Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|
Choose an application
Notwithstanding considerable differences in geography and in economic and demographic potential, Poland and Norway are close security policy partners, with their cooperation in the field resting on a solid foundation of similar threat perceptions and well-defined strategic interests, shared by both countries. The present report analyses key aspects of Polish and Norwegian security policy, where both countries could benefit from the other party's good practices and experience, and where they could establish closer cooperation. The research covers areas representing three broad dimensions of security policy: national, regional and European. These are also the three levels of governance, as they are proposed in the methodological framework of the GoodGov project.
Choose an application
Pomimo dzielących Polskę i Norwegię istotnych różnic - wynikających choćby z położenia geopolitycznego oraz odmiennych potencjałów ekonomicznych i ludnościowych - oba państwa są bliskimi partnerami w dziedzinie polityki bezpieczeństwa. Ich współpraca opiera się na mocnym fundamencie, utworzonym przez podobną percepcję zagrożeń dla Europy oraz dobrze zdefiniowane, wspólne dla obu krajów interesy strategiczne. Najważniejszym z nich jest utrzymanie silnego Sojuszu Północnoatlantyckiego, zdolnego do zapewnienia bezpieczeństwa państwom członkowskim, przede wszystkim poprzez wiarygodną zdolność do bezpośredniej obrony ich terytoriów, a dopiero w następnej kolejności przez zagraniczne operacje reagowania kryzysowego i współpracę polityczną (bezpieczeństwo kooperatywne). Właśnie w ramach NATO, a zarazem na poziomie politycznym, oba państwa współdziałają ze sobą najintensywniej, zwłaszcza w sytuacji wzrostu niestabilności europejskiego środowiska bezpieczeństwa, zapoczątkowanego konfliktem rosyjsko-ukraińskim. Jednak potencjał współpracy Polski i Norwegii oraz ich wzajemnego uczenia się od siebie nie jest jeszcze w pełni wykorzystany. W raporcie przeanalizowano najważniejsze problemy polskiej i norweskiej polityki bezpieczeństwa, w których rozwiązaniu mogłoby obu państwom pomóc wzajemne czerpanie ze swoich doświadczeń lub podjęcie ściślejszej współpracy. Do badań wybrano zagadnienia reprezentujące trzy podstawowe wymiary polityki bezpieczeństwa: narodowy, regionalny oraz europejski i transatlantycki; są to zarazem trzy poziomy rządzenia wyróżniane w metodologii projektu "GoodGov".
Military policy. --- National security. --- Military relations.
Choose an application
“NATO exists for peace by collective security”. This quote by Lord Ismay, the first Secretary General of NATO, encapsulates the central purpose of the Alliance, which has been directly tasked with preserving the peace in Europe for over 60 years, longer than any other organisation on the continent. Hence, today’s considerations on the future of NATO, its policies and capabilities, are in fact tantamount to deliberations on the future of European peace and on how to maintain it. At the same time, answers to pressing threats and challenges are urgently sought, as the European security environment is undergoing a structural change. This transformation is primarily characterised by rapid developments and significant interconnections between multiple threats of a military, asymmetric and non-military nature. After Russia forcibly annexed Crimea and then intervened militarily in eastern Ukraine, military aggression, considered a remote threat for the last two decades, is back on the European security landscape. In the strategic vicinity of Europe, non-state actors driven by radical ideology, particularly the so-called Islamic State in Iraq and Syria (ISIS) and Al-Qaeda, have conquered large amounts of territory and established quasi-states, which enabled them to inspire or directly control terrorist networks in Europe, North Africa and the Sahel. Attacks such as those in Paris, Brussels or Bamako testify to their growing capabilities.
Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|