Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
Background: Cerebral palsy is a common motor disorder in children, resulting in many musculoskeletal deformities and physical disability. Knee flexion contractures, hip dislocation and scoliosis are main symptoms caused by both changes to the muscles themselves and changes in the neural drive to muscles. It affects mobility and independence with crouch gait, pain, and trunk and head imbalance as consequence. As conservative treatment in cerebral palsy, orthoses are used to correct and prevent these deformities, to facilitate carrying, and to improve the efficiency of daily activities such as sitting, lying down, standing, and walking. Objectives: To review the use of knee, hip, and spinal orthoses as treatment in children with cerebral palsy. Methods: A systematic review was conducted, retrieved by scanning databases as PubMed and Cochrane Library, with exclusion criteria: ankle-foot orthoses and other interventional therapies. Results: Knee orthoses seem to give an improvement on flexion contractures of the hamstrings, though we only found a few studies concerning knee orthoses. Small amounts of evidence support the use hip orthoses as treatment of cerebral palsy, since we found no great effect on Gross Motor Function (GMF) and hip displacement rates. Concerning spinal orthoses, an improvement in sitting stability and head and trunk control was reported. However, the expected effect on progression on spinal curvature could not be confirmed. Conclusion: Further research on the use and effect of orthoses as treatment in children with cerebral palsy is needed to create an overview of when benefits and effects of a certain orthosis outweigh the discomfort and costs.
Choose an application
Door de vergrijzing van de populatie, treedt het belang van Vroegtijdige Zorgplanning (VZP) de laatste decennia steeds meer naar voren. VZP is een dynamisch proces dat de gezondheidsnoden en -voorkeuren van de patiënt over toekomstige medische zorgen vastlegt, met als doel deze waarden te respecteren wanneer de patiënt niet langer in staat is om zijn wil te uiten. Huisartsen voelen zich vaak niet comfortabel bij een VZP gesprek gezien een gebrek aan communicatievaardigheden. Het SPIKES (Instellen, Perceptie, Uitnodigen, Kennis, Emotie, Samenvatten) model wordt naar voor geschoven als communicatiemethode voor VPZ gesprekken. In deze masterthesis wordt onderzocht hoe artsen het gebruik van het SPIKES model in de praktijk ervaren. Tien huisartsen of huisartsen in opleiding (HAIO’s) werkzaam in Vlaanderen werden gerekruteerd voor deze kwalitatieve studie. Na kennismaking en toepassen van het SPIKES model in de praktijk werd bij negen participanten een semigestructureerd interview afgenomen waarin getoetst werd naar de haalbaarheid, drempels en winst van het SPIKES model. De Qualitative Analysis Guide of Leuven (QUAGOL) methode werd gebruikt voor de analyses. De deelnemers vonden het SPIKES model een korte en bondige structuur die een houvast kan bieden bij VZP gesprekken. Daarnaast beschreven de artsen het model als een goede samenvatting van wat een VZP gesprek moet omvatten zonder grote nieuwigheden. Volgens hen zorgde het model voor een open gespreksvoering die de kennis van de patiënt alsook zijn waarden en normen bevraagt. De voorbeeldzinnen werden als meerwaarde ervaren, maar er is volgens de deelnemende artsen nood aan voorbeeldzinnen per specifieke situatie: palliatieve setting, gezonde patiënt, … . Het SPIKES model werd door de artsen gebruikt ter initiatie van het VZP gesprek, als referentiekader of als checklist op het einde van het gesprek. Gezien zijn dynamische structuur kan in de toekomst onderzocht worden of het model HAIO’s of minder ervaren artsen kan ondersteunen bij VZP gesprekken.
Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|