Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In this study, we observe adolescents’ attitudes towards “ethnic” varieties of Dutch in Belgium by means of a Speaker Evaluation Experiment. In the second half of the previous century, new language forms started to emerge in Flanders (and other parts of Europe) as a consequence of immigration. These new language forms are sometimes labelled “ethnolects” for their non-native origin, but that term has been known to be considered inappropriate. Other new players include so-called Contemporary Urban Vernaculars (CUV’s), one of which has been known to emerge in the former mining neighbourhoods of Belgian Limburg. Citétaal (‘Citélanguage’) has recently been gaining popularity and has been reported to be used by native and non-native Flemish youth. We thus conclude that ethnically coloured speech, or at least Citétaal, has acquired some sort of prestige that fuels its spread among native inhabitants and explains its increasing popularity in national media. In this study, we seek to find perceptual evidence to substantiate this claim. By way of theoretical background, we first introduce the Flemish language space and its complicated standardisation history compared to Netherlandic Dutch. As a result of what is considered a case of so-called “hyperstandardisation”, Flanders has been engrained with a strong and conservative standard language ideology. We then turn to the emerging ethnically coloured language varieties that have popped up in several areas of Europe. After a brief overview of CUV’s throughout Europe, we sketch the emergence and characteristics of Citétaal. Subsequently, we survey methodological aspects of language attitude research, particularly research into attitudes towards ethnically coloured speech. We then outline the present experimental design. A Speaker Evaluation Experiment (of the Verbal Guise variety) was conducted with 161 respondents throughout the Flemish region. In the experiment, attitudes towards a continuum of ethnically coloured Limburg Dutch were measured on the evaluative dimensions ‘superiority’, ‘integrity’ and ‘dynamism’. Our results show that the degree of ethnic colouring of spoken Limburg correlates with both traditional prestige (superiority) and alternative prestige (dynamism), be it in opposite directions. A higher degree of colouring results in downgrading on traditional values, but noticeable upgrading on dynamism. This effect can be observed throughout Flanders. Limburg respondents are, however, more severe in their downgrading of both Italian and Turkish Limburg on superiority. We also show that Turkish speakers are rated more negatively than Italian ones, which might be related to the former’s association with the faith of Islam. Our most surprising observation is by far a link between aesthetic evaluation and the attribution of alternative prestige. Respondents deeming Citétaal ‘beautiful’, return a higher score on dynamism for the Turkish Citélanguage guise which provides evidence for an alternative language ideology that attributes dynamic prestige to non-standard varieties.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deze thesis onderzoekt de mogelijkheid tot het voorspellen van punctuatie en segmentatie in het taalgebruik van mensen met een verstandelijke beperking. Dit met als doel een mogelijke implementatie in Text2Picto, een programma dat getypte tekst automatisch omzet naar pictogrammen of, omgekeerd, pictogrammen omzet naar getypte tekst. Deze software maakt het voor mensen met een verstandelijke beperking eenvoudiger om te communiceren via het internet. Omwille van het atypische taalgebruik van deze mensen, dat veel meer fouten bevat dan het taalgebruik van mensen zonder een verstandelijke beperking, is het niet evident om automatische punctuatie- en segmentatiepredictie toe te passen. In deze thesis wordt er gezocht naar de best scorende methode binnen het domein van machine translation, omdat deze in vorig onderzoek naar automatische punctuatie- en/of segmentatiepredictie de beste resultaten opleverde. De leestekens en segmentatie-annotaties worden op deze manier toegevoegd aan de input door het predictieproces voor te stellen als een monolinguale vertaling. Er wordt, met andere woorden, een vertaling tot stand gebracht van Nederlandse tekst zonder of met weinig punctuatie en segmentatie-annotatie(s) naar tekst in diezelfde taal met punctuatie en segmentatie-annotatie(s). Er werden hiervoor zes modellen met elkaar vergeleken, namelijk statistical machine translation en neural machine translation modellen, die beide getraind zijn op drie verschillende datasets. Deze drie datasets zijn de volgende: Sonar nieuwe media corpus, ondertitels uit SoNaR500 en een combinatie van beide. Na de modellen te laten leren uit bovengenoemde datasets gebeurde de evaluatie door middel van een evaluatieset. Dit is ongeziene data die door de modellen werd vertaald. Vervolgens werd die output automatisch geëvalueerd door de evaluatiemetrieken precision, recall en F-score. Hieruit bleek dat het neural machine translation model dat getraind is op enkel het Sonar nieuwe media corpus, voor het voorspellen van zowel punctuatie als segmentatie, als beste uit de strijd kwam.