Listing 1 - 10 of 1150 | << page >> |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Probleemstelling: Hoe kan ik door het aanbieden van georganiseerde vrijetijdsbesteding in La República, werken aan een positiever zelfbeeld bij ex-straatkinderen en tevens een oplossing aanbieden voor de gangbare problemen bij het gebruik van het mobiel schooltje? Deze probleemstelling is het resultaat van drie problemen waarmee ik tijdens mijn stage werd geconfronteerd en die de werking van de organisatie en de re-integratie van straatkinderen bemoeilijkte. 1. Niet begeleide en ongeorganiseerde vrijetijdsbesteding in de voorziening die zich uitte in ruzies, pesterijen, vechtpartijen en plagerijen.2. Problemen bij het gebruik van de mobiele school waardoor het leggen van contacten tussen straathoekwerkers en straatkinderen werd bemoeilijkt.3. Het negatieve zelfbeeld van straatkinderen bemoeilijkt hun re-integratie en bevordert de terugkeer naar de straat.Aan de hand van gerelateerde oplossingen probeerde ik voor de aangehaalde problemen positieve resultaten te behalen. Zo startte ik vrijetijdsactiviteiten op, uitgaand van een proces van empowerment van het kind. Door het kind vertrouwen te geven in zijn vaardigheden en invloed te laten uitoefenen in zijn werkproces kan een positiever zelfbeeld worden opgebouwd. Doordat circus en drama hier ideale werkvormen voor zijn, besloot ik circus- en drama- activiteiten op te zetten. Doorheen deze activiteiten werd een mobiel circus gebouwd die een alternatief kan bieden voor de problemen van de mobiele school. De effectiviteit van het project wordt nagegaan door iedere sessie doelstellingen voor één bepaalde jongere (M.) op te stellen en de evolutie hiervan na te gaan. Conclusies: Doorheen de verschillende circus- en drama-activiteiten is een duidelijke evolutie te zien in het zelfvertrouwen van sommige jongeren. Jongeren die in het begin eerder verlegen waren en niet te motiveren om iets voor te doen voor de groep, stonden opeens op het podium hun kunstjes te doen. Ook buiten de activiteiten was een grotere weerbaarheid op te merken. Deze evolutie is duidelijk te zien bij M., de jongere op wie ik mij extra toespitste. M. is gegroeid in zijn sociale vaardigheden, heeft meer zelfvertrouwen gekregen en heeft zich zo een positieve positie in de groep kunnen verwerven.De jongeren kunnen ook beter hun zelf in te vullen vrijetijdsmomenten vorm geven met spelletjes uit de activiteiten of met circusoefeningen. Hierdoor komen ruzies, pesterijen, vechtpartijen en plagerijen minder voor. Ook het mobiel circus is een feit geworden en wordt binnenkort als nieuw werkmiddel uitgetest op de straat.
Choose an application
Probleemstelling: Op straat moeten de jongeren leren leven met wat ze hebben, ze moeten kunnen overleven ondanks de moeilijke levensomstandigheden. Hierdoor is het gedrag van straatkinderen helemaal anders dan dat van andere kinderen. Aangezien zij er al van jongs af aan alleen voor stonden, missen ze bepaalde sociale vaardigheden die andere kinderen via hun opvoeding meekrijgen. Daardoor hebben zij het soms moeilijk om zich gepast te gedragen binnen een groep of tegen andere mensen. De straatkinderen die in La República binnen komen hebben al zeer veel meegemaakt, sommigen onder hen vertonen dan ook gedragsproblemen en hebben het moeilijk om met leeftijdsgenoten in de groep om te gaan. Vele jongeren hebben een lage frustratietolerantie en reageren hun emoties op een agressieve en impulsieve manier af op groepsgenoten. Er is ook veel pestgedrag in de leefgroep, dit gebeurt vooral van de oudere jongens naar de nieuwe of jongere jongens toe. Aangezien de leefgroep uit een verscheidenheid van leeftijdscategorieën en persoonlijkheden bestaat, brengt dit nogal wat moeilijkheden met zich mee. De samenstelling van de leefgroep verandert voortdurend, er komen nieuwe straatjongeren bij of anderen verlaten de leefgroep omdat de drang naar het straatleven, het druggebruik of de vriendengroep te groot is. Het probleem dat deze situatie met zich meebrengt, is dat er niet echt een groepssfeer tussen de jongeren heerst en dat er vaak agressie en pestgedrag voorkomt. Via groepsgerichte activiteiten en een individuele opvolging van één jongere uit de leefgroep, tracht ik de jongeren enkele sociale vaardigheden bij te brengen die noodzakelijk zijn in de interactie met anderen. Hierbij baseer ik mij op het en gedragstherapeutische werken. Conclusies: Het probleemgedrag dat binnen de leefgroep voorkomt, kan vertaald worden in een tekort aan sociale vaardigheden om alternatief, adequaat gedrag te stellen. Tijdens de groepsgerichte en individuele begeleiding heb ik geprobeerd de jongeren enkele sociale vaardigheden bij te brengen. In de groepsgerichte begeleiding