Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Door de sterke stijging van obesitas bij kinderen is het van groot belang dat kinderen voldoende bewegen en aangespoord worden in de ontwikkeling van een positief bewegingsgedrag. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geeft aan dat elk kind tussen de leeftijd van vijf en 17 jaar elke dag minstens 60 minuten matige tot intensieve fysieke activiteit (MVPA) moet verrichten. Wereldwijd bereikt slechts 20% van de kinderen deze dagelijkse hoeveelheid beweging en in Vlaanderen komt het percentage niet boven de 10%. Doordat kinderen het grootste deel van hun dagelijkse tijd doorbrengen op school, kan de school worden beschouwd als een potentiële plaats waar fysieke activiteit gepromoot kan worden. Kinderen zijn tijdens een schooldag het meest actief tijdens de les lichamelijke opvoeding, de speeltijden en de naschoolse activiteiten. Het is van groot belang dat kinderen tijdens de les lichamelijke opvoeding voldoende fysieke activiteit verrichten alsook een positief bewegingsgedrag ontwikkelen waardoor ze ook in andere settingen (de speeltijden en de naschoolse activiteiten) meer gaan bewegen. In scholen zou een leerkracht lichamelijke opvoeding een invloed kunnen uitoefenen op de fysieke activiteit en het bewegingsgedrag van kinderen. In deze studie wordt aan de kinderen uit de lagere school tijdens de les lichamelijke opvoeding (50 minuten) de lessenreeks Parkour gegeven. Parkour is een obstakelloop doorheen de gymzaal waarbij het kind moet rennen, klimmen, slingeren en springen. De kinderen hebben de vrije keuze om deel te nemen aan Parkour tijdens de middagspeeltijd (30 minuten) waarbij de leerkracht lichamelijke opvoeding de veiligheid van de kinderen in het oog houdt en verdere instructies geeft in een correcte uitvoering. Dit wordt gezien als een ‘georganiseerde’ activiteit. In de studie gaat er gekeken worden naar de hoeveelheid fysieke activiteit die gepromoot wordt door een leerkracht lichamelijke opvoeding. Dit tijdens de les lichamelijke opvoeding als tijdens de georganiseerde middagsport. Verder onderzoekt deze studie of er een verband bestaat tussen het promoten van fysieke activiteit en het activiteits- of MVPA niveau van kinderen tijdens de les lichamelijke opvoeding als tijdens de georganiseerde middagsport. Tenslotte onderzoekt deze studie of er een verschil gevonden wordt in zowel de frequentie van promotie van fysieke activiteit als het MVPA niveau tussen de les lichamelijke opvoeding en de georganiseerde middagsport. De studie toont aan dat een leerkracht lichamelijke opvoeding slechts beperkte tijd besteed aan het promoten van fysieke activiteit. Tijdens de georganiseerde middagsport heeft de leerkracht lichamelijke opvoeding significant meer mogelijkheden om fysieke activiteit te promoten waardoor dit percentage ook hoger ligt. Verder kan niet aangetoond worden dat kinderen een hoger/lager MVPA niveau behalen bij een leerkracht die veel/weinig fysieke activiteit promoot. De studie brengt andere factoren aan het licht die de verschillende MVPA niveaus van kinderen kunnen verklaren. De studie toont aan dat kinderen een hoger MVPA niveau bereiken tijdens de georganiseerde middagsport. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat kinderen minder tijd doormaken in management, het verwerken van nieuwe kennis als in het leren van nieuwe vaardigheden. Tenslotte suggereert de studie extra experimenteel onderzoek in het promoten van fysieke activiteit bij kinderen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze masterproef werd de invloed van vakkennis bij een leraar tijdens een lessenreeks borstcrawl onderzocht. Een leraar lichamelijke opvoeding in het lager onderwijs werd gedurende 2 lesperioden en 4 verschillende klassen gevolgd. 1 lesperiode bestond uit 6 lessen, verspreid over 12 weken. De huidige kennis van de leraar werd getest door de opstelling van een content map. Een content map is het koppelen van verschillende relevante content items en deze in de juiste opbouw plaatsen, dit gebeurt door een schematische voorstelling. Na 1 lesperiode vond er een workshop plaats waarmee de vakkennis van de leraar binnen zwemmen verhoogd werd. Deze bestond uit een theoretisch gedeelde, waar de leraar feedback kreeg over de eerste lesperiode, dit bestond uit de reeds verzamelende data. Hierna werd er een voorstel geboden vanuit experten voor de opbouw van een lessenreeks borstcrawl. Verder bestond de workshop uit een praktisch gedeelte in het zwembad. Tijdens dit deel gaf een expert de opbouw van de lessenreeks borstcrawl, de leraar voerde de taken uit en kreeg feedback waar nodig. Hierna draaide de rollen om en gaf de leraar de opbouw aan de onderzoekers en enkele studenten lichamelijke opvoeding. Hierbij was de doelstelling foutenherkenning en remediëring. Tijdens de lessen werden verschillende variabelen geobserveerd. Er werd gekeken naar de hoeveelheid taken die de leraar gaf en de inhoud van deze taken (taaktype). Het type taak kan een nieuwe taak zijn of kan op een vorige taak volgen, door deze taak moeilijker of makkelijker te maken, te verfijnen of toe te passen in een spel of niet spel situatie (bv. Tellen van de armslagen). Hiernaast werd er gekeken naar taakadaptaties, dit zijn zaken die de leerkracht gaat aanpassen aan de taak zodat de taak