Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Doelstelling: Deze masterproef onderzoekt of er een verschil bestaat tussen mannelijke en vrouwelijke simultaantolken Frans-Nederlands in het Europees Parlement. Hierbij ligt de focus op de decalage van beide groepen. Middelen of methode: Voor dit onderzoek werd eerst een algemene literatuurstudie m.b.t. verschillen tussen mannen en vrouwen verricht. Meer specifiek handelt dit deel over de biologische verschillen tussen en de sociale positie van mannen en vrouwen. Daarna werd de focus meer op de linguïstische verschillen tussen mannen en vrouwen gelegd. Als laatste deel van deze literatuurstudie werd de EVS besproken. Uit deze algemene literatuurstudie zijn een aantal hypotheses voortgevloeid over de mogelijke redenen die achter een decalageverschil tussen mannelijke en vrouwelijke tolken kunnen steken. Als laatste deel werd het onderzoek zelf beschreven en de resultaten bekend gemaakt. Daarvoor werden transcripties, inclusief tijdsaanduidingen, van de originele speeches en de vertolkingen, opgesteld. Deze transcripties werden opgesteld met behulp van het internetarchief van de zittingen van het Europees Parlement. De tijdsaanduidingen werden statistisch verwerkt en geanalyseerd door middel van statistische testen.bekend gemaakt. Resultaten: Uit het onderzoek blijkt dat er een statistisch significant verschil bestaat tussen de decalage van mannelijke en vrouwelijke simultaantolken. De gemiddelde decalage van mannelijke tolken ligt op 2.24 seconden, terwijl die van vrouwelijke tolken 2.69 seconden bedraagt. Dit betekent dat mannelijke tolken algemeen gesteld 0.45 seconden vroeger beginnen te tolken dan hun vrouwelijke collega's in het Europees Parlement. Het is plausibel om aan te nemen dat de aangehaalde verschillen tussen mannen en vrouwen uitdrukking vinden in een andere benadering van de EVS.

Decalage. --- Decalageonderzoek. --- Genderlinguïstiek. --- Man-vrouw verschillen. --- Simultaan tolken. --- Sociale positie. --- Sociolinguïstiek. --- Stereotypering. --- Taalgebruik. --- Tolk.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Doelstelling: Deze masterproef onderzoekt in welke mate het taalgebruik van sportartikelen in de Vlaamse pers gendergeladen is. De studie gaat meer precies na welke stereotiepen van mannen en vrouwen geproduceerd worden en of er in dat geval verschil optreedt tussen een populaire krant en een kwaliteitskrant. Middelen of methode: Dit onderzoek legde eerst een corpus aan van alle artikelen verschenen in De Standaard en Het Laatste Nieuws tussen 2002 en 2008 van zowel de sportvrouwen (Els Callens, Kim Gevaert en Karin Donckers) als de sportmannen (Olivier Rochus, Cedric Van Branteghem en Ludo Philippaerts) van de drie geselecteerde sporten (tennis, atletiek en paardensport). Om het onderzoeksmateriaal te reduceren, werd per jaar een kunstmatige maand (1e week van januari, 2e week van februari, 3e week van maart en 4e week van april) gevormd, gebaseerd op de kunstmatige week uit het onderzoek van Demoor en Saeys (2000). Om een zo representatief mogelijk resultaat te bekomen, werden de 129 artikelen geanalyseerd aan de hand van een tabel, gebaseerd op het framing-principe, in combinatie met een kwalitatieve inhoudsanalyse. Resultaten: De analyse van het corpus toont aan dat er in het algemeen evenveel aandacht besteed wordt aan de resultaten van de sportvrouwen als aan die van de sportmannen en dat de goede prestaties van de vrouwen meestal ook positief worden voorgesteld. Journalisten gebruiken wel vaak werkwoorden die mannelijk geconnoteerd zijn om de goede prestaties van de vrouwen te beschrijven en presenteren vrouwen meermaals in relatie tot hun man. Beide fenomenen tonen aan dat de man beschouwd wordt als de norm. Journalisten vervallen soms in stereotiepen: vrouwen zijn mooi, sexy en interesseren zich voor hun uiterlijk, terwijl mannen als groot, sterk en echte winnaars worden voorgesteld. Het feit dat journalisten (o.a. met bijvoeglijke naamwoorden) vaak inspelen op de vrouwelijkheid van de sportvrouwen en op het sexy image van vrouwensport in het algemeen, verraadt als het ware een mannelijke invalshoek. Sportmannen genieten veeleer bijvoeglijke naamwoorden die hun persoonlijke kwaliteiten benadrukken of hun goede prestaties extra in de verf zetten. Als journalisten over vrouwen spreken, gebruiken ze bovendien, in tegenstelling tot bij de mannen (2x), vaak een verkleinwoord (18x). Zo lijkt het alsof vrouwen minder serieus genomen worden of zelfs minder belangrijk zijn. Het frame dat het meest prominent uit de kwalitatieve inhoudsanalyse naar voren kwam, was het frame van de rivaliteit die stereotiep onder vrouwen heerst. Vrouwen worden voorgesteld als jaloers op elkaar en onverdraagzaam. De vergelijking tussen beide kranten toont ten slotte aan dat Het Laatste Nieuws meer artikelen (83/129) aan sport wijdt dan De Standaard, een sensationelere schrijfstijl hanteert en zo ook vaker in stereotiepen vervalt.

De Standaard. --- Framing. --- Gender. --- Het Laatste Nieuws. --- Kwalitatieve inhoudsanalyse. --- Nederlandstalige pers. --- Sportverslaggeving. --- Stereotypering. --- Studie in de meertalige communicatie. --- Vrouwen in de media.