Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dit boek van de Britse egyptoloog Toby Wilkinson over de drieduizend jaar durende geschiedenis van het oude Egypte is een aanrader voor iedereen die de piramides, de tempels of de vondsten in het graf van Toetanchamon in een ruimer historisch perspectief wil zien. Ons beeld van de geschiedenis is al te vaak gedomineerd door deze imposante sporen. Ze dienden een belangrijk doel: het in stand houden van het geloof in het goddelijke koningschap. Wilkinson probeert ons al te eenvoudige en geromantiseerde beeld te corrigeren. Gedurende die vele eeuwen werd Egypte meerdere keren bedreigd door invasies en burgeroorlogen. Bovendien moest het volk eeuwenlange onderdrukking en slavernij verduren. Al ten tijde van het Oude Rijk werden strijdknotsen gebruikt als symbolen van koninklijke macht. En ook de iconografie verraadt de aard van het koninklijke gezag. Niet alleen de overwonnen Nubiërs, maar ook de eigen bevolking wordt afgebeeld als onderworpen. De koningen van de Vierde Dynastie staan bekend als de piramidebouwers, een manier om hemel en aarde te verbinden ten behoeve van het welzijn van de koning. Een eeuw later moest de bouw van zonnetempels en de cultus van Ra de kloof tussen de koning en gewone stervelingen verbreden. Paleisrevoluties, invallende Nubiërs en droogte brachten het Egyptische Rijk een eerste keer aan de rand van de afgrond. Het Middenrijk was een chaotische periode, maar ook een tijd van culturele bloei. De religieuze ontwikkeling is verbluffend omwille van de gelijkenissen met latere monotheïstische tradities. In de cultus rond Osiris zijn begrippen als erfzonde, laatste oordeel en wederopstanding belangrijk. Door de opkomst van de religieuze machtsbasis Thebe was het als farao voortaan belangrijk Heer van de Twee Landen te zijn. Het Nieuwe Rijk is de periode van de tempel van Luxor en het graf van Toetanchamon. De rijkdommen in het graf vertellen iets over het gouden tijdperk van de Achttiende Dynastie. De buitenlandse veroveringen van Thoetmosis III brachten de reputatie van Egypte tot een hoogtepunt. Openbare religieuze spektakels, enorme tempels en de identificatie met de zonnegod Ra maakten van de farao de spil van de kosmos. Dat het Ramessidische Egypte dat daarop volgde militair was, zegt al veel. Libiërs, zeevolken, burgeroorlogen, Assyriërs, Perzen en Alexander de Grote overspoelden achtereenvolgens het land. Zonder de hulp van Grieken en Romeinen lukte het uiteindelijk niet langer. De Ptolemaeïsche Dynastie, met Cleopatra als orgelpunt, was de laatste poging om de illusie te scheppen dat alles in Egypte normaal verliep. Wilkinson vertelt een zeer volledige overzichtsgeschiedenis van Egypte. Goed opgebouwd, interessant en meeslepend, maar door zijn volledigheid ook een harde noot om te kraken. Voor wie zich wil verdiepen in de vele bronnen zijn er uitvoerige lijsten met bronvermeldingen en literatuur. [Dirk Passchyn] Copyright (c) Vlabin-VBC2011Bron: http://www.deleeswolf.be

Egypte --- Oudheid.