Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Doelstelling: De scriptie heeft een dubbele doelstelling: nagaan hoe en hoeveel een journalist gebruik maakt van allusies in krantenkoppen. Daarvoor is een tweeledig classificatiesysteem op punt gesteld. Zo wordt er nagegaan hoe een allusie gecreëerd wordt en wat de aard van de referent is waarnaar een allusie verwijst. Middelen: Een uitgebreid corpus van krantenkoppen, nl. 546 krantenkoppen uit zes verschillende nummers van The Econmist van de afgelopen vijftig jaar (1955, 1965, 1975, 1985, 1995 en 2000). Resultaten: De scriptie kan geen volledig beeld geven van het gebruik van allusies in de afgelopen vijftig jaar, maar geeft wel een beeld van hoe het gebruik geëvolueerd is en wat voor middelen de journalist gebruikt bij het creëren van allusies. Algemeen kan er geconcludeerd worden dat het gebruik van allusies in de jaren '70 een belangrijke stijging gekend heeft en dat die trend zich verder gezet heeft tot vandaag de dag. De journalist maakt het meest gebruik van substitutie om een allusie te creëren en refereert graag naar lexicale en factuele begrippen.

Allusies. --- Engels. --- Evolutie 1955-2000. --- Geschreven pers. --- Journalistieke tekst. --- Krantenkoppen. --- Semantisch-lexicaal. --- Stilistische middelen. --- Studie van tekstsoorten. --- The Economist.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Doelstelling: Het vertalen hoofdstuk 5 en hoofdstuk 7 (journalistieke teksten) uit het boek Frankrijk achter de schermen van Marc Chavannes. De vertaling voorzien van ecyclopedische en vertaalstrategische annotaties. Middelen of methode: Voor de vertaling hebben we gebruik gemaakt van het interpretatieve model van Marianne Lederer. De vertaalcommentaar werd verder ook nog toegespitst op de geschiedenis van Frankrijk en Europa in de twintigste eeuw. Resultaten: Het interpretatieve model van Marianne Lederer is het model bij uitstek gebleken voor het vertalen van journalistieke teksten. De talrijke verwijzingen in de originele tekst naar politieke gebeurtenissen uit het verleden van Frankrijk alsook politieke gebeurtenissen op het internationaal toneel geven aan deze scriptie een geschiedkundige achtergrond.

Chavannes. --- Diplomatieke geschiedenis van Europa. --- Frans. --- Geschiedenis van Frankrijk na WO II. --- Journalistieke tekst. --- Nederlands. --- Vertaalcommentaar Lederer. --- Vertaling met commentaar.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Doelstellingen: De evolutie van het taalgebruik van twee Vlaamse kranten, De Standaard en Het Laatste Nieuws, wordt beschreven aan de hand van drie parameters van tekstcomplexiteit: zinslengte, zinscomplexiteit en woordcomplexiteit. Het betreft een diachroon en comparatief onderzoek, waarbij het taalgebruik van de kranten wordt vergeleken. Artikelen uit drie rubrieken worden geanalyseerd: de binnenlandrubriek, de buitenlandrubriek en de cultuurrubriek. In navolging van Vromant (1999) wordt nagegaan of de vereenvoudiging van krantentaal zich doorzet in de twee dagbladen tussen 1975 en 2010. Middelen of methode: De nadruk ligt op het kwantitatieve aspect van het onderzoek. Alle onderzoeksgegevens wat de zinslengte, zinscomplexiteit en woordcomplexiteit betreft, worden immers geteld. Het eerste criterium, zinslengte, wordt berekend aan de hand van de gemiddelde zinslengte. Dit gemiddelde wordt verkregen door het totaal aantal woorden van een bepaalde rubriek in een krant te delen door het aantal zinnen van die rubriek. Het tweede criterium, zincomplexiteit, wordt berekend aan de hand van de gemiddelde zinscomplexiteitsindex. Het derde criterium, woordcomplexiteit, wordt onderzocht aan de hand van twee types woordcomplexiteit: het aantal abstracte substantieven en het aantal vreemde woorden. Van de types woordcomplexiteit worden eveneens de gemiddelden per rubriek per krant berekend. Op basis van de resultaten wordt besloten in welke mate de vereenvoudiging van het taalgebruik in de kranten zich al dan niet doorzet. Hoewel het onderzoek focust op het kwantitatieve aspect, worden er enkele verklaringen aangereikt voor het fenomeen “vereenvoudiging in de krantentaal”. Resultaten: Uit de drie onderzochte parameters van tekstmoeilijkheid, zinslengte, zinscomplexiteit en woordcomplexiteit, blijkt dat de vereenvoudiging in de krantentaal van De Standaard en Het Laatste Nieuws zich doorzet tussen 1975 en 2010 wat de parameters zinslengte en zinscomplexiteit betreft. Tussen 1975 en 2010 worden de zinnen in beide kranten immers korter en minder complex. Deze vereenvoudiging zet zich sterker door in De Standaard dan in Het Laatste Nieuws. Het onderzoek naar woordcomplexiteit werd opgesplitst in twee criteria, enerzijds abstracte substantieven en anderzijds vreemde woorden. Het aantal abstracte substantieven loopt sterk terug tussen 1975 en 2010, terwijl het aantal vreemde woorden toeneemt in beide kranten. Het aantal abstracte substantieven daalt meer in De Standaard dan Het Laatste Nieuws, en het aantal vreemde woorden stijgt meer in Het Laatste Nieuws dan in De Standaard. Waar het verschil in taalgebruik tussen de twee kranten in 1975 relatief groot was, leunt het taalgebruik van De Standaard wat de zinslengte, zinscomplexiteit en woordcomplexiteit betreft, dichter aan bij het taalgebruik van Het Laatste Nieuws in 2010.

De Standaard. --- H350-linguïstiek. --- H352-semantiek. --- H352-syntaxis. --- Het Laatste Nieuws. --- Journalistieke tekst. --- Stilistiek. --- Studie van tekstsoorten. --- Woordcomplexiteit. --- Zinscomplexiteit. --- Zinslengte. --- 1975-2010.