Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De interesse in koolstofvezel werd aangewakkerd door hun superieure fysische en chemische eigenschappen. Koolstofvezels zijn zeer sterke maar tegelijk ook lichte vezels waardoor toepassing in duurzaamheidsprojecten zoals uitstootvermindering van auto's mogelijk is. Maar de moderne koolstofvezels bezitten ook nadelen. Het productieproces van de vezel is enorm duur waardoor koolstofvezels enkel gebruikt worden voor de meest hoogwaardige doeleinden. Bovendien is de productie van koolstofvezels toxisch en schadelijk voor het milieu. Onderzoek naar meer duurzame koolstofvezelprecursoren zoals cellulose vezels werd reeds uitgevoerd. Maar deze vezels bleken kwalitatief minderwaardig te zijn. Binnen deze studie zijn we op zoek gegaan naar de productie van alternatieve, furaangebaseerde precursorpolymeren voor duurzamere koolstofvezel- productie. Als startmateriaal van de polymeren vertrekken we van het biogebaseerde hydroxymethylfurfural (HMF) dat geoxideerd wordt tot 2,5-diformylfuraan (DFF). DFF wordt gepolymeriseerd via een condensatiereactie gebruikmakend van een N-heterocyclische carbeenkatalysator tot precursorpolymeer. Bij de karakterisatie van de precursorpolymeren bleek uit TGA-waarden dat het polymeer thermisch niet volledig degradeert en dus carbonisatie een mogelijkheid is. Maar de molaire massa van het polymeer was te laag voor (koolstof)vezelproductie. Daarom hebben we het moleculaire gewicht proberen te verhogen door middel van een koppelingsreagens dat de polymeerketens onderling verbindt.