultaten van deze experimenten zijn geheel onverwacht. Waar bij dezelfde proeven met pDNA coderend voor GFP een positief effect waargenomen werd, is het effect op het GFP mRNA geheel negatief. Het percentage aan GFP positieve cellen daalt in beperkte mate, maar vooral de gemiddelde fluorescentie daalt enorm door de aanwezigheid van het bulk pDNA. Eerst werd gedacht dat de oorzaak lag bij het gebruikte bulk pDNA, maar wanneer het zelfde bulk pDNA werd gebruikt in combinatie met coderend GFP pDNA waren wel positieve resultaten zichtbaar. Als laatste werd ook een opname studie uitgevoerd met gelabeld mRNA. Uit deze resultaten kon besloten worden dat de opname van het mRNA niet verandert door de aanwezigheid van het bulk pDNA. De reden van deze resultaten ligt waarschijnlijk aan een verhoogde immuunreactie door de aanwezigheid van het bulk pDNA. Hierdoor wordt het coderend mRNA sneller afgebroken. Gentherapie die gebruik maakt van niet-virale vectoren is een veelbelovende strategie om op een veilige manier therapeutisch DNA in de cel te brengen om menselijke ziekten te behandelen. Het grootste voordeel van niet-virale vectoren is dat er geen specifieke immunologische reactie wordt waargenomen, maar de gelimiteerde efficiëntie en de korte duur van de transgene expressie zijn de grootste struikelblokken.In deze masterproef wordt de niet-virale vector lipofectamine gebruikt en worden zowel mRNA als pDNA gebruikt als coderende nucleïnezuren.In het eerste luik wordt onderzocht of het gebruik van corticosteroïden een positief effect heeft op de transfectie efficiëntie van pDNA coderend voor een groene fluorescente proteïne (GFP). Hiervoor werd het effect van zowel de glucocorticosteroïden als de mineralocorticosteroïden in deze masterproef onderzocht in verschillende concentraties alsook in twee verschillende celtypes, namelijk de Hela cellen en de SKOV-3 cellen. Uit de experimenten kan besloten worden dat de aanwezigheid van glucocorticosteroïden globaal gezien geen effect heeft op het percentage GFP positieve cellen, maar wel op de gemiddelde fluorescentie van de cellen. Dit effect is celspecifiek omdat het niet werd waargenomen in de Hela cellen, maar wel in de SKOV-3 cellen.De cellen werden in een laatste experiment ook gesynchroniseerd en 'gearresteerd' omdat de doelgroep van cellen in gentherapie voornamelijk niet-delende of traag-delende cellen zijn en deze cellen moeilijker te transfecteren zijn omdat de integriteit van de kern enveloppe niet verloren gaat tijdens de celdeling. Uit deze resultaten is geen verschil tussen de gearresteerde en niet-gearresteerde cellen merkbaar.

Farmacie. --- H460-franse-taal-en-letterkunde.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Vlaamse academie voor taal en letterkunde --- Histoire

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

485.1 --- 773 Secundair onderwijs. --- Nederlands --- secundair onderwijs --- Nederlande taal en letterkunde. --- Nederlandse taal- en letterkunde.