heb ik dit gerealiseerd via spelen en creatieve activiteiten. Aan de activiteiten was een groepsgericht beloningssysteem gebonden. Dit beloningssysteem, dat per activiteit de nadruk legde op vijf aandachtspunten in verband met gedrag waar de jongeren rekening mee moesten houden, heeft positieve resultaten geboekt. Doordat het beloningssysteem gekoppeld was aan het gedrag van de hele groep, zetten ze elkaar meer aan tot het stellen van positief gedrag. De jongeren werden zo meer gestimuleerd om zich in te zetten en samen te werken. Hierdoor ontstond een positievere groepssfeer. In de individuele begeleiding heb ik met één jongere gewerkt rond zijn sociale incompetentie en agressie binnen de leefgroep, aan de hand van een beloningssysteem. Hierbij heb ik geconstateerd dat het belangrijk is om het inadequate gedrag te vertalen in vaardigheden, die vervolgens op een concrete, positieve manier kunnen omschreven worden in kleine werkpunten die op elkaar verder bouwen. Zo leert de jongere ook een adequaat alternatief aan, dat hij kan stellen in plaats van het probleemgedrag. Hij maakt meer kans op succeservaringen als de werkpunten concreet omschreven en haalbaar zijn. Dit versterkt zijn zelfvertrouwen waardoor hij meer gestimuleerd is om zich in te zetten om adequaat gedrag te stellen. Als besluit kunnen we hieruit afleiden dat het competentiegericht werken via gedragstherapeutische technieken, een goede manier is om adequaat gedrag binnen de leefgroep te versterken en probleemgedrag te verminderen.
Choose an application
Probleemstelling: De kinderen in Cerpi zijn heel vaak het slachtoffer van sociale problemen. Aan de oorzaak hiervan liggen een hele reeks factoren dat niet van elkaar losgekoppeld kunnen worden.Wat ik wil aantonen is dat Cerpi, en in het bijzonder de maatschappelijk assistent en psychologe die er tewerk gesteld zijn, niet enkel hulp verleent aan de kinderen, maar eveneens aan de ouders van de kinderen. Een sociaal probleem kan niet opgelost worden indien dit probleem en het kind niet in zijn context geplaatst worden en de beïnvloedende factoren ook niet aangepakt worden. Ouders zijn een essentiële schakel voor een gezonde ontwikkeling van een kind. Veel van de sociale problemen in Cerpi hebben als oorzaak dat de ouders hun verantwoordelijkheid niet opnemen en vooral de emotioneel-sociale behoeften van het kind niet vervullen. Ik wil aantonen hoe Cerpi ouders sensibiliseert en helpt en wat het belang hiervan is voor de kinderen. Conclusies: In Cerpi is er heel wat aandacht voor het welzijn van het kind in alle aspecten. Er ligt een grote nadruk op het emotioneel welzijn van de kinderen en een gezond sociaal netwerk waarop de kinderen kunnen terugvallen. Indien men merkt dat een kind zich in een problematische opvoedingssituatie bevindt, gaat men op zoek naar gepaste hulp en zullen de ouders onmiddellijk betrokken worden. Er is sprake van een zekere opvoedingsondersteuning voor ouders in Cerpi, maar dit gebeurt eerder op een indirecte, niet constructieve manier. Er moet naar mijn mening nog meer geïnvesteerd worden in sociale hulpverlening, zodanig ook de ouders kunnen geholpen worden bij het opvoeden van hun kinderen. Wat volgens mij onontbeerlijk is voor een efficiënte en effectieve hulpverlening dat effect heeft op lange termijn.
Choose an application
Probleemstelling: De meisjes waar ik stage bij deed, hebben allemaal te maken met een negatief gekleurd zelfbeeld. Door dit negatief zelfbeeld bekijken ze zichzelf en anderen vaak negatief. Door middel van een aanbod dat goed aansluit bij deze meisjes hun interesse en cultuur wou ik daar iets aan veranderen. Muziek bleek een goede ingang en middel om met deze meisjes aan de slag te gaan. Ze zijn allen zeer muzikaal en houden van muziek. De muziek is het middel om te komen tot een veranderingsproces, hoe klein ook. Ik ben vertrokken vanuit de noden van de meisjes: nood aan steun bij elkaar, nood om hun zelfvertrouwen te versterken, nood aan positieve bevestiging en erkenning) Dit waren zaken die mij de eerste weken opgevallen zijn tijdens mijn observaties. Aansluitend zocht ik dan naar een methodiek waarmee ik hen in actie kon brengen, zo wou ik de groepscohesie hechter maken en hun zelfvertrouwen versterken. Conclusies: Omdat het zelfbeeld veel facetten van hun leven beïnvloed is het beter voor hun ontwikkeling als ze dit zelfbeeld wat meer kunnen sterken. Het is ook belangrijk dat deze meisjes opgroeien in een bevorderlijke groep. Ze moeten elkaar leren respecteren en met elkaar leren omgaan. Empowerment, oplossingsgericht werken, positief gedrag bevestigen, veiligheid bieden d.m.v. structuur en echtheid zijn een aantal sleutelwoorden en belangrijke begrippen die ik gehanteerd heb tijdens mijn stage en eindwerk.
