Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling: Het OCMW merkt een sterke stijging op van het aantal cliënten in budgetbeheer. Zal het op termijn nog haalbaar blijven om al deze aanvragen op te nemen binnen het wijkwerk of moet er gewerkt worden met wachtlijsten? Conclusies: De uitbreiding van de diensten schuldbemiddeling is volgens mij prioriteit. Zo kan men de aanvragen tot schuldbemiddeling blijven opnemen, en hoeft men niet te werken met wachtlijsten. Zo krijgen de maatschappelijk assistenten ook terug tijd om zich met de educatieve taak van budgetbeheer bezig te houden.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling (vervolg1) : Conclusies (vervolg2): zijn van de voorwerpen. Bij de voorbereiding maak je gebruik van de infobundels aanwezig in de koffer. Je laat de koffer beter enkel uitvoeren door vaste vormingswerkers. Ideaal zou zijn dat elke koffer, een vaste vormingswerker heeft, die gespecialiseerd is in het thema.•Maak bij het uitvoeren van de koffer gebruik van de tips rond werken aan beeldvorming, de didactische tips aanwezig bij het Team Vorming en de feedback die je krijgt. Een vorming met de koffer is pas geslaagd, wanneer je die op de juiste manier uitvoert. Zo mag je nooit veralgemenen, moet je concreet de situatie beschrijven, en zoveel mogelijk bijvoeglijke naamwoorden en het werkwoord ‘zijn’ vermijden. •Wanneer je de groep niet kent, werk je best met naamkaartjes. Het is de bedoeling dat je interactief werkt met de groep. Wanneer je de groep wil bereiken met je vorming, doe je dat best door hen gericht aan te spreken. Zo behoud je automatisch ook makkelijker hun aandacht.•Geef de voorwerpen niet gewoon door met wat uitleg erbij. Maak gebruik van het onderwijsleergesprek. Dit is een vraagvorm waarin je als begeleider de deelnemers stapsgewijs tot kennis en inzicht brengt aan de hand van gestructureerde vragen. De begeleider stelt de vragen; de deelnemers antwoorden; de begeleider geeft feedback en vraagt door. Valkuil van het onderwijsleergesprek is dat het een schoolse overhoring wordt. Als begeleider moet je dit dus proberen te voorkomen.•Probeer wat theorie in je vorming te verwerken. Zo kan je het hebben over vooroordelen en stereotypen, over beeldvorming, over interculturele competentie, … . Deze theoretische achtergrond is belangrijk wanneer je de doelgroep, aan de hand van de koffer, wil leren omgaan met diversiteit.•Zorg ervoor dat de koffer representatief is en blijft. Cultuur is geen statisch begrip. Blijf je informeren, controleer tijdig eens de voorwerpen in de koffer, en vul de koffer indien nodig aan.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling: Wat zijn de mogelijke effecten die het werken in arbeidszorg kan hebben op het psychisch welbevinden van mensen met een psychische problematiek?Aan de hand van een literatuurstudie en een praktijkonderzoek gebaseerd op diepte-interviews, probeer ik de mogelijke effecten van het werken in arbeidszorg op vlak van zelfbeeld, persoonlijke groei, zingeving, omgevingscontrole, autonomie en positieve relaties met anderen, in kaart te brengen. Het gaat om de (ex-)psychiatrische patiënt die werkt in arbeidszorg. Conclusies: De invloed die het werken in arbeidszorg heeft op het psychisch welbevinden situeert zich vooral op het vlak van zelfbeeld, persoonlijke groei, zingeving en positieve relaties met anderen. Uit mijn praktijkonderzoek kwamen voornamelijk positieve invloeden naar boven, maar deze invloeden zullen steeds sterk verschillen van persoon tot persoon.