Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelt België een methode om de huisvesting te organiseren, gebaseerd op regels en normen, ingebed in een traditie en savoir-faire. Het gevolg is een verstedelijking van verspreide individuele woningbouw. Dat staat in schril contrast tot de duidelijke concepten die op dat ogenblik in onze buurlanden naar voor worden geschoven ( Greater City Plan of London , 1946 – De ontwikkeling des Westen des Land , 1958, Nederland). Belgisch modernist, Renaat Braem, veroordeelt de Belgische praktijk scherp in zijn pamflet ‘ Het lelijkste land ter wereld .’ Daarin wijst hij het weinig restrictieve ruimtelijk beleid als schuldige aan voor het chaotische verstedelijkingsproces. Voorliggend onderzoek toont aan dat de demografische groei, de uitbouw van de moderne welvaartsstaat en de snelle technologische ontwikkelingen in de gouden jaren zestig, de stedenbouwkundige ontwerper in een interessant nieuw spanningsveld plaatst. Hieruit blijkt dat er in een periode van ongeveer tien jaar, toch een aantal interessante betrachtingen zijn geweest, waarin de ontwerper een nieuwe houding aanneemt. Daarbij ontstaat een wisselwerking tussen het beleid en de expertise van de ontwerper. Dit onderzoek zoomt in op die korte, maar krachtige periode van 1965 tot 1975, waarin voor België een aantal thema’s ten aanzien van de woningbouw worden uitgediept. In hun voorstellen zoeken stedenbouwkundige ontwerpers naar een alternatief voor de verspreide individuele woningbouw. Zij trachten hun voorstellen in te passen in de politieke, ruimtelijke, economische en culturele context. Uit het onderzoek blijkt ook hoe die ontwerpen transformeren onder de krachten van het maatschappelijke veld waarin ze worden geplaatst. Doorheen de hele periode worden de industrialisatie van het bouwbedrijf, de subsidiestromen voor de woningbouw en de culturele appreciatie uitgediept. Maar slagen ontwerpers erin werkelijk iets te veranderen? Of dragen zij misschien ook ergens een verantwoordelijkheid voor het falende ruimtelijke project? Aan het begin van de jaren zeventig, vervloeien verschillende inzichten: de concepten van ontwerpers, de structurele veranderingen van de overheid en het inzicht van bouwpromotoren en investeerders. Dit lijkt te culmineren tot een nieuwe verstedelijkingsvorm van dense en goed uitgeruste woonwijken in groepswoningbouw. Maar hoe structureel is deze verandering? En heeft ze werkelijk het tij kunnen keren? After the Second World War, Belgium developed a method to organise its housing program, based on rules and norms, embedded in a tradition and savoir-faire. The result is an urbanization of dispersed individual houses. That practise is contrasting strongly with the clear concepts neighbouring countries are adopting ( Greater City Plan of London , 1946 – Developing the Western part of the country , 1958, The Netherlands). Belgian modernist, Renaat Braem, condemns the Belgian urbanization process strongly in his pamphlet ‘ The ugliest country in the World ’. He points to the unrestrained spatial policy as main culprit for the chaotic urbanization process. This research demonstrates that the urban designer is positioned in a new field of tension, by the demographic growth, the development of the modern welfare state and the fast technological developments of the golden sixties. In a period of about ten years, some interesting practises emerge, in which the designer adopts a new attitude. These developments initiate an interaction between the urban policy and the expertise of the designer. This research focuses on that short but interesting period from 1965 till 1975, in which a few themes regarding housing are explored. In their proposals the urban designers search for an alternative for the dispersed housing pattern. They seek to adapt their ideas to a political, spatial, economic and cultural context. This research also shows how their designs transform by the social context, in which they are positioned. Throughout the whole period, the industrialisation of the building industry, the evolution of housing subsidies and its cultural appreciation are explored. But do designers really manage to change something? Or do they as well bear at least some responsibility for the failing spatial project? At the beginning of the seventies, different opinions merge: concepts of designers, structural changes from the government, the insight of promoters and investors. This seems to culminate into a new urban form of dens, well equipped neighbourhoods in communal housing. But how structural is this change? And did it truly turn the tide? Na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelt België een methode om de huisvesting te organiseren, gebaseerd op regels en normen, ingebed in een traditie en savoir-faire. Het gevolg is een verstedelijking van verspreide individuele woningbouw. Belgisch modernist, Renaat Braem, veroordeelt de Belgische praktijk scherp in zijn pamflet ‘ Het lelijkste land ter wereld .’ Daarin wijst hij het weinig restrictieve ruimtelijk beleid als schuldige aan voor het chaotische verstedelijkingsproces. Voorliggend onderzoek toont aan dat de stedenbouwkundig ontwerper in de gouden jaren zestig in een interessant nieuw spanningsveld wordt geplaatst. Hieruit blijkt dat er in een periode van ongeveer tien jaar, toch een aantal interessante betrachtingen zijn geweest, waarin de ontwerper een nieuwe houding aanneemt. Daarbij ontstaat een wisselwerking tussen het beleid en de expertise van de ontwerper. Dit onderzoek zoomt in op die korte, maar krachtige periode van 1965 tot 1975, waarin voor België een aantal thema’s ten aanzien van de woningbouw worden uitgediept.

Academic collection --- 351.778.5 <493> --- 711.4 <493> --- 728.1 --- Ruimtelijke ordening. Volkshuisvesting. Plannen van aanleg. Woningbouw.--Woonhygiene, zie {613.5}; z.o. {?711.6-164}--België --- Gemeentelijke planologie. Stadsplanning. Stedenbouw--België --- Woonhuizen. Woningbouw (algemeen) --- Theses --- 728.1 Woonhuizen. Woningbouw (algemeen) --- 711.4 <493> Gemeentelijke planologie. Stadsplanning. Stedenbouw--België --- 351.778.5 <493> Ruimtelijke ordening. Volkshuisvesting. Plannen van aanleg. Woningbouw.--Woonhygiene, zie {613.5}; z.o. {?711.6-164}--België --- City planning --- Urbanisme --- Espace (Architecture) --- Space (Architecture) --- Logement --- Housing --- Ruimtelijke ordening. Volkshuisvesting. Plannen van aanleg. Woningbouw.--Woonhygiene, zie {613.5}; z.o. {?711.6-164}--België --- Gemeentelijke planologie. Stadsplanning. Stedenbouw--België

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Architecture --- architectuurtheorie --- geschiedenis --- architecture [discipline] --- architectural history

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)