Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Met dit boek, zo laat Pleysier verstaan, werd ook het definitieve beeld van de moeder geboetseerd : haar monoloog opent met "Kom maar, zei ze" en wordt cyclisch afgesloten met "Ga maar, zei ze". In het motief van het wit wordt de band tussen moeder en zoon definitief bevestigd. Wit is altijd schoon is veelkleurig in het taalgebruik, meerstemmig in de toonzetting (humor en verdriet gaan hand in hand) en veelzijdig naar de inhoud (naast het moederbeeld ook de evocatie van een teloorgegaan maatschappijbeeld). Origineel daarbij is vooral de invalshoek : de moeder spreekt de zoon toe vanop haar doodsbed. Wat in wezen een soort dialoog had moeten worden, wordt door het weglaten van de antwoorden van de zoon één lange, ononderbroken stroom van woorden, die opwellen uit de mond van de moeder. Zij tekent daarbij als het ware zichzelf: een plattelandsvrouw die hield van buurten, die het fatsoen (wat zullen de anderen zeggen van mij?) hoog in het vaandel voerde, die getekend was door de angst die ze had opgedaan tijdens de oorlog, een vrouw tenslotte die haar man steeds is trouw gebleven. Duidelijk blijkt dat voor Pleysier het hoe belangrijker is geweest dan het wat. De moeder spreekt, zij trekt in haar woordenvloed alle registers open van het plaatselijke Kempische taalidioom, dat aan het boek een hoge graad van authenticiteit verleent. Wit is altijd schoon is sterk autobiografisch gekleurd. In de epiloog geeft Pleysier prijs hoe de schrijfact op gang is gekomen : het is op een moment van "verloren gegane tijdloosheid" dat de schrijvende ikfiguur kort na de middag en ruim twee jaar na haar dood, ineens "mijn moeder zie naderen in de verte". In dit prachtige beeld, van herkenning over ontkenning naar opnieuw de herkenning van de eigen moederfiguur, ligt de kiem van de hele roman.

Dutch literature --- 741 --- Proza - Nederlands --- 8-PLEY --- Boekgeschiedenis (kennisdomein) --- Literatuur, muziek en beeldende kunst/grafiek (kennisdomein) --- 870 --- proza --- prose --- Nederlandse literatuur