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In recent years, increasing attention has been paid to the potential of using pictographs to open up the online world, so that users with intellectual disabilities can benefit from the same tools for remote communication (email, instant messaging, social media) which define so much of what it means to be a socially active member of society nowadays. This thesis describes the development of an automatic translation system that aims to enable language-impaired, intellectually disabled individuals to compose written messages simply by selecting a sequence of pictographic images. By way of contrast with existing approaches for pictograph-to-text translation, the system that we develop here, Depicto, takes a 100% rule-based approach. That is, all stages in the translation process make use of linguistic rules, as opposed to statistical data. Such an approach makes it possible to encode elegant generalizations about the pictographic input, which has advantages for the expressivity and consistency of translation. Rule-based approaches are generally also costly, however. Thus, aside from the obvious objective of testing whether this approach can actually be realized, we also explore how development can be made more feasible. In addition, we set two design criteria: first, the system must be sensitive to the needs of its users; second, it must be possible to extend to other target languages. (Currently, the system translates to Dutch.) In Chapter 2, we introduce all third-party resources used by the system. In Chapter 3, we show how the pictographic symbol set Sclera can be analysed as a natural language and how this language can be modelled by a constraint-based grammar. This grammar is written in an implemented variant of the HPSG framework. In the first half of Chapter 4, we see how the semantic structure of analysed pictographic sequences is translated so as to be compatible with the input expected by the target language grammar. This happens in the second module in the Depicto chain. In the second half of Chapter 4, we describe a basic grammar model of Dutch and show how this is used to generate well-formed sentences based on this translated semantic structure. Next, in the first half of Chapter 5, we evaluate the system as a whole. We argue that both its precision, i.e., ability to produce well-formed output, and performance are high, but are forced to concede that its coverage is limited. We also show how the Depicto system fares when pitted against a fundamentally statistical translation system. All in all, we conclude that Depicto is able to translate (a subset of) pictographic sequences into well-formed natural language sentences. By adopting an explicitly modular design, we try to make the system as appealing as possible to developers dealing with other target languages. At the same time, extending Depicto's analysis module remains a costly task. Whether such costliness is an adequate trade-off for the high quality of the system's output will be determined by future work. As a translation system, Depicto succeeds. However, as an assistive writing tool, it currently falls short. Its analysis module imposes rather stringent word order constraints on its input, and its output is an unfiltered list of all possible translation hypotheses. In future work, we will focus on minimizing the first limitation and removing the second altogether. This will most likely involve exciting experiments in hybridization.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

While the Netherlandic standard Dutch pronunciation norm around 1930 was still very much like the Belgian norm, it shifted considerably in the course of the 20th century (H. Van de Velde 1996; Van de Velde et al. 2010). In Belgium, no such evolution occurred, which caused the pronunciation of both language varieties to diverge. As of yet, there is no conclusive evidence as to why this divergence has happened. Because there is not enough data to investigate the divergence empirically, it is examined using an agent-based simulation model in Python. Though we cannot ‘prove’ that the mechanisms described in the theories from the literature actually happened in reality, we can test their plausibility by checking whether the effects described in the theories also appear in our model which attempts to mimic real-world circumstances. Four research questions based on theories found in the literature are tested: 1. Is it plausible that reduced contact between speakers from the Netherlands and Belgium resulted in a divergence between the standard pronunciations in both countries? 2. Is it possible that an increased pace of language change in Dutch speakers caused a divergence between the standard pronunciations of the Netherlands and Belgium? 