Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
Zowel onderzoekers als praktijkwerkers concluderen dat maatschappelijk kwetsbare anderstalige gezinnen met een migratieachtergrond ondervertegenwoordigd zijn in de formele kinderopvang. Ik zocht een antwoord op de vraag of een brugfiguur kinderopvang toegankelijker kan maken voor deze gezinnen. Ik vertrok vanuit het vernieuwend project ‘Samen slaan we de brug’ uit Dendermonde. Via literatuurstudie, stage-ervaringen en gesprekken met het werkveld geef ik drempels aan waarbij ondersteuning van een brugfiguur helpend was en formuleer ik veranderingsvoorstellen die daarbij aansluiten. Ontwikkelingspsychologisch blijken de eerste twee levensjaren heel belangrijk te zijn: de theorie van Mahler beschrijft het moment dat de baby psychisch loskomt van de moeder. Deze periode valt samen met de overgang naar de kinderopvang en de sociale en pedagogische functie hiervan kunnen mogelijke tekorten in de thuissituatie compenseren. Ik stel een flyercampagne voor via de partners waar prille zwangeren langskomen, om zo de kans op een opvangplaats te vergroten voor de doelgroep. Hoe vroeger ze kennismaken met kinderopvang, hoe meer het voor hen een optie kan zijn. Tegenover de nadruk op die cruciale periode van de eerste duizend dagen, plaats ik inzichten die de druk bij ouders wat kan wegnemen. Opvoeding is immers meer dan ontwikkeling alleen en er zijn steeds herstelkansen mogelijk. Dat is voor alle ouders en in het bijzonder voor ouders in een kwetsbare positie een geruststellende gedachte. Algemeen genomen speelt een culturele kijk op kinderopvang geen doorslaggevende rol bij de keuze voor formele kinderopvang. Voor anderstalige gezinnen met migratieachtergrond is de opvoeding van hun kinderen delen met professionelen wel vaak nieuw. Het is lang niet overal vanzelfsprekend om jonge kinderen buitenshuis op te vangen. Denk aan het ontbreken van voorzieningen, een andere visie op de moederrol en daaraan gekoppeld de vrouwelijke arbeidsmarktparticipatie. Migratie maakt dat de gezinnen op heel wat domeinen een nieuw evenwicht moeten vinden. Mijn voorstel is om de aanwezige gezinnen in de kinderopvang divers-sensitief te benaderen; met een open blik in verbinding gaan met ‘de andere’, luisteren om elkaar te begrijpen en samen zoeken naar wat werkt. Het tandwielmodel van Lecoyer en Oizaz (2021) is een methodiek met veel potentieel op dat domein. Ook het kruispuntdenken bracht belangrijke inzichten; combinaties van iemands identiteit kunnen de kwetsbaarheid in bepaalde situaties verhogen, waardoor het belangrijk is je bewust te zijn van je eigen maatschappelijke positie en de voor-/nadelen die ermee verbonden zijn. Een interne brugfiguur die vertrouwd is met dit thema kan als referentiepersoon voor het team fungeren. De beleidsmatige invalshoek beschrijft o.a. het verplichte inburgeringstraject; niet-Europese nieuwkomers moeten bepaalde cursussen volgen, waardoor een nood aan kinderopvang kan ontstaan. Gezinnen waarvoor de stap naar kinderopvang (nog) niet lukt – door gebrek aan een opvangplaats of persoonlijke redenen - kunnen in dit traject toch stappen vooruit zetten door een moedergroep. Mijn derde veranderingsvoorstel is om in de bestaande moedergroep van Dendermonde ondersteuning te bieden vanuit studenten of ervaringsdeskundige moeders. Bij de afwerking van de bachelorproef, bleek voor de studenteninzet door het Huis van het Kind Dendermonde een overeenkomst gesloten te zijn. Dat draagt bij tot de continuering van de moedergroep op langere termijn.
Choose an application
Wie de palliatieve zorgcultuur wenst uit te dragen, weet dat samenwerken met vrijwilligers essentieel is. Of de organisatie nu een netwerk voor palliatieve zorg, een palliatieve eenheid, een rust- en verzorgingstehuis of een ziekenhuis is, de inzet van vrijwilligers vraagt een professionele omkadering en een weloverwogen beleid. Op vraag van velen die oprecht betrokken zijn bij deze zorg en dagelijks geconfronteerd worden met de moeilijkheden om een kwaliteitsvolle vrijwilligerswerking uit te bouwen, werd deze praktische gids geschreven. Dit boek biedt informatie over rekrutering en selectie, basisopleiding van vrijwilligers, begeleidingsvormen en voortgezette opleiding. Er wordt ook aandacht geschonken aan de taken van de coördinator, aan afspraken en beroepsgeheim en aan de verschillende benaderingswijzen van organisaties in palliatieve zorg. De auteurs putten uit hun eigen ervaringen in de palliatieve hulpverlening. Deze praktijkgids is een must voor beleidsverantwoordelijken van organisaties, voor coördinatoren die met vrijwilligers werken en voor alle organisatoren die de palliatieve zorg een warm hart toedragen.
