Listing 1 - 10 of 370 | << page >> |
Sort by
|
Choose an application
Information systems --- Organization theory --- Administratieve organisatie --- BPMN --- 681.3*D2 --- 681.3*D2 Software engineering: protection mechanisms; standards--See also {681.3*K63}; {681.3*K51} --- Software engineering: protection mechanisms; standards--See also {681.3*K63}; {681.3*K51}
Choose an application
Choose an application
Programming --- Software engineering --- 681.3*D2 --- Computer software engineering --- Engineering --- Software engineering: protection mechanisms; standards--See also {681.3*K63}; {681.3*K51} --- 681.3*D2 Software engineering: protection mechanisms; standards--See also {681.3*K63}; {681.3*K51}
Choose an application
Choose an application
De ontwikkeling en het beheer van hedendaagse gedistribueerde software toepassingen is moeilijk. Drie belangrijke redenen voor de toenemende complexiteit zijn: (1) belanghebbenden van de software hebben verschillende, vaak tegenstrijdige, kwaliteitsvereisten voor de systemen; (2) de software systemen dienen om te gaan met voortdurende wijzigingen in hun omgeving; (3) activiteit in de systemen is inherent lokaal, globale controle is moeilijk te verwezenlijken of helemaal uitgesloten. In deze thesis stellen we een aanpak voor om dergelijke complexe systemen te ontwikkelen. Deze aanpak integreert gesitueerde multiagent systemen als software architectuur in een algemeen software ontwikkelingsproces. Sleutelaspecten van de aanpak zijn architectuur-gebaseerde software ontwikkeling, zelfbeheer en decentrale controle. Architectuur-gebaseerde software ontwikkeling zet de belanghebbenden van een software systeem aan om expliciet om te gaan met tegenstrijdige kwaliteitsdoelen. Zelfbeheer laat toe dat een software systeem zelfstandig omgaat met voortdurende wijzigingen in de omgeving. Decentrale controle biedt een antwoord op de inherente localiteit van activiteit. In een systeem waar globale controle geen optie is, dient de vereiste functionaliteit gerealiseerd te worden door samenwerkende deelsystemen. Tijdens ons onderzoek hebben we een geavanceerd model ontwikkeld voor gesitueerde multiagent systemen. Dit model integreert gesitueerde agenten en de omgeving als expliciete ontwerpabstracties in een gesitueerd multiagent systeem. Het model voorziet in een aantal geavanceerde mechanismen voor adaptief gedrag. Deze mechanismen laten toe dat gesitueerde agenten zich snel kunnen aanpassen aan wijzigende omstandigheden in het systeem. Agenten kunnen het systeem verlaten of nieuwe agenten kunnen worden toegevoegd zonder de rest van het systeem te verstoren. Controle in een gesitueerd multiagent systeem is gedecentraliseerd, de agenten werken samen om de systeemfunctionaliteit te realiseren. Uit ervaring met het ontwikkelen van verschillende gesitueerde multiagent systeem applicaties hebben we een referentiearchitectuur ontwikkeld voor gesitueerde multiagent systemen. Deze referentiearchitectuur mapt het geavanceerde model voor gesitueerde multiagent systemen op een abstracte systeemdecompositie. De referentiearchitectuur kan worden toegepast bij de ontwikkeling van nieuwe toepassingen met soortgelijke kenmerken en vereisten. Tijdens ons onderzoek hebben we een gesitueerd multiagent systeem toegepast in een industrieel transportsysteem met automatisch bestuurde voertuigen. Het ontwerp en de evaluatie van de software architectuur van deze applicatie hebben in belangrijke mate bijgedragen tot de ontwikkeling van de referentiearchitectuur. De succesvolle ontwikkeling van deze complexe toepassing toont aan hoe multiagent systemen als software architectuur kunnen geïntegreerd worden in een algemeen software ontwikkelingsproces. Developing and managing today's distributed applications is hard. Three important reasons for the increasing complexity that characterize a large family of systems are: (1) stakeholders involved in the systems have various, often conflicting quality requirements; (2) the systems are subject to highly dynamic and changing operating conditions; (3) activity in the systems is inherently localized, global control is hard to achieve or even impossible. In this dissertation, we present an approach for developing such complex systems. The approach integrates situated multiagent systems as software architecture in a mainstream software engineering process. Key aspects of the approach are architecture-centric software development, self-management, and decentralized control. Architecture-centric software development compels the stakeholders involved in a system to deal explicitly with quality goals and tradeoffs between the various system requirements. Self-management enables a software system to deal autonomously with the dynamic and changing circumstances in which it has to operate. Key qualities for endowing systems with abilities to manage dynamism and change are flexibility and openness. Decentralized control is essential to cope with the inherent locality of activity. In a system where global control is not an option, the functionality of the system has to be achieved by collaborating subsystems. We present an advanced model for situated multiagent systems that integrates the environment as a first-class design abstraction with an integral model for situated agents that provides advanced mechanisms for adaptive behavior. These mechanisms enable situated agents to manage the changing situation in the environment autonomously; the multiagent system can cope with agents leaving the system and new agents that enter. Control in a situated multiagent system is decentralized, situated agents cooperate to achieve the overall functionality of the