3. Can we relate increased ethnocentrism in Belgian speakers to less adoption of Netherlandic innovations or even divergence? 4. Is it likely that increased media influence amplified the existing tendencies for language change (acceleration or inhibition) in Belgium? The results of the simulations are interpreted with the help of a linear regression model when possible. The results show that a lack of contact between both countries can indeed lead to divergence in the model, but only if abroad travel is at least 5000 times less likely than domestic travel. The pace of language change in the Netherlands does not have a sizeable impact on convergence or divergence tendencies in Belgium in the model, but it is very likely that these results are skewed as a result of too much contact between the two countries for pace to have an effect. High values for ethnocentrism in Belgian agents are able to lead to divergence in the model, as long as these high values are shared by the entire population. If ethnocentrism decreases along with how close agents live to the border, it has little effect. Media receptiveness in agents always kickstarts convergence in the model and it accelerates this convergence as well. Since media influence is implemented as a powerful force in the simulation, this result must be interpreted from the viewpoint of media having a sizeable impact on language change. Finally, the different aspects of the model are evaluated to provide other simulation researchers with an idea of what implementations are useful for linguistic simulation research. In addition, more computer simulations of the Belgian-Dutch language situation are considered.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Onderzoek naar incidentele taalverwerving is een groeiende discipline en meerdere studies van de voorbije decennia hebben positieve effecten voor het fenomeen beschreven. Anders dan in een formele taalverwervingscontext, is het doel bij incidentele taalverwerving niet om expliciete talige kennis te vergaren, maar om inhoud in de vreemde taal te begrijpen. Verwerving van woordenschat, leesvaardigheid, luistervaardigheid of andere taalvaardigheden kan dan wel plaatsvinden als neveneffect bij die activiteit, waardoor een tweedetaalleerder zonder al te veel moeite de taal of toch een deel ervan kan leren. Incidentele taalverwerving kan dus verklaren waarom veel jonge kinderen en jongeren vandaag de dag heel wat Engels kennen zonder ooit instructie gekregen te hebben over de taal. In de geglobaliseerde samenleving worden kinderen en jongeren namelijk blootgesteld aan een grote hoeveelheid Engelstalige input wanneer ze televisie kijken, computerspellen spelen of op sociale media zitten. Het doel van dit onderzoek was om te bestuderen in welke mate Vlaamse kinderen op deze manier Engelstalige woorden kunnen leren en luistervaardigheid in de taal kunnen verbeteren. Daarbij werden er resultaten van twee leeftijdsgroepen geanalyseerd: 23 kinderen uit het eerste jaar en 31 uit het vierde jaar secundair onderwijs. De jongere kinderen hadden op het moment dat het onderzoek plaatsvond nog geen instructie in het Engels gekregen, terwijl de oudere participanten al in hun derde jaar zaten. Om een nog duidelijker beeld te krijgen van het fenomeen, werd ook onderzocht of bepaalde types Engelstalige media hogere effecten hebben voor taalvaardigheid dan anderen. Daarnaast werd ook geanalyseerd of kinderen die gemotiveerd zijn om Engels te leren, een hogere score haalden op de taalvaardigheidstesten. Tot slot werd er nagegaan of leerkrachten Engels uit het vierde jaar secundair onderwijs incidentele verwerving naar het klaslokaal proberen te brengen door leerlingen authentieke Engelstalige films te laten kijken, muziek te laten luisteren, boeken te laten lezen… De resultaten tonen aan dat de jonge zonder instructie kinderen een grote hoeveelheid woorden geleerd hebben door blootstelling aan Engelstalige media en dat ze sommige elementen in een Engelstalig luisterfragment begrijpen. Dit is sterk bewijs dat er incidentele taalverwerving plaatsvindt, aangezien de kinderen de woorden niet tijdens de lessen geleerd kunnen hebben. De oudere kinderen haalden betere scores na drie jaar instructie, wat erop wijst dat de lessen Engels zeker bijdragen tot het verbeteren van de taalvaardigheid. De tijd die kinderen aan de verschillende soorten Engelstalige media besteden, bleek vooral voor de jongere participanten sterk gecorreleerd te zijn met de luistervaardigheid en woordenschatgrootte. Dat doet vermoeden dat incidentele verwerving minder belangrijk wordt wanneer er ook formele instructie plaatsvindt. Hoewel een hoge motivatie niet verbonden was aan een hoge of lage score op de taalvaardigheidstesten, waren de kinderen over het algemeen wel gemotiveerd om Engels te leren en zagen ze dat ook als belangrijk aan. Tot slot lijkt de leerkracht vooral authentieke Engelstalige films en tekstmateriaal te gebruiken in de lessen.