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling: Een hulpverlener moet, om een cliënt te kunnen helpen, een hulpverleningsgesprek voeren. Hierbij kunnen er af en toe wel eens problemen opduiken. Hulpverleners komen in aanraking met problemen en weerstanden tijdens de gesprekken. In deze scriptie wil de studente nagaan wat de mogelijke problemen en weerstanden zijn tijdens hulpverleningsgesprekken. In de praktijk gaat de studente kijken hoe dergelijke obstakels voorkomen in het O.C.M.W. Gent - Noord en hoe deze worden aangepakt. Conclusies: Uit dit trekken we verschillende conclusies: We kunnen stellen dat een hulpverleningsgesprek voeren met heel wat valkuilen en moeilijkheden gepaard kan gaan. Tijdens de hulpverlening kunnen de hulpverleners namelijk met weerstanden geconfronteerd worden.Een degelijk hulpverleningsgesprek vergt zowel gespreks- als luistervaardigheden en heeft bij voorkeur de vorm van een dialoog. Het is niet eender welke vragen de hulpverlener stelt, hoe hij deze stelt en wat zijn houding daarbij is. Vooral de omvang van het begrip weerstand heeft ons verbaasd. Het woord ‘weerstand’ wekte bij ons oorspronkelijk een louter negatief gevoel op. Dit onderzoek heeft ons dan ook geleerd dat weerstand niet als puur negatief moet worden aanzien. Het is vooral een signaal dat de hulpverlener moet uitputten.Twee kernwaarden die onmisbaar blijken, zijn empathie en vertrouwen. Deze twee waarden zijn dan ook een deel van de sleutel tot succes bij hulpverlening.Wanneer we nu alle gegevens in verband brengen met de titel van dit onderzoek, nl. “Problemen en weerstanden tijdens hulpverleningsgesprekken. Onderzoek naar hoe problemen en weerstanden voorkomen bij een hulpverleningsgesprek in het OCMW Gent-Noord” is onze vaststelling dat problemen en weerstanden heel frequent voorkomen. Elke hulpverlener heeft ervaring met cliënten die weerstanden ontwikkelden en zowat elke hulpverlener heeft er zelf al gevormd.Een andere vaststelling die we hebben gedaan, heeft betrekking op tijdsgebrek. Hulpverleners menen onvoldoende tijd te hebben per dossier. Als ze meer tijd zouden hebben, zouden ze nog betere hulp kunnen verlenen. Toch blijken de cliënten daar zelf weinig last van te ondervinden, want alle geïnterviewde cliënten vinden dat hun hulpverlener voldoende tijd voor hen maakt.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling: Vanuit onze prestatiegerichte maatschappij, een druk sociaal netwerk en vrijetijdsbesteding kampen heel wat mensen met faalangst! Specifiek jongeren die zich in de puberteitsfase en vaak een identiteitscrisis doormaken weten niet goed hoe ze met dit probleem moeten omgaan. Vanuit het CLB hebben wij een faalangsttraining ontwikkeld, waarin volgende vragen aan bod kwamen; 1) Wat gaan kunnen wij allemaal aanbieden aan jongeren, opdat ze beter kunnen omgaan met faalangst?- Welke methodieken bestaan er om jongeren faalangst- bestendiger te maken?- Kunnen wij ook aan ouders theoretische achtergronden en methodieken aanreiken om beter om te gaan met hun faalangstig kind?2) Hoe kunnen wij vanuit het CLB handvaten aanreiken aan jongeren om faalangst beter te kunnen hanteren? Hoe kunnen we ouders ondersteunen in het begeleiden van hun faalangstig kind?- Op welke manier kunnen wij deze methodieken integreren in de jongere?- Waar hebben ouders nood aan? Hoe kunnen wij hieraan tegemoet komen? Conclusies: Voor ouders hebben wij vanuit het CLB een oudermoment georganiseerd, die beston uit een theoretisch en methodisch luik en een vraagplatform. Daarnaast hebben we een faalangsttraining van 4 sessies georganiseerd voor jongeren tussen 12 en 15 jaar. Dit alles was gebaseerd op de principes van het groepsmaatschappelijk werk. Ik heb heel wat conclusies getrokken vanuit dit eindwerk en project. Er bestaan al heel wat methoden (vanuit literatuur) die ontwikkeld zijn voor jongeren met faalangst. Vooral het G-denken en de ontspanningsoefeningen werken zeer effectief. Het werken rond kwaliteiten en zelfzekerheid is eveneens een zeer belangrijk aspect, waar de begeleider doordacht moet over nadenken. Het belangrijkste is dat jongeren zelfstandig nog aan de slag gaan met deze methoden. Hiervoor kunnen ouders aan belangrijke steunfiguur vormen.