Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Alvorens een nieuw medicijn ontwikkeld wordt, worden vandaag de dag zogenaamde “doelwitmoleculen” eerst uitvoerig bestudeerd door middel van theoretische studies. Zulke studies geven belangrijke inzichten in het gedrag van de moleculen en chemische eigenschappen kunnen hierdoor voorspeld worden. Uit deze studies is gebleken dat de meerderheid van de toonaangevende moleculen een stikstof atoom bevatten of een drie-dimensionele structuur. Helaas wordt het maken van zulke complexe verbindingen heel snel, ingewikkeld en werk-intensief. Daarom maakt met gebruik van deeltjes die de reactie vergemakkelijken en versnellen. Deze deeltjes nemen wel deel aan de reactie maar worden niet verbruikt (er is dus maar een zeer kleine hoeveelheid nodig om de reactie te doen opgaan). We noemen deze deeltjes katalysatoren. De doelstelling van deze thesis is de uitkomst van de reactie tussen een geactiveerde drievoudige binding en het indool te optimaliseren. Dit werd gedaan door de sterische (dit bevat de ruimte die de katalysator inneemt) en elektronische (kan de katalysator elektronen weghalen of toevoegen aan de molecule) eigenschappen van de katalysator bij te stellen tot de gewenste regioselectiviteit. Een regioselectieve reactie zal bij voorkeur op één plaats reageren, in dit geval is dat dus één van de twee koolstofatomen van de drievoudige binding. Met de geoptimaliseerde condities op zak, kon de katalysator selectief de reactie met één koolstoffen begunstigen. Na deze reactie werd dan een complex, drie dimensioneel spirocyclisch indolenine gevormd, dat zowel stikstoffen bevat als de gewenste drie-dimensionele structuur bevat. Er bestaan twee types van katalysatoren homogene: katalysatoren (hierbij zitten de startmaterialen en de katalysator in dezelfde fasen, dus beide opgelost in een vloeistof) en heterogeen katalysatoren (hierbij zit de katalysator in een andere fase, bv. als vaste partikels). Spiroindoleninen zijn eerder al gesynthetiseerd onder heterogene condities, maar slechts een lage regioselectiviteit kon bekomen worden. Onder homogene condities, is het echter mogelijk om op maat gemaakte katalysatoren voor te bereiden met de gewenste regioselectiviteit. We veronderstelden dat we een zogeheten ‘harde’ en ‘zachte’ kant konden induceren in het alkyn door een naburig carbonyl groep in te bouwen in het koolstofskelet. De harde koolstof zal reageren via lading gecontroleerde interacties, terwijl de zachte koolstof via zijn orbitalen (elektronen wolk) zal interageren. Met enige trots kunnen we zeggen dat indium- en positief geladen goudatomen uitstekende katalysatoren bleken voor dit type van reacties. Het harde indium(III) gaf selectief het endo-product en een goud(I) katalysator werd gebruikt om het exo-product te bekomen.