Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Immunology. Immunopathology --- Epidemiology --- Flanders

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond: Sinds het schooljaar 2019-2020 worden jongens in het 1ste jaar secundair onderwijs systematisch gevaccineerd tegen HPV. Het eerste doel van deze studie was om de vaccinatiegraad van HPV na te gaan bij jongens en deze te vergelijken met die van meisjes, tijdens het derde jaar dat HPV-vaccinatie werd aangeboden aan jongens. Het tweede doel was om de kennis en houding rond HPV-vaccinatie bij jongeren en hun ouders te bestuderen. De hypothesen waren dat jongens minder gevaccineerd werden tegen HPV en minder kennis hebben over HPV(-vaccinatie) dan meisjes. Methode: Er werd een kwantitatieve cross-sectionele studie uitgevoerd. De vaccinatiegraad werd berekend aan de hand van de beschikbare vaccinatiegegevens binnen het Vrij CLB NWB. De kennis en houding rond HPV(-vaccinatie) van leerlingen en ouders werd onderzocht door middel van vragenlijsten. Deze vragenlijsten voor leerlingen en ouders werden verspreid onder zeven van de elf middelbare scholen verbonden aan het Vrij CLB NWB (totale studiepopulatie van 1006 leerlingen). Resultaten: Er werden 705 leerling-vragenlijsten en 648 ouder-vragenlijsten geanalyseerd in deze studie. De vaccinatiegraad werd berekend voor alle 1006 leerlingen van de zeven deelnemende scholen. De reële vaccinatiegraad van jongens, die nog niet in orde waren met de eerste dosis van het vaccin tegen HPV aan het begin van het schooljaar, was 69.5% en was significant lager dan de reële vaccinatiegraad bij meisjes (75.7%). Van de leerlingen gaf 78.2% aan dat ze gevaccineerd werden tegen HPV. Van de ouders stemde 90% toe met de vaccinatie tegen HPV bij hun zoon/dochter. Ouders van meisjes vonden significant vaker de informatie over HPV betrouwbaar en geloofwaardig en zijn significant vaker akkoord dat het HPV-vaccin belangrijk is voor de gezondheid van hun kind en een goede manier is om hun kind te beschermen, dan ouders van jongens. Er werd geen verschil gevonden tussen de kennis van jongens en meisjes. Ouders van jongens hadden meer kans op een hogere kennisscore dan ouders van meisjes. Bij jongens werd er significant minder vaak toegestemd met de vaccinatie tegen HPV door ouders dan bij meisjes. Conclusie: Uit de bevindingen van deze studie vloeit voort dat de vaccinatiegraad bij jongens kan verhoogd worden door meer aandacht te besteden aan de informatieverstrekking over HPV(-vaccinatie) aan jongens en hun ouders zodat ze een meer geïnformeerde keuze kunnen maken in verband met HPV-vaccinatie.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond Het doel van vaccineren is het voorkomen van ziektes, niet alleen voor de gevaccineerde zelfmaar ook voor de omgeving. Voor dit laatste is het behalen van een bepaalde vaccinatiegraad, om zo groepsimmuniteit te bekomen, zeer belangrijk. Het behouden van vaccinatiegraad en groepsimmunisatie is belangrijk om o.a. uitbraken van ziektes te voorkomen, het elimineren van ziektes en het heropduiken van infecties tegen te gaan. Ondanks de stijgende vaccinatiegraad in Vlaanderen, staan ouders meer kritisch tegenover vaccinaties. Dit kan groepsimmuniteit in gevaar brengen. Onderzoeksvraag Is groepsimmuniteit een gekend begrip bij ouders, diegenen die de beslissing nemen om hun kind al dan niet te laten vaccineren? Welke rol speelt groepsimmuniteit in het beslissingsproces bij ouders? Methode/Analyse Kwantitatieve studie. Aan de hand van een literatuurstudie werd de nodige achtergrondinformatie verzameld over de rol van groepsimmuniteit in het beslissingsproces bij ouders om hun kind te vaccineren. Verder was dit de aanzet tot het maken van een vragenlijst. Volgende topics komen aan bod in de vragenlijst: 1) demografische gegevens, 2) vaccinatie-gerelateerde vragen, 3) vragen met betrekking tot de term en het concept groepsimmunisatie. De vragenlijst werd opgesteld voor ouders van kinderen in de tweede kleuterklas en zesde leerjaar van scholen die samenwerken met VCLB Kempen–vestiging Mol. Resultaten In totaal werden 268 ingevulde vragenlijsten verzameld en verwerkt, wat neerkomt op een respons van 