Listing 1 - 10 of 137 | << page >> |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Harry Mulisch werd zijn leven lang beticht van arrogantie. Nu deed de auteur ogenschijnlijk weinig moeite om het imago dat aan hem kleefde bij te sturen, getuige een kenmerkende uitspraak als 'Ik ben een groot schrijver, daar helpt geen moedertjelief aan'. Volgens Mulisch was dit echter 'zelfironie'. In De ijdele façade onderzoekt Marc van Zoggel het mechaniek van de zelfvergroting en de dynamiek van de ironie in het oeuvre van Mulisch. Hij gaat op zoek naar de literaire traditie waarin Mulisch' schrijversfiguur valt te situeren en beschrijft de ontwikkeling van de ironieopvatting van de auteur. Dit leidt tot nieuwe interpretaties van de novellen De pupil (1987) en Het beeld en de klok (1989) en de romans De ontdekking van de hemel (1992) en Siegfried (2001), vier werken waarin Mulisch hoog spel speelde door de zelfvergroting en zelfironie tot inzet van zijn scheppende werk te maken.
Choose an application
Choose an application
Doelstellingen: Deze scriptie bestaat uit een deelvertaling van “Twee vrouwen” van Harry Mulisch en een vergelijking met de bestaande vertaling van Philippe Noble. Daarbij wordt op zoek gegaan naar (a) de belangrijkste verschillen tussen het Nederlands en het Frans in de uitdrukking van modaliteit, en (b) de impact van die verschillen op vertaling uit het Nederlands in het Frans. Verwacht wordt dat modale ambiguïteit tot vertaalproblemen zal leiden. Middelen of methode: Via een literatuurstudie wordt eerst de evolutie van het concept “modaliteit” geschetst, om zo tot een definitie en taxonomie te komen voor de rest van het onderzoek. Vervolgens worden beide talen met elkaar in contrast gebracht om de belangrijkste verschillen in de uitdrukking van modaliteit te identificeren. Die verschillen worden nader onderzocht met een vergelijkende analyse van de twee vertalingen. Resultaten: De drie belangrijkste verschillen bij vertaling uit het Nederlands in het Frans zijn “zullen”, schakeringspartikels en modale verkleinwoorden. De corpusanalyse bevestigt dat de vertaalproblemen voornamelijk draaien om de interpretatie van modale ambiguïteit, waardoor de vertaler verplicht is om subjectieve keuzes te maken. Hoewel het Frans over de middelen beschikt om vrijwel alle modale nuances van het Nederlands weer te geven, bleef toch ruim de helft van de schakeringspartikels en ruim twee derde van de modale verkleinwoorden onvertaald.
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Listing 1 - 10 of 137 | << page >> |
Sort by
|