Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Composietmaterialen zijn materialen die zijn opgebouwd uit verschillende componenten. Dikwijls bestaan deze uit een combinatie van een matrix (vaak een kunstof) en een vuller. Bekende vullers die in composieten verwerkt worden zijn: glasvezel, aramide (kevlar), koolstofvezel, en sinds recent ook koolstofnanobuizen. Deze laatsten zijn een fascinerende vorm van koolstof die kunnen voorgesteld worden als een opgerolde buis kippengaas, met een gaasdikte van één atoom. Koolstofnanobuizen hebben veel interessante eigenschappen: zo zijn ze, ondanks hun miniscule grootte, ongeloofelijk sterk. Het is dan ook zéér lucratief om ze te incorperen in kunstoffen, met als doeleinde hun sterkte over te dragen naar het composiet in zijn geheel. Jammer genoeg is dit nog steeds toekomstmuziek. Koolstofnanobuizen voelen namelijk een grote drijvingskracht om bundels te vormen in oplossing, en als het ware samen te klitten. Er is nog geen enkel solvent bekend dat zulke bundels kan oplossen.Een analogie voor een oplossing voor dit probleem kan gevonden worden in onze eigen keuken. Een bepaald type moleculen, genaamd surfactanten, vormen het hoofdbestandeel van afwasmiddel. Ze bestaan steeds uit twee delen: een wateroplosbaar deel en een vetoplosbaar deel. Het vetoplosbaar deel interageert gunstig met de koolstofnanobuizen (cfr. vetresten) en het wateroplosbaar deel reageert natuurlijk gunstig met water. Door als het ware een brug te vormen tussen de water- en vetfasen, maken surfactanten het mogelijk om de nanobuizen in oplossing te brengen.Na de oplossingsfase, willen we ze op een gestructuureerde manier inbrengen in het composietmateriaal. Dat wil zeggen dat ze op een homogene wijze verdeeld moeten worden in het materiaal, bovendien liefst in dezelfde richting. Ook dit valt te verhelpen met behulp van een speciale klasse van surfactanten, blokcopolymeren genaamd. Zoals hun naam doet vermoeden, zijn blokcopolymeren opgebouwd uit twee of meerdere blokken van verschillende polymere...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

We leven in een wereld die evolueert naar een meer duurzame wereld, zaken zoals hernieuwbare energie, elektrische auto's, reductie van CO2 emissies, etc. zijn maar enkele voorbeelden van de uitdagingen die wetenschappers zullen moeten aangaan. Eén van de grootste uitdagingen is de zoektocht naar een efficiënte manier om elektrische energie op te slagen in batterijsystemen. In die context zijn lithium-ion-batterijen een veelbelovende oplossing. Er is echter nog veel ruimte voor verbetering en voortuitgang en hopelijk kan deze master thesis bijdrage tot betere inzichten in het elektrodepositieproces van lithium, voor het gebruik in lithium-ion-batterijen.Elektrodepositie wordt aanschouwd als een goedkope en makkelijke techniek om lagen van een bepaald materiaal af te zetten met behulp van elektrische stroom. In de industrie worden metalen zoals chroom, nikkel, koper, goud, etc. afgezet vanuit waterige oplossingen. Helaas zijn het aantal elementen dat vanuit waterige oplossing kan worden afgezet beperkt. Daarom worden andere elektrolytoplossingen gebruikt, zoals organische solventen of ionische vloeistoffen, om metalen zoals lithium af te zetten met behulp van elektrodepositie. Vooral ionische vloeistoffen blijken een interessant, deze vloeistoffen bestaan volledig uit geladen deeltjes (ionen) en hebben enkele bijzondere eigenschappen.Recent was er een doorbraak in het domein van elektrodepositie vanuit ionische vloeistoffen. Een nieuw soort ionische vloeistoffen is ontwikkeld, nl. vloeibare metaalzouten, die in staat zijn om elektrodeposities uit te voeren met een hoge stroomdichtheid. De sleutel tot het succes van vloeibare metaalzouten was het inbrengen van het metaal kation in de kation (en/of anion) structuur van de ionische vloeistof.Het voordeel van deze incorporatie is dat de metaalconcentratie enorm kan worden verhoogd en dat de reductie van het metaalkation uit vloeibare metaalzouten eigenlijk betekent dat het elektrolyt wordt afgebroken. In andere woord...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)