Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

SAMENVATTINGIn deze studie worden de vijfjaarlijkse Historische Congressen onderzocht. Deze historische bijeenkomsten werden sinds 1900 georganiseerd. Telkens op een wisselende locatie verenigden historici, afkomstig van over de hele wereld, zich om nieuwe methodes in het historisch onderzoek met elkaar te bespreken en hun historisch onderzoek aan vakgenoten voor te stellen. De Congressen bieden zo een overzicht van wat zich op dat moment binnen de historische discipline afspeelde.Dit onderzoek beperkt zich tot de vier Historische Congressen die tijdens het Interbellum werden georganiseerd: Brussel (1923), Oslo (1928), Warschau (1933) en Zürich (1938). Een belangrijk kenmerk van deze bijeenkomsten was dat ze werden gedomineerd door de hoop om een internationale gemeenschap van historici, die politieke en nationale rivaliteiten oversteeg, te bereiken. Dit betekende echter niet dat die beïnvloeding er niet was. De Historische Congressen waren een product van hun tijd en konden bijgevolg niet los van deze context worden georganiseerd. Hierdoor werd een heel interessant spanningsveld gecreërd. Enerzijds wilden de historici een eigen wereldje creëren waarin objectief wetenschappelijk onderzoek kon gebeuren. Anderzijds was er de onmogelijkheid om dit te bereiken. Deze spanning werd als leidraad gekozen voor deze studie van de Internationale Historische Congressen in het Interbellum.Dit onderzoek werd chronologisch opgebouwd. Elk van de vier Historische Congressen wordt afzonderlijk beschreven. Er wordt gestart met een beknopt inleidend hoofdstuk waarin een schets wordt gegeven van het ontstaan van de Historische Congressen. Het tweede hoofdstuk behandelt het Congres van Brussel dat in 1923 plaatsvond. Dit was de eerste historische bijeenkomst die sinds de start van de Eerste Wereldoorlog werd georganiseerd. Hierin werd vooral gekeken naar de implicaties van de oorlog voor de organisatie en het verloop van het Congres. Het derde hoofdstuk behandelt het Congres dat i