Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Notre civilisation est très empreinte de contrôle et de domination. Comment, dans un tel contexte, laisser de la place au lâcher-prise? Il y a de moins en moins de place, dans notre vie quotidienne, pour les temps de respiration, les silences, le lâcher-prise. Dans notre vie, nous avons besoin de temps de respiration, où nous ne sommes plus dans le «?faire?» ou «?l'avoir?», qui nous permettent d'intégrer tous les moments vécus, afin de mieux percevoir qui nous sommes. Ce sont surtout des moments forts, à vivre en toute conscience, qui permettent de donner du sens à notre vie, de voir le chemin parcouru et d'intégrer tout ce que nous avons vécu, nous construisant dans une identité unique et évolutive. Cet ouvrage fournit des repères pour mieux vivre ces moments, les enrichir. Avant-propos Les enjeux du lâcher-prise Lâcher-prise dans nos désirs Lâcher-prise dans nos souffrances Lâcher-prise dans le vieillissement et le handicap Lâcher-prise dans le deuil Lâcher-prise dans la relation Des outils pour lâcher-prise Les temps du lâcher-prise En conclusion Quelques livres pour aider à cheminer vers lelâcher-prise.

Self-actualization (Psychology)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Ce traité d’anatomie est le premier traité détaillant et confirmant toutes les manœuvres de palpation, en comparant celles-ci à la dissection, mettant en exergue toutes les structures anatomiques accessibles.

Anatomy --- Lower Extremity --- Pelvis --- Pelvic bones --- Palpation --- Jambe --- Os coxal --- Anatomie. --- Palpation. --- Membre inférieur. --- Ceinture du membre inférieur --- Membre inférieur --- anatomy and histology. --- anatomie et histologie. --- Leg --- Anatomy. --- anatomy & histology --- anatomy & histology. --- Ceinture du membre inférieur --- Membre inférieur