system. From our experiences with building various situated multiagent system applications, we have developed a reference architecture for situated multiagent systems. This reference architecture maps the advanced model for situated multiagent systems on an abstract system decomposition. We give an overview of the various views of the architecture, and we explain how the reference architecture can guide architects when developing new applications that share the common base of the reference architecture. We have applied a situated multiagent system in a industrial automated transportation system. The architectural design, the development, and the evaluation of this complex application has considerably contributed to the development of the reference architecture. We give an overview of the software architecture of the system, and we discuss the evaluation of the architecture. The successful development of this challenging application demonstrates how multiagent systems can be integrated as software architecture in mainstream software engineering. De ontwikkeling van hedendaagse softwaresystemen is complex. Twee belangrijke redenen voor de toenemende complexiteit zijn: (1) sofwaresystemen zijn onderhevig aan voordurende dynamiek en wijzigingen, voorbeelden zijn variaties in beschikbaarheid van diensten en piekbelastingen; (2) gegevens, diensten en gebruikers van softwaresystemen zijn geografisch verspreid, globale controle over het systeem is moeilijk te realizeren of helemaal uitgesloten. In deze thesis stellen we een aanpak voor om dergelijke complexe systemen te ontwikkelen. Deze aanpak bouwt een softwaresysteem op uit een aantal autonome software entiteiten (agenten) die door samenwerking de vereiste systeemdoelen realiseren. Een dergelijk softwaresysteem wordt een gesitueerd multiagent systeem genoemd. Sleutelaspecten van de aanpak zijn zelfbeheer en decentrale controle. Zelfbeheer laat toe dat een softwaresysteem zelfstandig omgaat met voortdurende wijzigingen in de omgeving. Decentrale controle biedt een antwoord op de geografische verspreiding van gegevens, diensten en gebruikers. Tijdens ons onderzoek hebben we, in samenwerking met Egemin NV, een gesitueerd multiagent systeem toegepast in een industrieel transportsysteem waarin automatisch bestuurde voertuigen paletten met producten verplaatsen in een productieomgeving. In tegenstelling tot de traditionele aanpak waarbij de voertuigen bestuurd worden door een centraal controlesysteem wordt elke voertuig in de nieuwe aanpak bestuurd door een agent. De agenten bepalen onderling wie welke taken uitvoert, wie voorrang heeft op een kruispunt, e.d. De succesvolle ontwikkeling van deze toepassing toont aan dat multiagent systemen uitermate geschikt zijn voor het oplossen van software problemen die gekenmerkt worden door voortdurende dynamiek en waarin centrale controle moeilijk te realizeren is.
Choose an application
Dit doctoraatswerk bestudeert de problematiek van dynamische applicatie-adaptatie voor component-gebaseerde software systemen. De belangrijkste bijdragen van dit werk situeren zich op drie domeinen: (1) Het ontwerp en de ontwikkeling van een componentmethodologie en bijhorende middleware systeem genaamd Draco. Draco bestaat uit een kleine kern die in staat is componentencomposities uit te voeren. (2) Het ontwerp en de ontwikkeling van een uitbreidingsmodule die op volledig transparante wijze voor de gebruiker functionaliteit van dynamische adapatatie toevoegt aan het middleware systeem. Hierdoor wordt het mogelijk componenten tijdens de uitvoering van de applicatie te vervangen door een nieuwe versie. (3) Ondersteuning voor de generatie van overdrachtsroutines die de toestand die zich in de actieve component instanties bevindt overdragen naar de nieuwe versie. Het proces dat in dit werk geintroduceerd wordt bestaat uit twee delen. Tijdens de ontwikkelingsfase wordt de broncode van een component geanalyseerd en vergeleken met de vorige versie. Deze analyzefase tracht semi-automatisch overeenkomstige structuren tussen verschillende versies te localiseren door type en structuur analyze. Vervolgens wordt deze informatie toegevoegd aan de nieuwe componentenversie via codeinstrumentatie. Tijdens de uitvoering wordt deze informatie dan gebruikt door de extensiemodule van het middleware systeem. In this work, we address the problem of dynamic software evolution for component-based applications. The contributions of this work are threefold: (1) Design and implementation of a flexible and extensible component middleware system that allows the execution of component compositions at runtime. (2) Design and implementation of a extension module that transparantly adds live update functionality to the middleware platform (3) Support for semi-automatic generation of state transfer functionality. The process introduced in this work consists of two parts. At design time the source code of a component is analyzed and compared with the previous version. The results of this analysis are then embedded in the code of the new version using code instrumentation techniques. At runtime, the middleware and extension module use the information embedded in the component to safely replace the component without interrupting application execution.
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
681.3*D2 --- Software engineering: protection mechanisms; standards--See also {681.3*K63}; {681.3*K51} --- 681.3*D2 Software engineering: protection mechanisms; standards--See also {681.3*K63}; {681.3*K51} --- Software engineering. --- Software Engineering. --- Computer software engineering --- Engineering
Listing 1 - 10 of 370 | << page >> |
Sort by
|