Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond: Na het ontslag van een patiënt uit het ziekenhuis is de therapie vaak aangepast. Hierdoor zit de patiënt thuis zowel met nieuwe als oude medicatie. Al deze doosjes en verschillende doseringen kunnen een bron van verwarring vormen. Daardoor kunnen er fouten optreden tegen het medicatieschema. Er werd hier dan ook een antwoord gezocht op volgende onderzoeksvraag: Welke medicatie problemen komen voor bij welke patiënten na het ontslag uit het ziekenhuis en wat is de rol van de officina apotheker in functie van deze problemen? Methoden: Om een antwoord te kunnen vinden op deze vraag werd een onderzoek uitgevoerd in de literatuur. Er werden 419 verschillende artikels bekomen na een zoekopdracht in drie verschillende databanken. Na screening bleken 22 artikels gepast om op te nemen in deze literatuurstudie. Resultaten: Het is gebleken dat vooral oudere patiënten en patiënten die veel verschillende geneesmiddelen innemen een risico lopen op fouten tegen het medicatieschema. De problemen die het meest voorkwamen, zijn dilemma’s met het medicatieschema. Hierbij werden verschillende knelpunten waargenomen zoals een verdubbeling van een geneesmiddel en een verkeerde dosis. Er kwamen ook een aantal mogelijke oplossingen naar voren. Deze waren onder andere: het uitvoeren van een ‘medication reconciliation’ en het meegeven van medische hulpmiddelen aan patiënten met een ‘low health literacy’. Conclusie: Dat er veel fouten voorkomen in het medicatie gebruik bij patiënten na ontslag uit het ziekenhuis is gebleken uit deze literatuurstudie. De officina apotheker is uitermate goed geplaatst om deze verwikkelingen aan te pakken.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond Individuele medicatievoorbereiding (IMV) in de thuiszorg kan voordelig zijn voor de gezondheidszorg. Het kan echter pas geïmplementeerd worden indien het kosteneffectief is. Studies toonden economische voor- en nadelen aan, maar de economische evidentie van IMV in de Belgische thuiszorg kan niet geconcludeerd worden. Methoden De onderzoeksvraag ‘Kan IMV in de Belgische thuiszorg economisch evident zijn?’ werd nagegaan aan de hand van een feasibility studie, zonder uitgebreide kosten-batenanalyse. Dit werd gedaan door middel van interviews met apothekers en patiënten en grondige tijdsregistratie door de apotheker. Op basis hiervan werd nagegaan wat de kostprijs van IMV zou zijn en of die door het RIZIV gefinancierd zou kunnen worden. Resultaten en discussie Uit de interviews kwamen gemengde resultaten. De tijdsregistratie gaf objectievere data. Op basis van deze tijdsregistratie en voorafgaande studies werd in de opstartweek een kost van 46.75 euro berekend. Op basis van een voorbeeld werd een kost van 9 euro in de opvolgweken berekend. Er werd besloten dat deze vergoeding van het RIZIV zou kunnen komen, mits het inperken van het budget voor andere gezondheidszorginterventies. Conclusie Een mogelijk model tot terugbetaling van IMV werd opgesteld, waarbij de apotheker een opstarthonorarium van 46.75 euro en een wekelijkse vergoeding van 9 euro ontvangt. Dit model dient voorzichtig te worden geïnterpreteerd, aangezien de steekproef klein was en de vergoeding in de opvolgweken berust op een fictief voorbeeld. Er kon besloten worden dat er economische evidentie kan zijn voor IMV in de thuiszorg en dat er vergoeding van het RIZIV mogelijk zou kunnen zijn.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond In 2018 werden 12 pilootprojecten geselecteerd door de Belgische overheid met als doel een nieuw zorgmodel te ontwikkelen waar de chronische patiënt centraal staat. Dit model berust op interdisciplinaire samenwerking en draagt de naam: geïntegreerde zorg. De projecten werden opgebouwd rond 14 componenten. Hiervan vormen vier het onderwerp van deze thesis namelijk (1) preventie, (2) stratificatie van de risico’s en cartografie van de omgeving, (3) patiëntervaring en (4) aanpassing van het financieringssysteem. Onderzoeksvraag Wat is de rol van de apotheker in de pilootprojecten rond geïntegreerde zorg voor personen met een chronische aandoening en hoe verloopt de implementatie van deze acties? De focus zal hier liggen op acties m.b.t. tot preventie van chronische ziekten en stratificatie van de risico’s. Ook zal getracht worden om de patiëntervaring en het financieringsmodel te evalueren. Methoden Er vond een selectie van vier pilootprojecten, waarin een duidelijke rol voor de apotheker is weggelegd, plaats. Dit gebeurde op basis van een data extractietabel. Vervolgens werd een kwalitatief onderzoek uitgevoerd aan de hand van semigestructureerde interviews van projectcoördinatoren en betrokken apothekers. Na het uittypen van de interviews werden deze geanalyseerd/gecodeerd met behulp van de qualitative analysis guide of Leuven. De implementatie van de verschillende projecten in de praktijk, werd geëvalueerd door middel van de Normalization Process Theory. Resultaten De volgende vier pilootprojecten werden geselecteerd voor verder onderzoek: Zorgzaam Leuven, De Brug, Geïntegreerde zorg Waasland en Chronilux. Binnen elk project werden preventieve acties uitgevoerd door de geïnterviewde apothekers. Ook acties buiten de pilootprojecten