vrijwilligerswerk --- palliatieve zorgen --- Sociology of social care --- Hygiene. Public health. Protection --- Sociology of health --- Social policy and particular groups --- Belgium --- palliatieve zorg --- 364.44 <493> --- 364.4-053.18 --- 614.256.3 --- #A9801A --- Palliatieve zorgen (hospice, terminale zorgen) --- Vrijwilligerswerk (vrijwilligersmanagement) --- 603.2 --- palliatieve zorgen (gez) --- Vlaanderen --- soins palliatifs --- 612.67 --- 367 --- 493.8 --- C5 --- ODIS-HT) --- Maatschappelijke organisaties en maatschappelijk leven
Choose an application
Dit boek biedt een praktische en concrete handleiding, door enerzijds een overzicht te geven van belangrijke aspecten binnen de psychosociale hulpverlening in palliatieve situaties en anderzijds de confrontatie aan te gaan met de concrete realiteit van de belevingswereld van de palliatieve persoon, zijn familie en betekenisvolle derden. Het vertrekt heel bewust van de visie dat een persoon die in een palliatieve situatie verkeert meer is dan een palliatieve patiënt. Naast 'zieke' is hij ook een individu met een eigen karakter, een specifieke geschiedenis, realisaties, waarden en noden. Hij maakt deel uit van een familiaal en sociaal netwerk waarbinnen een voortdurende en wederkerige beïnvloeding heerst. Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel behandelt de fase voor het overlijden en stelt de waarheidsmededeling als vertrekpunt. Is deze mededeling een recht of een noodzaak? Hoe gaan we ermee om? Wat na de waarheidsmededeling? Een tweede hoofdstuk belicht de impact van het ernstig-ziek-zijn op het familiale leven. Wat is de betekenis van het nakend verlies voor de familie? Hoe wordt gecommuniceerd en met wie? Wat zijn de noden van een gezin in een palliatieve situatie? Hoe kunnen we als maatschappelijk werker hierop anticiperen. Het tweede deel behandelt de periode na het overlijden. Wat zijn mogelijke gevoelens en reacties van nabestaanden? Over welke krachtbronnen beschikt het rouwend gezin en hoe kun je deze als maatschappelijk werker aanspreken? Ook het belang van een goede teamwerking en de noodzaak van de zorg voor de zorgverstrekkers komen aan bod. In beide delen wordt een hoofdstuk gewijd aan praktische dienstverlening. Het boek richt zich in eerste instantie naar sociaal werkers die binnen de thuiszorg, ziekenhuizen, palliatieve eenheden, rust- en verzorgingstehuizen, palliatieve netwerken,... geconfronteerd worden met palliatieve situaties. Het is ook geschikt voor gebruik in de opleidingen maatschappelijk werk en sociale verpleegkunde. Door de taken, mogelijkheden en aanpak van de socicaal werkers te belichten, biedt dit boek aan de eerder medisch gerichte hulpverleners een basis tot goede verstandhouding en samenwerking.
Palliatieve zorg. --- Rouwproces. --- Stervensbegeleiding. --- slechtnieuwsgesprekken --- Sociology of health --- Philosophical anthropology --- palliatieve zorgen --- Sociology of social care --- rouwverwerking --- Palliatieve zorg --- #KVHB:Palliatieve hulpverlening --- 418.7 --- 603.2 --- familiebegeleiding --- geneeskunde --- gezondheidszorg --- hulpverlening --- rouw --- stervensbegeleiding --- Stervensbegeleiding --- et al. --- maatschappelijk werk --- 179.7 --- dood --- euthanasie --- palliatieve zorg --- rituelen --- sterven en dood --- terminale zorgen --- uitvaart --- Psychologie van leven en dood --- Medische en paramedische stervensbegeleiding - Palliatieve zorgen --- (zie ook: rouw) --- (zie ook: terminale zorgen) --- (zie ook: dood, euthanasie, palliatieve zorgen, rouw, terminale zorgen) --- 612.67 --- et al --- Palliatieve zorgen --- Hulpverleners --- Provincie West-Vlaanderen --- Rouwproces --- Palliatieve zorgen (hospice, terminale zorgen) --- palliatieve zorgen (gez) --- Hulpverlener
Choose an application
1. Het rekruteren en selecteren van de kandidaat-vrijwilligers2. Basisopleiding van de vrijwilligers in de palliatievezorg3. Begeleidingsvormen en voortgezette opleiding4. De taken van de coördinator binnen de vrijwilligerswerking5. Afspraken en beroepsgeheim6. Palliatieve hulpverlening - de verschillende benaderingswijzen
Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|