Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Titel 4 van boek II van de codex ove welzijn op het werk beschrijft de voorwaarden op vlak van een vorming tot preventieadviseur. Dit heeft betrekking tot zowel het niveau, de toelatingsvoorwaarden en de inhoudelijke aspecten van de vorming. Met de nota van juni 2021 wil men deze voorwaarden aanpassen en een eengemaakte vorming tot preventieadviseur bekomen. De vrees is dat de invoer van dit nieuwe voorstel de veiligheid in Belgische bedrijven in het gedrang zal brengen. Deze thesis heeft als doel de noden vanuit de industrie te capteren aangaande de kennis en vaardigheden van preventieadviseurs. De focus ligt hierbij op de vorming tot niveau I met betrekking tot de chemische en farmaceutische sector. De mening van preventieadviseurs en managers uit de industrie is verzameld aan de hand van een vragenlijst. Op basis van de antwoorden zijn een aantal conclusies getrokken met betrekking tot het curriculum. Een opsplitsing in opleidingsniveau is op basis van de antwoorden noodzakelijk. Een eenmaking van de vorming zal vooral de kwaliteit van het hoogste niveau aantasten, wat grote gevolgen kan hebben voor de veiligheid in hoogrisicosectoren zoals de chemische en farmaceutische industrie. Voor die sectoren hoort het niveau van kandidaat-preventieadviseurs op masterniveau te liggen. Deze op een lager niveau dan een master organiseren heeft enkele negatieve gevolgen voor zowel het kennisniveau van nieuwe preventieadviseurs als de aantrekkingskracht van de vorming naar hogere profielen toe. Om de kwaliteit van de vorming te garanderen moeten ook de toelatingsvoorwaarden streng genoeg zijn. Met een vorming op masterniveau ligt deze toelatingsvoorwaarde logischerwijs op in het bezit zijn van een professionele bachelor- of masterdiploma, bij voorkeur in een technische richting. Een lager toelatingsniveau zal het tempo en de diepgang van de vorming drastisch aantasten. Op vlak van invulling van de vorming wijzen de resultaten erop dat de praktijkgerichtheid van de vorming beter kan. Een stage en opdrachten gelinkt aan de industrie inpassen in de vorming kan hier een oplossing bieden, al is het essentieel dat men bij de uitwerking ervan een goede balans tussen theorie en praktijkgerichtheid vindt. Verder lijkt er een draagvlak te bestaan voor een sectorale benadering van de opleiding. In dit model wordt een basisvorming met belangrijke algemene aspecten rond welijn aangevuld met sectorspecifieke modules.