meer gepast is voor het niveau van een kind. Voor en na elke lessenreeks zwommen de kinderen een 50 meter crawl test waarbij de tijd werd opgenomen en het aantal slagen geteld. Met deze resultaten werd een SWOLF-score berekend, deze wordt in onderzoek gebruikt om de zwemprestatie te berekenen. Dit om zicht te krijgen op de verbetering van de kinderen doorheen de lessenreeks. Uit dit onderzoek blijkt dat na een workshop m.b.t. borstcrawl de leraar meer taken gaf, in deze taken legde hij de focus meer specifiek en diepgaand. Zo begon elke les met een nieuwe taak en bouwden alle andere taken hierop verder. Hieruit volgde dat meer kinderen de gegeven taken correct uitvoerde. Dit is van belang omdat het leerproces voornamelijk wordt bepaald door het uitvoerden van taken met een gepaste moeilijkheidsgraad. Dit is de voornaamste factor die een positieve invloed zal hebben op het leerproces van de kinderen. De leraar gaf substantieel meer taakadaptaties in de lesperiode na de workshop, en zorgde ervoor dat alle kinderen meer op hun eigen niveau konden oefenen. In deze lesperiode kregen zowel kinderen die de taak correct uitvoerden als kinderen die het moeilijk hadden met de taak, taakadaptaties (aanpassingen). Meer van deze taakadaptaties waren geschikt. De resultaten tonen een verhoging van de vakkennis van de leraar aan, als gevolg van een workshop. De verhoogde vakkennis zorgt ervoor dat hij betere taken geeft en aanpassingen kan bieden aan alle kinderen. Aanvullend leidt dit tot het correct uitvoeren van taken door de kinderen. De studie toont aan dat het van enorm belang is dat vakkennis bij leraren zo hoog mogelijk is, desondanks is dit in de praktijk vaak niet zo.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Schools are essential in encouraging physical activity among children. This study focuses on the differences in physical activity levels between boys and girls during traditional recess in elementary school, as well as how these levels change over a period of three years. The research was conducted in seven elementary schools in Flanders. The same children were followed over a period of three years, from the second grade (ages seven to eight) to the fourth grade (ages nine to ten). Children were observed by trained observers during lunchtime recess. Physical activity was coded using five levels based on body posture: level 1 (lying), level 2 (sitting), level 3 (standing), level 4 (walking), and level 5 (highly active). Levels 1, 2, and 3 represent the sedentary category, level 4 stands for moderate activity, and level 5 for vigorous physical activity. The results showed that boys were more active than girls in all three years. We also examined how physical activity levels changed over the three years. Activity levels in the second grade were significantly higher than in the fourth grade, with no significant difference between second and third grade and between third and fourth grade. Notably, girls showed a decline in physical activity from second to fourth grade and from third to fourth grade, while boys did not show significant changes. This research highlights that boys are consistently more active than girls during lunchtime recess. It also shows that children’s physical activity decreases over the years, especially for girls. Given that recess is a key opportunity for children to be physically active, it is essential to find ways to increase physical activity during these breaks. This observational study enhances our understanding of the differences in physical activity between boys and girls and highlights the necessity for interventions to address declining activity levels, especially among girls.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Kinderen hebben fysieke activiteit nodig als stimulatie voor een goede motorische en mentale ontwikkeling. Hierdoor is het belangrijk initiatieven te nemen die kinderen mogelijkheden bieden fysiek actief te zijn. De richtlijn die wordt opgelegd door de ‘World Health Organisation’ stelt dat kinderen tussen de vijf en zeventien jaar minimum één uur per dag matig-tot-intensief actief moeten zijn. Een ideale omgeving om kinderen hierin te begeleiden en te stimuleren is de school. Door de leerplicht in België gaan bijna alle kinderen tussen de leeftijd van vijf tot zeventienjaar naar school. Dit maakt dat we hier ook kinderen kunnen bereiken die de kans niet hebben een hobby te beoefenen of thuis minder gestimuleerd worden tot fysiek actief te zijn. Scholen hebben ook verschillende mogelijkheden om op het fysiek actief gedrag van kinderen in te spelen. Dit kan door kinderen te stimuleren om zich fysiek actief van en naar school te verplaatsen, sport na school te organiseren, of het aanbieden van georganiseerde middagsport, actieve pauzes en lessen lichamelijke opvoeding. Met onze studie gaan we een antwoord zoeken op de vraag of het fysiek actief beleid in lagere scholen verandert doorheen de tijd en of er grote verschillen zijn tussen de scholen onderling. We bekijken dan of er veranderingen hebben plaatsgevonden in het fysiek actief beleid die volgens de literatuur een positief effect zouden kunnen hebben op de fysieke activiteit van de leerlingen. De data van deze studie wordt verzameld aan de hand van de School Physical Activity Policy Assessment (S-PAPA). Deze vragenlijst