Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Vries, de, Hendrik

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Vries, de, Hendrik

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De poëzie van Hendrik de Vries (1896-1989) is uniek in de Nederlandse literatuur. De beginregel van het eerste gedicht in deze bloemlezing vat dit samen: "Hoor! Zo is nooit gezongen! Hoor!" Hij is de dichter van de droom die onverklaard blijft en van sprookjes zoals niemand anders ze heeft verteld. In zijn Tovertuin verbeeldt hij de belevingswereld van kinderen, met idylle en bedreiging als uitersten. Niet voor niets was De Vries de lievelingsdichter van Willem Wilmink. Anders dan zijn generatiegenoten Marsman, Nijhoff en Slauerhoff, die hem eveneens bewonderden, schreef De Vries vooral vertellende gedichten. Sinds zijn kindertijd was Hendrik de Vries in de ban van Spanje. Hij bereisde het land in de jaren vóór de Burgeroorlog en vergaarde er coplas, de beroemde korte, anonieme volksliedjes. Hij bewerkte ze op een onnavolgbare wijze in het Nederlands. Een ruime keus hieruit is in deze bloemlezing opgenomen. Deze keuze uit bijna alle bundels van Hendrik de Vries verscheen voor het eerst in 2006. Aan de herziene heruitgave is een geschreven portret toegevoegd, waarin de levensloop van de dichter met het karakter van zijn poëzie wordt verbonden. Dat Spanje voor De Vries een inspiratiebron voor gedichten, tekeningen en schilderijen bleef, blijkt uit deze biografische schets. Jan van der Vegt publiceerde, behalve de biografieën van Hans Andreus, A. Roland Holst en Jan G. Elburg, artikelen en een monografie over Hendrik de Vries en redigeerde uitgaven van diens brieven en essays. In 2006 verscheen zijn biografie van de ?Groningse Spanjaard?, zoals De Vries zich noemde.

Dutch literature --- Vries, de, Hendrik

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Van de dichters A. Roland Holst (1888-1976) en Hendrik de Vries (1896-1989), beiden hoog gewaardeerd door tijdgenoten, zijn slechts 16 wederzijdse brieven bewaard gebleven: de oudste uit 1924, als Roland Holst met kritische waardering reageert op gedichten van De Vries, de laatste uit 1973 als hij getroffen is door een begripvol artikel van De Vries. Ontmoet hebben ze elkaar in de tussentijd maar één keer. Bij elkaar geplaatst geven de brieven een beeld van een toenadering die een zekere vertrouwelijkheid krijgt, en zelfs het begin lijkt van vriendschap tussen twee heel verschillende persoonlijkheden. Maar ze zet niet door, zodat de correspondentie in de beleefde afstandelijkheid eindigt waarmee ze begon. De moeite die Holst heeft om de roem die men hem toezwaait te verenigen met de aard van zijn dichterschap, contrasteert opvallend met de roes waarin De Vries zich bij een huldiging laat meeslepen.00Inleiding en verbindende teksten van de hand van Jan van der Vegt, biograaf van zowel A. Roland Holst als Hendrik de Vries, plaatsen de brieven in een traditie van schrijversbrieven en een context van literaire vriendschappen en onderlinge kritiek.

Vries, de, Hendrik --- Roland Holst, Adriaan

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Drawing --- Dutch literature --- Vries, de, Hendrik --- De Vries, Hendrik