57.6%. Slechts 26.5% van de ouders geeft aan de term groepsimmuniteit/groepsbescherming te kennen (GI-kenners). Daarentegen herkent 61% van de ouders het concept groepsimmuniteit in een implicietere vorm, namelijk op basis van de stelling ‘Er is een kans dat een klasgenootje van mijn kind bv. mazelen krijgt, indien ik mijn kind niet laat vaccineren’ (GI-steuners). GI-kenners zijn het ook vaker eens met het concept (71.8% vs. 57.1%, Chi-kwadraattoets p = 0.030). De meerderheid van de ouders (81.0%) geeft aan dat het vaccineren van hun kind belangrijk is voor anderen uit de omgeving. Zowel ouders van kleuters, GI-kenners en GI-steuners zetten het beschermen van anderen vaker op een hogere plaats als reden om hun kind te vaccineren dan hun tegenpolen. Minder dan de helft van de ouders (41.0%) is meer geneigd om zijn kind te laten vaccineren wanneer een klasgenootje zich niet kan laten vaccineren wegens medische redenen. GI-kenners zijn iets vaker geneigd hun kind te vaccineren indien er een klasgenootje niet kan gevaccineerd worden om medische redenen, maar dit verschil is niet statistisch significant ( 43.5% vs. 41.0%). Deze neiging verschilt echter wel significant tussen GI-steuners en niet GI-steuners (50.6% vs. 27.5%, Chi-kwadraattoets p < 0.001). Conclusie De meeste ouders kennen de term groepsimmuniteit niet. De meerderheid van de ouders vindt het vaccineren van hun kind belangrijk voor de gezondheid van anderen. GI-kenners zetten het beschermen van anderen vaker op een hogere plaats als reden om hun kind te vaccineren. Echter laat de meerderheid van de ouders de beslissing om hun kind te vaccineren niet afhangen van de omgeving. Wel zijn GI-steuners meer geneigd om hiermee rekening te houden. Trefwoorden groepsimmuniteit, beslissing van ouders, vaccinatie, vaccinatietwijfel

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In dit onderzoek wordt binnen het Vrij CLB Aalst nagegaan wat de evolutie is van de vaccinatiegraad tijdens de coronapandemie. Hierbij worden de leerlingen opgevolgd die de 2de dosis in schooljaar 2019-2020 tijdens de lockdown hadden moeten krijgen. Er wordt gekeken hoeveel van hen een 2de vaccinatie kregen binnen de termijn van dit onderzoek. Van de leerlingen die een 1ste dosis kregen, bleek 4,4% geen 2de dosis gekregen te hebben. Factoren die bepalend zijn voor een minder goede vaccinatiestatus binnen het onderzoek zijn geslacht (jongens zijn vaker onvolledig gevaccineerd), keuze voor de huisarts als vaccinator en een schoolwijziging sinds de 1ste dosis. De vaccinatiegraad voor een volledig schema komt daardoor op 84,7%, al wordt verwacht dat dit een onderschatting is. Daarnaast werd een vergelijking gemaakt tussen de vaccinatiegraad voor de 1ste dosis van het HPV-vaccin voor de leerlingen in het 1ste middelbaar in schooljaar 2019-2020 en in schooljaar 2020-2021. Hier wordt een daling gezien van de vaccinatiegraad met 5,3% (van 91,1% naar 85,8%). Dit heeft te maken met het feit dat ouders vaker weigeren, dat leerlingen vaker afwezig zijn op het vaccinatiemoment en dat, wanneer ouders voor de huisarts kiezen, de leerling minder vaak effectief bij de huisarts gaat voor het vaccin. Van de afwezige leerlingen heeft vermoedelijk wel een deel nog de 1ste dosis gekregen in april of mei, waardoor de werkelijke vaccinatiegraad iets hoger zal liggen. Ondanks een daling van de vaccinatiegraad, wordt wel een toename gezien van het aantal extra contacten (als maat voor de geleverde inspanningen) die er waren om toestemming te verkrijgen. Voor de doelgroep OKAN wordt vastgesteld dat het tijdens de pandemie niet lukte om leerlingen te vaccineren tegen HPV. Vermoedelijk heeft dit te maken met het wegvallen van het oudercontact in het begin van het schooljaar, waar normaal gebruikt van gemaakt wordt om toestemming te vragen aan de ouders. Voor de doelgroep buitengewoon onderwijs leek er geen verschil te zijn. Een laatste vaststelling is dat er tijdens de pandemie meer registratiefouten gebeurden. Vermoedelijk heeft dit te maken met de hoge werkdruk voor het CLB door de bijkomende opdracht van de contact tracing en met het vele thuiswerk, waardoor het moeilijker is om afspraken te maken met collega’s.