Choose an application
Choose an application
Probleemstelling: heoretische achtergrondinformatie rond de doelgroep en toekomstperspectief. Bij vertrek had ik zodoende al een goede basis. Ik had ook al enkele ideeën uitgeschreven voor activiteiten, maar ik paste nog veel aan. Op voorhand weet je nooit hoe het zal uitdraaien. Ik wist niet hoe improvisatietheater zou aanslaan bij de jongens en ik wist niet in hoeverre ze bereid zouden zijn na te denken over hun toekomst. Ik kende de situatie noch de jongens, waardoor het vooral in het begin lang aftasten en zoeken was naar een gepaste werkvorm.De probleemstelling luidt daarom als volgt:“Welke invloed kan improvisatietheater hebben op het op gang zetten van een denkproces over de toekomst bij jongens tussen 8 en 16 jaar die een leven op straat achter de rug hebben, in Bolivia?” Conclusies: ook tof.
Choose an application
Probleemstelling: Straatkinderen zijn kinderen die zeer kwetsbaar zijn. Zij hebben een laag zelfbeeld en proberen deze kwetsbaarheid te verbergen door zich verbaal sterk op te stellen, ‘de taal van de straat’. Door bepaalde opvoeding -en leefomstandigheden zijn ze in diepe armoede op straat beland. Daar leerden ze strategieën ontwikkelen om te overleven. Kenmerkend voor deze strategieën is dat ze gericht zijn op verdediging van hun - inmiddels klein - territorium. In deze bachelorproef ga ik op zoek of er via creatief agogische sessies en spelmethodiek, een positieve bijdrage kan geleverd worden tot de emotionele en sociale weerbaarheid van Boliviaanse straatmeisjes en meisjes uit een problematische opvoedingssituaties tussen de 7 en 18 jaar, die verblijven in een residentieel opvangtehuis. Bovendien hebben deze meisjes amper tot geen contact meer met hun ouders. Vanuit deze vaststelling, was het mijn bedoeling de intrinsieke kracht en vaardigheden die zij in zich hebben naar boven te halen en hen te helpen om hun ervaren tekorten achter zich te laten. Zij hebben nood aan positieve bekrachtiging en geloof in eigen kunnen. Ik ging op zoek gaan naar de schakels om een positieve bijdrage te kunnen leveren tot hun sociale en emotionele weerbaarheid, zodanig dat ze bij het verlaten van Alalay zelfzekerder in het leven zouden staan. Conclusies: Het ontwikkelen van een sterke emotionele en sociale weerbaarheid is niet iets dat binnen een beperkte tijd vorm krijgt. Het gaat om een langdurig proces, dat zich al vrij vroeg in de kinderjaren ontwikkelt, waar een blijvende positieve inzet van groot belang is voor de ver-dere ontplooiing. Daarom trachtte ik de aspecten die aan bod kwamen in de sessies in het dagelijkse leven van de leefgroep mee te nemen.Globaal gezien denk ik wel met de meeste meisjes resultaten te hebben geboekt. Bij som-mige kinderen merkte ik naar het einde toe van de stage een vooruitgang op het vlak van hun psychosociale weerbaarheid. Hierbij trachtte ik voortdurend een evenwicht te behouden in het groepsgerichte en individuele begeleiding, om zo te kunnen rekening houden met de specifieke noden en tempo van het kind.
Choose an application
Probleemstelling: "Hoe kunnen straatkinderen in Bolivia inzicht krijgen in hun krachten en een positief zelfbeeld ontwikkelen via creatieve sessies?"Straatkinderen hebben te kampen met diverse problematieken. Ze hebben een vaak zeer negatief gekleurde levensgeschiedenis, die hun zelfbeeld negatief beïnvloed. Binnen 'La Republica' wordt er veel aandacht besteed aan leren door kopiëren. Bovendien wordt er binnen de werking vooral gefocust op praktische, toekomstgerichte vaardigheden. Er is niet veel aandacht voor individuele persoonlijkheidsontwikkeling. Ik ga werken aan het zelfbeeld van de jongeren door middel van zeven aansluitende sessies te geven. Binnen deze sessies ga ik aan de slag met creatieve methode zoals beeld, muziek, drama en spel. Ik ga samen met hen op zoek naar wat hun krachten zijn en wil de aandacht op het positieve te vestigen, om zo het zelfbeeld van de jongeren te stimuleren. Conclusies: Ik kan besluiten dat het zeker mogelijk is om aan de hand van creatieve sessies het zelfbeeld te bevorderen. Door mij te richten op succesverhalen en positieve eigenschappen kregen de jongeren inzicht in hun krachten. Ik heb getracht deze krachten te bevestigen, zowel door middel van erkenning van anderen als mijn begeleidingsstijl.Aan het gedrag van de jongeren merkte ik dat de jongeren meer zelfvertrouwen kregen. Ze durven meer uitdagingen aangaan, zijn in staat hun positieve eigenschappen te benoemen en genieten van de complementen die ze van anderen krijgen
Listing 1 - 10 of 1150 | << page >> |
Sort by
|