zoals ondersteuning van rookstop werden aangehaald. Zowel in Zorgzaam Leuven als Chronilux zijn er acties voor de apotheker weggelegd met betrekking tot stratificatie van de risico’s en cartografie van de omgeving. Apothekers hebben in beiden pilootprojecten o.a. een rol in de identificatie van kwetsbare patiënten. Over de ervaring van patiënten(organisaties) werden weinig resultaten bekomen. Enkele voorbeelden van deze voordelen zijn: medicatieveiligheid en verhoogde zorg. Apothekers werden binnen alle pilootprojecten vergoed voor geleverde prestaties, de wijze van financiering is afhankelijk van project tot project. Conclusie Volgens de meerderheid van de geïnterviewde apothekers is hun rol in chronische maar ook in acute zorg aan het veranderen. Er moet meer ingezet worden op preventie en risicobepaling. Om dit te kunnen realiseren lijkt een bijhorende financiële compensatie hier noodzakelijk alsook de beschikbaarheid van hulpmiddelen zoals bloeddrukmeters en bijkomende opleiding. Het belang van de ervaring van patiënten werd benadrukt maar is nog niet geëvalueerd. Apothekers lijken voorstander te zijn voor het invoeren van honoraria maar nog steeds in combinatie met een economische marge bij geneesmiddelenverkoop.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

3.1 Achtergrond De prevalentie van cardiovasculaire aandoeningen en diabetes mellitus type 2 is zeer hoog. Het risico op beide aandoeningen kan verlaagd worden door levensstijlaanpassingen waardoor een preventieprogramma door de apotheker een meerwaarde kan hebben. Om het risico op diabetes in te schatten kan de FINDRISC-vragenlijst gebruikt worden. Uit eerder onderzoek bleek een twee-staps-proces, waarbij de FINDRISC-vragenlijst gecombineerd wordt met een biochemische marker, een ideale methode om het risico in te schatten. 3.2 Onderzoeksvraag Dit onderzoek had als doel om de outcome van de FINDRISC-vragenlijst in het Brusselse Care-Test pilootproject te evalueren. 3.3 Methoden Apothekers verzamelden gegevens bij patiënten die in aanmerking kwamen voor de screening op basis van het protocol. Een kwantitatief, cross-sectioneel onderzoek werd uitgevoerd. Beschrijvende statistiek werd met behulp van Excel toegepast op de dataset, verkregen van het Care-Test team. 3.4 Resultaten Er werden 78 personen doorverwezen naar hun huisarts. Er werd een FINDRISC-score van minder dan 7, 7-11 of meer dan 11 verkregen bij respectievelijk 31, 86 en 127 personen. Bij 2% met een FINDRISC-score van 7-11, werd een HbA1c-waarde van 6,5% of meer gevonden. Bij 23% van deze groep lag de HbA1c-waarde tussen 5,7 en 6,4%. 54% van de deelnemers bleek niet elke dag 30 minuten te bewegen. 3.5 Conclusie De FINDRISC-vragenlijst is een goede en eenvoudige tool om te gebruiken in de apotheek bij het inschatten van het risico op diabetes mellitus type 2. Het is voor de apotheker mogelijk om op basis van de FINDRISC-score patiëntgericht levensstijladvies te geven. Een combinatie van de FINDRISC-vragenlijst met een andere biochemische marker blijft nodig om een juistere inschatting te maken.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Introduction Many uncertainties regarding the use of gene therapy have already been described in the current literature such as the short-term clinical benefits, the durability of the effect, the safety, the cost-effectiveness and the combination with other therapies. However, little is known about the perspective of the Belgian physicians around these uncertainties. Aim This study investigated the uncertainties surrounding gene therapy according to Belgian clinical experts. The ultimate goal of this research was to identify and quantify uncertainties related to gene therapy in order to enable final approval and reimbursement. Methods In this qualitative study, semi-structured interviews were conducted with physicians active in a field where gene therapies are available or will be available in the near future. In total fourteen Belgian physicians and one Dutch physician participated in this research. The interviews were audio-recorded and transcribed ad verbatim. Afterwards, the data were analysed with framework analysis. Results During the interviews, several uncertainties regarding gene therapy were discussed. As described in the literature, questions about long-term efficacy, cost-effectiveness and long-term safety of gene therapy often remained unanswered. Furthermore, challenges exist regarding clinical trial designs such as the determination of the right dose, finding the right inclusion and exclusion criteria, dealing with a limited number of patients and the lack of randomisation. Also, determining the appropriate time and phase of the treatment appeared to be a barrier. A final uncertainty exists about the production process. The ability to produce a potential gene therapy is still limited since it remains uncertain whether a company can launch it in a sustainable manner. Conclusion Most clinical experts usually are willing to administer gene therapy to patients if a good follow-up is ensured and the patient is well informed, despite the existing uncertainties. Manufacturers, EMA and HTA bodies could use physicians’ opinions and questions to evaluate gene therapy.