Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Doel: Een overzicht verkrijgen van de huidige literatuur over het effect van orale antioxidantia op de zwangerschapskans bij mannelijke subfertiliteit. De studiepopulatie omvatte mannen met oligo-, astheno- of teratospermie of een combinatie hiervan. Methode: Via Pubmed werd gezocht naar relevante studies met spontane zwangerschapskans of zwangerschapskans bij intra-uteriene inseminatie (IUI), in-vitrofertilisatie (IVF) en intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI) als uitkomst. De studieresultaten werden vervolgens vergeleken. Resultaat: Dertien gerandomiseerde gecontroleerde studies (RCT’s) werden geïncludeerd. Twee hiervan vonden een statistisch significant verschil in spontane zwangerschapskans tussen de studie- en de controlegroep, zes bepaalden de significantie niet en één constateerde geen zwangerschappen. De studie over orale antioxidantia bij IUI vond geen significant verschil in klinische zwangerschapskans. Twee studies over ICSI toonden een significante verbetering aan in het aantal zwangerschappen in de studiegroep. De derde vond geen significant verschil in zwangerschapskans. Conclusie: Op dit moment kan het gebruik van orale antioxidantia bij mannelijke subfertiliteit nog niet worden aangeraden wegens de beperkte evidentie. De geïncludeerde studies waren van lage kwaliteit en moeilijk vergelijkbaar door de grote variatie aan gebruikte therapieën. Zwangerschap was vaak geen primair of secundair eindpunt waardoor de statistische significantie niet werd nagegaan. Ook levendgeboorte werd slechts beperkt besproken. Bovendien waren de studiepopulaties vaak te klein om conclusies te trekken. De nevenwerkingen van orale antioxidantia waren verwaarloosbaar met vooral milde gastro-intestinale klachten. In de toekomst zijn grote RCT’s nodig die het effect van orale antioxidantia op de zwangerschapskans en levendgeboorte nagaan en hierbij de dosis en duur van de therapie vastleggen.