Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Sinds 1824 is er een maximumduur verbonden aan het opstalrecht. Deze bepaling is van openbare orde. Vernieuwing noch verlenging brengen soelaas. Het voorkeurrecht van de opstalhouder en het uitstel van de betaling van de vergoeding op het einde van het opstalrecht creëren rechtsonzekerheid. De enige mogelijkheid naar huidig recht om een eeuwigdurend opstalrecht te vestigen, bestaat in een constructie, toebehorend aan het openbaar domein gevestigd op een privaat onroerend goed. De praktijk heeft verschillende omzeilingsmethoden ontwikkeld. De twee voornaamste modellen om een eeuwigdurende splitsing te bewerkstelligen, vormen appartementsmede-eigendom en accessoire opstalrechten. Erfdienstbaarheden van steun kampen daarentegen met het probleem van volgtijdelijkheid en van volheid van bevoegdheid. Sommige oplossingen worden maar deels door de rechtsleer aanvaard zoals opstalrechten onder de grond en de omzeiling d.m.v de keuze voor een ander rechtsstelsel m.b.t. de overeenkomst tussen partijen. Geen van voorgaande oplossingen biedt voldoende zekerheid tegen de conversiemogelijkheid van de rechter.Gelet op het voorgaande en de vele voordelen is een langdurig opstalrecht noodzakelijk. Een eeuwigdurend opstalrecht maakt volume-eigendom mogelijk. Praktisch gezien is hiervoor een 3D-kadaster onmisbaar. Onbegrensde opstalrechten van bepaalde duur brengen rechtszekerheid met zich mee. Dit is echter niet het geval voor opstalrechten van onbepaalde duur. De compromisoplossing bestaat zodoende in principiële wilsautonomie met een suppletieve termijn van 50 jaar ingeval partijen geen duur zijn overeengekomen of het opstalrecht tot stand komt door verkrijgende verjaring. De wetgever moet voorzien in wettelijke waarborgen tegen de uitholling van de rechten van de grondeigenaar, omzeiling van het appartementsrecht en de vrijwaring van het eigendomsrecht.