Listing 1 - 7 of 7 |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Het corpus van 54 preken door zalige Guerric, abt van Igny (° Doornik tussen 1077 en 1097 - † Igny 19 augustus 1157) is al bij al vrij goed ontsloten en bestudeerd. Net zoals wel meer cisterciënzers uit deze periode heeft Guerric in zijn preken veel aandacht voor de persoonlijke godsbeleving in de dagdagelijkse concrete realiteit van het monastieke leven. Door zijn heel eigen stem en bijzondere beelden geniet hij een zekere bekendheid en populariteit. Zo stelt hij dat alle monniken Christus in zich kunnen dragen als een zwangere vrouw om Hem uiteindelijk ook ter wereld te brengen (formatio Christi). Daarnaast benadrukt hij steeds weer het belang van concrete inzet en predikt hij vaak mildheid en geduld op de geestelijke weg. Na een status quaestionis over biografie, bibliografie en grote thema’s bij Guerric wordt het prekencorpus, dat duidelijk als eenheid geredigeerd is, ook als eenheid benaderd in een gedetailleerde lezing van alle sermoen (close reading). De tot dusver verschenen breed opgezette studies over Guerric poogden een overzicht van leven en werk te bieden of brachten steeds een bepaald aspect naar voren. Dat is uiteraard legitiem, maar de eigenlijke preken liepen daarbij het gevaar minder beschouwd te worden als een tekstueel geheel met duidelijke literaire merites dan wel als een eerder toevallige bundeling waarin bepaalde interessante ideeën te vinden zijn, naast wat op te delven historische en biografische gegevens Een zorgvuldige, eerder literaire en analytische lezing van de prekenverzameling, van kaft tot kaft, bracht bij elke toespraak afzonderlijk het volgende in kaart: Bijbelse en liturgische bronnen, structuur (zowel op het niveau van elke preek als van de hele bundel), korte inhoud, retorische aspecten en (grote) thema’s die de preken aan elkaar linken. Hierna werden per onderzocht aspect de gegevens samengebracht in een synthese die heel wat van het voorgaand onderozke bevestigde, maar nog duidelijker in de verf zette hoezeer het corpus een eenheid vormt, zowel door “monastieke exegese” die aan het werk is als door het concept van formatio Christi dat vertakkingen en afleidingen blijkt te hebben in zowat elke toespraak.
Choose an application
Listing 1 - 7 of 7 |
Sort by
|