Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Obstructive sleep apnea (OSA) is a sleep-related breathing impairment with a prevalence of 13-33 % in men and 6-19 % in women. It is characterized by hypopnea (decreased airflow) and apnea (absence of airflow) episodes, which are caused by a partial or total pharyngeal collapse, resulting in sleep fragmentation and poor sleep quality. Due to intermittent hypoxia, arousal-related sleep fragmentation and changes in intrathoracic pressure, OSA can display long-term consequences, like cardiovascular diseases, meaning that a prompt diagnosis and accurate treatment are required. While continuous positive airway pressure (CPAP) remains the gold-standard treatment, there is an increasing need for alternative treatments, as a significant proportion of patients shows a low compliance to CPAP treatment. Furthermore, studies found that the level of physical activity (PA) is decreased in OSA patients, although PA seems to have a lot of benefits in these patients. As there is not much research about the physiological factors that cause physical inactivity in OSA, the primary objective of this study is to investigate the difference between OSA patients, willing to start CPAP therapy, with different levels of PA. In order to analyse the data more deeply, patients at baseline were also divided based on the Tudor-Locke classification, apnea-hypopnea index (AHI) and Epworth Sleepiness Scale (ESS). The secondary objective is to investigate if PA can be increased, in low active OSA patients on CPAP therapy, by using a tele-coaching program. This could help to detect different OSA phenotypes with a possible improvement of PA with specific interventions and further individualisation of OSA treatments. Patients received an activity monitor for 7 days. Afterwards, patients were divided into a low active group (<7500 steps/day), in which they were randomly divided into a control (CPAP only) and an intervention group (CPAP + tele-coaching), and high active group (≥7500 steps/day). In the intervention group, patients were motivated to increase their number of steps by using a tele-coaching program and a pedometer. Dividing patients in a low and high active group only revealed a significant higher systolic BP and number of females in the low active group. Classification based on Tudor-Locke, AHI and ESS did not deliver important significant results. In the second part of the study, patients in the intervention group had a significantly more optimal body composition after 3 months, compared to the control group. The ESS decreased significantly from 9.7 ± 4.2 to 4.4 ± 3.8. Furthermore, their mean number of steps increased above the threshold of 7500 steps per day (7573.0 ± 3431.0 steps/day) and their mean metabolic equivalent of tasks minutes (MET*min) expanded from 94.5 ± 62.4 to 218.0 ± 202.6 MET*min per day. Lastly, their inactive time decreased significantly from 7215.0 ± 1405.0 to 6198.0 ± 1880.0 min per week. To conclude, PSG and clinical parameters do not seem to have an impact on PA in patients with moderate-to-severe OSA, with the exception of the female phenotype, which is possibly associated with a low activity profile. Larger future studies in females are required to confirm this. Tele-coaching shows to be effective to increase PA levels in OSA patients, unlike CPAP monotherapy, that not appears to be sufficient to boost PA. Longer follow-up studies with bigger sample sizes are necessary in order to fully validate this.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze maatschappij waar steeds meer de nadruk gelegd wordt op gezonder eten en leven en waar bewegen en fysieke activiteit een steeds grotere rol spelen, is het belangrijk om het effect van deze fysieke activiteit te kunnen aantonen. Een groot deel van de bevolking kampt met overgewicht, rookt of heeft een sedentaire levensstijl met toenemende risico’s op cardiovasculaire aandoeningen, hypertensie, type 2 diabetes, osteoporose, kanker, … Aangezien obesitas de belangrijkste risicofactor is voor één van de meest voorkomende slaapaandoeningen, namelijk obstructief slaapapneu (OSA), en fysieke activiteit het risico op OSA doet dalen, is het interessant om te kijken naar manieren die de fysieke inactiviteit bij mensen met OSA zouden kunnen verbeteren. De digitalisering van de samenleving speelt een belangrijke rol in de maatschappij en is samen met verschillende smartphone applicaties een deel geworden van ons dagelijks leven. Deze technologieën worden de dag van vandaag reeds gebruikt in het promoten van een gezondere en actievere levensstijl. Daarnaast is motivatie ook een belangrijk aspect, zeker wanneer men kijkt op lange termijn. In onze studie combineren we beiden. De telecoaching procedure werd namelijk uitgevoerd via een smartphone applicatie gelinkt aan een stappenteller. Na elke week werd het aantal stappen geëvalueerd en werden de patiënten aangemoedigd om het aantal stappen per dag te verhogen. Deze resultaten werden vergeleken met een controlegroep waarin patiënten met OSA enkel behandeld werden met continue positieve luchtwegdruk (CPAP). Dit is tot op de dag van vandaag nog steeds de meest effectieve therapie voor OSA maar CPAP alleen schiet tekort om deze patiënten voldoende fysiek actief te maken. Na een periode van 12 weken werd in de telecoaching groep een verhoging van het aantal stappen per dag waargenomen. We konden concluderen dat CPAP gecombineerd met de telecoaching procedure mensen met OSA kan aanzetten om meer fysiek actief te zijn. Verder zagen we een duidelijke verbetering in de levenskwaliteit, meer bepaald op het vlak van energieniveau. Ook was er een duidelijk verschil waarneembaar in de functionele inspanningscapaciteit, wat aangeeft dat deze mensen wel effectief een klinisch belangrijk verschil opmerken.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze maatschappij waar steeds meer de nadruk gelegd wordt op gezonder eten en leven en waar bewegen en fysieke activiteit een steeds grotere rol spelen, is het belangrijk om het effect van deze fysieke activiteit te kunnen aantonen. Een groot deel van de bevolking kampt met overgewicht, rookt of heeft een sedentaire levensstijl met toenemende risico’s op cardiovasculaire aandoeningen, hypertensie, type 2 diabetes, osteoporose, kanker, … Aangezien obesitas de belangrijkste risicofactor is voor één van de meest voorkomende slaapaandoeningen, namelijk obstructief slaapapneu (OSA), en fysieke activiteit het risico op OSA doet dalen, is het interessant om te kijken naar manieren die de fysieke inactiviteit bij mensen met OSA zouden kunnen verbeteren. De digitalisering van de samenleving speelt een belangrijke rol in de maatschappij en is samen met verschillende smartphone applicaties een deel geworden van ons dagelijks leven. Deze technologieën worden de dag van vandaag reeds gebruikt in het promoten van een gezondere en actievere levensstijl. Daarnaast is motivatie ook een belangrijk aspect, zeker wanneer men kijkt op lange termijn. In onze studie combineren we beiden. De telecoaching procedure werd namelijk uitgevoerd via een smartphone applicatie gelinkt aan een stappenteller. Na elke week werd het aantal stappen geëvalueerd en werden de patiënten aangemoedigd om het aantal stappen per dag te verhogen. Deze resultaten werden vergeleken met een controlegroep waarin patiënten met OSA enkel behandeld werden met continue positieve luchtwegdruk (CPAP). Dit is tot op de dag van vandaag nog steeds de meest effectieve therapie voor OSA maar CPAP alleen schiet tekort om deze patiënten voldoende fysiek actief te maken. Na een periode van 12 weken werd in de telecoaching groep een verhoging van het aantal stappen per dag waargenomen. We konden concluderen dat CPAP gecombineerd met de telecoaching procedure mensen met OSA kan aanzetten om meer fysiek actief te zijn. Verder zagen we een duidelijke verbetering in de levenskwaliteit, meer bepaald op het vlak van energieniveau. Ook was er een duidelijk verschil waarneembaar in de functionele inspanningscapaciteit, wat aangeeft dat deze mensen wel effectief een klinisch belangrijk verschil opmerken.