Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Frank zit al zo'n dertig jaar in de gevangenis. Hij is geïnterneerd na een reeks zedenfeiten, waarvan één met moord. Frank wil zelf nooit meer vrijkomen, hij vreest dat hij dan zou kunnen hervallen. Hij beschouwt zichzelf als een gevaar voor de maatschappij. Maar zijn leven in de gevangenis is uitzichtloos. Als geïnterneerde is Frank niet gestraft. Hij is ontoerekeningsvatbaar verklaard en daardoor heeft hij recht op behandeling van zijn probleem, maar die krijgt hij nauwelijks. Nu al bijna drie jaar geleden vroeg Frank euthanasie, omdat hij naar eigen zeggen ondraaglijk psychisch lijdt. Het was de eerste keer dat die vraag vanuit de gevangenis geformuleerd werd. Tot nu toe kreeg hij nog geen antwoord. De behandelende geneesheren vragen zich af of het lijden veroorzaakt is door het individuele probleem van Frank dan wel door de gevangenisomstandigheden. En ze zoeken ook naar alternatieve mogelijkheden om het lijden van Frank te verlichten. Hij zou eventueel overgeplaatst kunnen worden naar Nederland, maar dat is om juridische redenen niet evident. Panorama interviewde Frank al in de gevangenis begin 2000. Toen al vroeg hij een menswaardige invulling van zijn situatie. Ruim tien jaar later is die alleen maar uitzichtlozer geworden. Daarom wil Frank op een humane wijze uit het leven stappen. Panorama kon Frank en zijn omgeving al die tijd volgen in zijn strijd om uit zijn lijden verlost te worden. De reportage zoomt ook in op de overwegingen en twijfels van het team dat de beslissing moet nemen. In welke mate is de vraag van Frank een precedent? En kan je zijn vraag ook zien als een zelfgekozen doodstraf? Heeft een geïnterneerde het recht om deze vraag te stellen?

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wij zijn gezien, over privacy of het gebrek eraan. Kan u na 24 uur digitale sporen de persoon herkennen die ze achter liet? We zijn als burger kwistig met de digitale sporen die achter laten, van de GSM over de GPS en het bibliotheekbezoek tot het internet. Overal hangen er camera’s en bewaren overheid en bedrijven tal van gegevens over ons. De overvloed aan informatie werpt vragen op over onze privacy. Zijn we in de greep van Big Brother? We zetten extra sloten op de deur maar hoe goed is onze computer beveiligd tegen een aanval van een hacker? ‘We zitten in meer dan 3.000 databanken,’ zo berekende advocaat Raf Jespers, auteur van een lijvig boek over privacy. ‘Het lijkt erop alsof de overheid en bedrijven alles over ons willen weten. Ik vind dat een beangstigende gedachte.’ Sara Segaert van de Federal Computer Crime Unit bevestigt: ‘Als we alle puzzelstukjes samen leggen komt dat best bedreigend over. Identiteitsdiefstal is een fenomeen waar we hoe langer hoe meer mee te maken krijgen. Niet alle burgers schijnen te beseffen welke informatie ze overal achterlaten.’ Commissaris Paelinck van Politie Westkust wil in zijn werk alle technieken gebruiken die er zijn. ‘We leven niet meer in de negentiende eeuw, hé. Nu al wordt elk voertuig dat de zone binnenrijdt systematisch geregistreerd door camera’s en gecontroleerd door verschillende computers. Voor ons is elke burger verdacht tot bewijs van het tegendeel.’ ‘Iemand die zoiets zegt, is niet bekwaam,’ reageert Paul De Hert, professor aan de VUB. ‘Onze samenleving moet lekker kunnen swingen en is niet gebaat bij een cultuur van wantrouwen.’

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In België zijn er zo'n 4000 geïnterneerden, mensen die strafbare feiten hebben gepleegd maar - soms op erg twijfelachtige gronden - ontoerekeningsvatbaar werden verklaard. Eén op vier geïnterneerden zit voor onbepaalde tijd in de gevangenis zonder noemenswaardige behandeling. Panorama dook onder in de wereld van de geïnterneerden en ontdekte hoe willekeurig psychiatrische deskundigen soms werken; tegelijkertijd toont het rpogramma ook de schrijnende toestanden in de gevangenissen, door het tekort aan opvang in de psychiatrie

Geestelijke gezondheidszorg --- Psychosociaal probleem --- Internering

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Jonathan Jacob overleed op 6 januari 2010 in een cel van de lokale politie in Mortsel ten gevolge van politiegeweld. Eerder die dag was geprobeerd Jonathan Jacob te laten colloqueren. Maar een psychiatrisch ziekenhuis weigerde de man op te nemen. Hij zou te agressief geweest zijn. Om die reden moest hij platgespoten worden. Maar daar liep het fataal af. De raadkamer verwijst de directeur en een psychiater van de instelling en één politieman naar de correctionele rechter. Maar zijn zij de juiste mensen? Panorama reconstrueert het verhaal op de grens van psychiatrie en ordehandhaving, het verhaal van een jongeman die zorg nodig had maar slaag kreeg en stierf.