bevraagt het fysiek actief beleid van tien scholen op drie vlakken. Ten eerste op het vlak van lessen lichamelijke opvoeding, ten tweede op het vlak van de pauzes en ten derde op het vlak van het beleid voor activiteiten voor en na school. Het omvat alle gebieden waarop de school een impact kan hebben op het aanbieden van matig-tot-intensieve activiteit tijdens de schooluren. Enkele voorbeelden van dergelijke veranderingen zijn aanpassingen van de ondergrond, het aantal minuten pauze, de beschikbaarheid van materiaal en de organisatie van middagsport. Ook hebben we aan de hand van the System for Observing Children's Activity and Relationships at Play (SOCARP) kwantitatieve data in kaart kunnen brengen van de leerlingen hoeveel zij precies aan matige-tot-intensieve fysieke activiteit deden per dag. In de resultaten van het onderzoek zien we dat het fysiek actief beleid in een aantal lagere scholen doorheen de drie jaren veranderd is. Deze veranderingen zijn heel uiteenlopend. Er is een lage negatieve correlatie gevonden in de steekproef tussen het aantal leerlingen per vierkante meter speelplaats en de mate van hun matig-tot-intense fysieke activiteit. Verder onderzoek is nodig om na te gaan in hoeverre het fysiek actief beleid van lagere scholen de fysieke activiteit van hun leerlingen kan beïnvloeden. Er zijn verschillende factoren die de resultaten van het onderzoek hebben kunnen beïnvloeden. Het feit dat de eerste jaren van de studie plaatsvonden tijdens corona, zal ongetwijfeld een invloed hebben gehad op de resultaten. Ook hebben de scholen vrijwillig deelgenomen aan deze studie, en is het bijgevolg geen blinde studie, wat de resultaten kan hebben beïnvloed. Deze bevindingen concluderen dat de resultaten van deze studie kritisch moeten worden geïnterpreteerd.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Physical activity (PA) could prevent five million deaths per year worldwide. Its decline out of discussion and research shows the downfall already starts at the age of 7. An intervention is needed, and primary school is a key point in the life of a child. Especially recess may play a vital role since it makes out 50 minutes a day for every child. Offering the change for children to engage in the activity they learned in PE during recess, has been a successful strategy to increase MVPA. This transfer is called Generalization. The learned activity is parkour, a game which essence is to move in diverse ways and do this smoothly, creatively and controlled. Two different settings can be distinguished: PE and recess. The recess setting specifically was organized recess (OR). This means that PE teachers are present for instructions and safety. OR can be used to increase children’s PA since both sexes showed higher MVPA numbers, in favor of boys. Both sexes showed higher participation numbers as well. Parkour is learned during PE and will be provided during recess. After generalization, maintenance takes place. Parkour is not seen any more during the PE lessons, but still will be provided during recess. In both phases, the parkour setting was identical as learned in PE. Essential for generalization, maintenance and creating a lifelong joy-able PA, is to have successful skill trials. This means that a parkour task is successfully done. This only applies if the barrier of 80% successful trials is reached. The number of successful skill trials is seen to be the most important for motor learning as these two are positively related. Also, the higher number of skill trials, the higher the achievement. These may lead to the feeling of competence, and afterwards motivation, thus hopefully to a higher PA. Another variable related to achievement is participation. But between sexes, some contradictory results have been published and no conclusion can be made. This study looked at three elementary schools and 61 children, 37 boys and 24 girls. Each of them had the chance to attend five parkour OR sessions during both generalization and maintenance. All sessions were recorded on videotape and led to a total of 72 hours of video material. Each trial they attempted was noted and rated successful or not. After the observations, we came to skill trials/movements per minute, and the percentage of successful trials on total trials. We stated four research questions. 1. Is there a difference between boys and girls in skill trials per minute? 2. Is there a difference between boys and girls in the percentage of successful skill trials? 3. Is there a difference in skill trials per minute, depending on the phase? 4. Is there a difference in the percentage of successful skill trials, depending on the phase?  Our results says that there is no difference in both trials per minute and the number of successful trials between sexes. In the maintenance setting, children performed at a higher rate of trials per minute than during the generalization setting. There was no difference in the successfulness of trials whilst looking at the setting. Parkour is an easy concept to teach at schools because many schools already have all the attributes needed to educate and perform it. This, and the fact that both sexes perform with the same practice time makes it a promising concept for PA promotion. Therefore, it seems interesting that future research will be done.