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deel 1: Transsaccadisch geheugen voor bewegende voorwerpen Transsaccadisch geheugen en transsaccadische integratie wordt vaak onderzocht door middel van een paradigma genaamd transsaccadische veranderingsdetectie. Hierbij worden deelnemers gevraagd aan te geven of ze vermoeden dat iets in het visuele beeld veranderde tijdens een oogsprong of saccade. Uit voorgaand onderzoek bleek dat de detectie van een intrasaccadische positieverandering van een object zeer moeilijk is. Hierbij hebben bewegende voorwerpen echter een voordeel tegenover stilstaande voorwerpen. Het doel van de reeks experimenten in dit proefschrift was het onderzoeken van dat bewegingsvoordeel in een dynamische omgeving, met meerdere bewegende voorwerpen. Bovendien onderzochten we ook het effect van verschillende stimulus eigenschappen op de precisie van de saccade en de saccade latentie. Er werden zeven veranderingsdetectie experimenten uitgevoerd met een bewegend of stilstaand voorwerp als doel van de saccade. Het eerste experiment had als doel de invloed van achtergrondbeweging op het bewegingsvoordeel voor transsaccadische veranderingsdetectie na te gaan. Hierbij werden twee psychofysische methoden toegepast, die zorgen voor een zeer precieze meting van het effect. Noch de beweging van de achtergrond, noch die van het voorwerp hadden een effect op de mate van detectie. Om na te gaan of de psychofysische methoden hiervoor verantwoordelijk waren, werd het eerste experiment herhaald met de originele ja/nee methode. Ook hier werd geen bewegingsvoordeel gevonden. Om een invloed van het mengen van proefbeurten met en zonder een achtergrond op de gebruikte strategie te vermijden, werd het voorgaande experiment herhaald met aparte blokken met en zonder achtergrond. Opnieuw was er geen bewegingsvoordeel. In het vierde experiment herhaalden we de vorige experimenten zonder achtergrond. We pasten ook enkele parameters aan opdat ze zouden overeenkomen met deze, gebruikt in de experimenten waarin het bewegingseffect werd gevonden. We slaagden er alweer niet in het effect te repliceren. Aangezien de meest waarschijnlijke verklaring voor het mislukken van de replicatie bij de stimulus eigenschappen lag, werd het vierde experiment herhaald met de gele afgetopte kegel waarmee het bewegingseffect oorspronkelijk gevonden was. Het bewegingseffect werd echter nog steeds niet gevonden. In het zesde experiment werd de grootte van het voorwerp gemanipuleerd om na te gaan of de grootte en de richting van het bewegingsvoordeel beïnvloed werd door de grootte van het voorwerp, wat niet het geval bleek te zijn. Integendeel, er werd zelfs een omgekeerd bewegingsvoordeel gevonden. In het laatste experiment werd de invloed nagegaan van de scherpte van de randen van het voorwerp op het bewegingsvoordeel. Ook hiervan werd geen effect gevonden. Het is nog steeds niet duidelijk welke factoren verantwoordelijk zijn voor de aan- of afwezigheid van het bewegingseffect. Deel 2: Analytische vs. globale verwerking van gezichten Mensen zijn experts in het identificeren van gezichten, die voornamelijk configurationeel of holistisch, verwerkt worden, zoals geïllustreerd door het omkeereffect. De oorzaak van zowel de aangeboren als de verkregen vorm van prosopagnosie, een syndroom gekenmerkt door ernstige problemen met het herkennen van gezichten zonder problemen met het herkennen van voorwerpen wordt vaak gelegd bij problemen met het holistische verwerkingssysteem. Het tweede deel van dit proefschrift heeft als doel te onderzoeken welke strategieën normale mensen en mensen met prosopagnosie gebruiken voor het visueel verwerken van gezichten. Omdat de vrij verkrijgbare beelden van gezichten niet bruikbaar zijn voor onderzoek naar configurationele of op delen gebaseerde verwerking van gezichten, ontwikkelden we zelf een set beelden van gezichten die van elkaar verschilden in hun globale vorm, de vorm van de individuele delen of beide. In een eerste studie waarin deelnemers rechtopstaande of omgekeerde gezichten moesten vergelijken, werd bevestigd dat de beelden bruikbaar waren voor onderzoek naar configurationele of op delen gebaseerde verwerking van gezichten. In de tweede studie werden aan de vergelijkingstaak twee blikafhankelijke technieken toegevoegd: een foveaal venster dat alle, behalve de foveale informatie bedekte en een foveale vlek, die alle foveale informatie bedekte. Op die manier kon de hoeveelheid gedetailleerde, foveale en perifere, lage resolutie informatie gemanipuleerd worden en kon onderzocht worden welke informatie het belangrijkst is voor configurationele en op delen gebaseerde verwerking. Terwijl de foveale vlek bijna geen effect had op de verwerking van gezichten, was de impact van het foveale venster veel groter. In een derde studie werd het experiment herhaald met vier mensen met aangeboren prosopagnosie. Behalve slechtere prestaties, was het verschil tussen het data-patroon van de mensen met prosopagnosie en dat van de normale mensen zeer klein. In de vierde en vijfde studie werden de blikafhankelijke technieken gebruikt voor onderzoek naar visuele verwerking van gezichten bij een persoon met verworven prosopagnosie. Het voorgaande experiment werd herhaald en daar bovenop werd een nieuwe taak ontworpen, waarbij uit twee gezichten een gezicht moest herkend worden. Ook de oogbewegingen werden geregistreerd. De resultaten toonden op overtuigende wijze aan dat de persoon met prosopagnosie problemen ondervindt in het gelijktijdig gebruiken van informatie over verschillende delen van het gezicht. Part 1: Transsaccadic perception of moving objects A commonly used paradigm to investigate transsaccadic memory and integration is transsaccadic change detection. Subjects have to indicate whether something in the image changed during a saccadic eye movement. Previous studies have shown that transsaccadic change detection of the position of objects is generally rather difficult. However, there is a benefit for translating compared to stationary objects. The goal of the series of experiments in this dissertation was to investigate the motion benefit in a dynamic situation in which several objects move through the environment. Furthermore, the effect of several stimulus characteristics on saccade accuracy and latency were investigated. Seven change detection experiments with a moving or stationary saccade target object were conducted. The first experiment aimed at investigating the influence of background motion on the transsaccadic position change benefit for moving compared to stationary saccade targets, using two psychophysical methods in order to obtain a precise measure of the effect. We did not find any influence of background motion, nor could we replicate the motion benefit. In order to investigate the responsibility of the psychophysical methods for this replication failure, the first experiment was repeated with the original yes-no procedure. Again, no motion advantage was found. We then repeated the previous experiments, presenting trials with and without a background in blocks, preventing an influence of trials with a background on the strategy used in trials without a background. Again, the target motion benefit was absent. In the fourth experiment, we repeated the previous experiments without background trials and with slightly adjusted parameters that were equal to those of the experiments in which the motion benefit was present. We still failed to replicate the effect. Since stimulus characteristics were thought to be responsible for the failure to replicate the motion benefit, the fourth experiment was repeated with the yellow cone stimulus from the experiments in which a motion benefit was reported. Still, no motion benefit was observed. In the sixth experiment, stimulus size was manipulated in order to investigate whether this parameter influenced the size and the direction of the motion benefit, which turned out not to be the case. On the contrary, even an inverted motion benefit was found. The last experiment was set up to investigate the influence of stimulus border sharpness on the motion benefit. Again, no effect was found. It is still unclear which factors might cause the presence or absence of the motion benefit. Part 2: Featural vs. global face processing In everyday life, observers are experts in recognizing people by their face. There is some consensus that faces are mainly recognized holistically, as is demonstrated by the face inversion effect. Both the congenital as the acquired forms of prosopagnosia, a syndrome characterized by severe face recognition impairment, without pronounced object recognition problems, are often suggested to be caused by problems with the holistic processing system. The goal of the second part of this dissertation is to investigate face processing strategies used both by normal observers and subjects with prosopagnosia. Since most publically available stimuli, are not suitable for investigating configural and featural processing, we created a set of face stimuli, differing from each other in either or both global form and local features. The first study, a same-different task with two faces in a different viewing angle, presented upright or inverted assured that the stimuli were useful for investigating featural compared to configural face processing. In the second study, two gaze contingent techniques were added to the matching task: A gaze contingent foveal window, covering all but the foveal information and a gaze contingent foveal mask covering all foveal information. These manipulations allowed limiting the amount of detailed foveal and low resolution peripheral information, allowing to investigate which information is most important and contributes most to configural vs. featural face processing. It was found that the foveal mask did not have a great impact on face processing, while the foveal window was much more impairing. In a third study, this experiment was repeated with four congenital prosopagnosics, in order to gain some insight in the nature of the face perception impairment in congenital prosopagnosics. Apart from the overall lower accuracy, the data pattern of the prosopagnosics did not differ greatly from that of normal subjects. In the fourth and fifth study, the use of configural and featural information and the use of peripheral and foveal information in face perception were investigated in an acquired prosopagnosic, using the gaze contingent mask and window technique and measuring eye movement parameters in both the face matching task previously used, and a 2AFC face recognition task. The data convincingly confirmed the hypothesis that the prosopagnosic subject has difficulties in the simultaneous use of visual information from different facial features.