Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Naast toetsen en examens wordt in het onderwijs meer en meer gebruikgemaakt van praktische proeven om leerlingen te evalueren. Praktische proeven kan men analytisch of globaal beoordelen. Bij de globale beoordeling van zo'n praktische opdrachten kunnen beoordelaars van mening verschillen in hun eindoordeel. Daarom worden er geregeld analytische beoordelingswijzers opgesteld, waarbij verschillende aspecten van de praktische proef elk afzonderlijk beoordeeld worden. Ook dan is het beoordelingsprobleem echter niet opgelost, omdat vaak toch een globaal eindresultaat nodig is. Om dit beoordelingsprobleem nader te onderzoeken, tracht deze masterproef de achterliggende structuur van de criteria bij een analytische beoordeling te achterhalen. Daarnaast wordt het verband tussen het globale oordeel en de analytische beoordeling van eenzelfde opdracht onderzocht. In deze masterproef wordt eerst onderscheid gemaakt tussen evalueren op basis van toetsen en evalueren op basis van praktische proeven. Daarna worden de voor- en nadelen van een analytische en globale beoordeling besproken. Verder wordt er een overzicht gegeven van onderzoek naar het verband tussen analytische en globale beoordelingen. In het onderzoek van deze masterproef werd gewerkt met data van een spreekproef bij 20 jongeren in het secundair onderwijs. Deze spreekproef werd zowel analytisch als globaal beoordeeld door negen beoordelaars. Er werd enerzijds nagegaan wat de structuur was van de analytische oordelen en anderzijds wat het verband was tussen de analytische oordelen en het globale oordeel. Om de eerste onderzoeksvraag te beantwoorden werd er gewerkt met een statistisch programma voor het groeperen van afzonderlijke oordelen tot clusters om de structuur van de analytische oordelen in kaart te brengen. Om de tweede onderzoeksvraag te beantwoorden werd er met een programma gewerkt dat een combinatieregel zoekt die het verband legt tussen het scorepatroon op de clusters en het globale eindoordeel.De t

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deze studie onderzocht de relatie tussen inhibitie en het oproepen van rekenfeiten uit het lange termijn geheugen. Inhibitietests, bestaande uit de Stroop Kleur- Woord Test en de Stroop Cijfer- Woord Test, werden afgenomen bij 48 leerlingen van het vierde leerjaar. De vaardigheid om rekenfeiten op te roepen werd getest aan de hand van de Tempo Test Rekenen, een test die de elementaire bewerkingen nagaat. Daarnaast werd ook een algemene wiskunde test, afgenomen door de school, gebruikt in de analyse. Een tweede onderzoeksvraag betrof de relatie tussen inhibitie en het afstandseffect, beschreven door Campbell (1994). We ontwikkelden een test om deze relatie te onderzoeken. We vonden een significant correlatie tussen inhibitie en het ophalen van rekenfeiten. Meer concreet, het ophalen van rekenfeiten leek enkel in relatie te staan met inhibitie die zich richt op numerieke informatie. We vonden geen significant verband tussen de inhibitietests en de algemene wiskundevaardigheden van de deelnemers. Ook het verband tussen inhibitie en het afstandseffect konden we niet bevestigen. De praktische en theoretische implicaties van deze resultaten werden besproken, samen met suggesties om de vermenigvuldigingstaak aan te passen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) is een frequent voorkomende, complexe vorm van persoonlijkheidspathologie die een grote impact heeft op het leven van patiënten zelf maar ook op de omgeving rondom hen. Tal van bevindingen leiden tot de conclusie dat de BPS gekenmerkt wordt door een beperkte mentalisatiecapaciteit. Mentalisatie verwijst naar het vermogen om jezelf en anderen te kunnen begrijpen in termen van mentale toestanden zoals gevoelens, verlangens, gedachten en intenties. Deze capaciteit is ons niet zomaar gegeven maar wordt verworven doorheen de ontwikkelingsgeschiedenis waarbij de invloed van een veilige hechtingsrelatie niet te miskennen is. Onderzoek wijst ons op het multidimensionale karakter van het concept. Deze studie naar emotieherkenning op basis van externe kenmerken bij anderen spitst zich op één bepaalde dimensie toe en maakt hierbij een vergelijking tussen een groep BPS-patiënten en een gezonde gematchte controlegroep.In het theoretische deel wordt met de uiteenzetting van de categoriale en structurele benadering getracht een beeld te schetsen van de BPS. De huidige stand van zaken betreffende diagnosestelling in de DSM-5 wordt kort besproken. Vervolgens wordt het concept mentalisatie verder uitgediept waarbij de verschillende dimensies, het ontstaan, het falen van deze verworvenheid en de op mentaliseren gebaseerde therapie aan bod komen. Er vindt tevens een verkenning plaats van de begrippen hechting, trauma, emotieherkenning en hun verband met de BPS. In het empirische gedeelte van deze masterproef wordt aan de hand van een computertaak en vragenlijsten, aangeboden aan 58 BPS-patiënten en 58 controleproefpersonen, nagegaan of specifieke hechtingspatronen en de aanwezigheid van traumatische ervaringen in het leven van het individu een invloed hebben op het vermogen tot het herkennen van emoties op basis van gezichtsuitdrukkingen van anderen. Om dit te bewerkstelligen worden, gebruik makend van een morphing-opzet, ‘still-sh

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Personen met een obsessieve compulsieve stoornis worden maar al te vaak gekenmerkt door een zekere pathologische twijfel. Ze controleren meermaals of de deur wel echt gesloten is, of wassen hun handen verschillende keren per dag, om dit knagende gevoel van onzekerheid te doen afnemen. Deze pathologische twijfel kan op verschillende manieren verklaard worden. Een eerste mogelijkheid is dat OCS-patiënten leiden aan een cognitieve stoornis. Doordat zij zich niet meer goed herinneren dat ze bepaalde zaken hebben gedaan, of niet aandachtig waren tijdens het uitvoeren van een handeling, twijfelen ze aan hun geheugen en aandacht en gaan ze eerdere handelingen herhalen. Een tweede mogelijke verklaring voor deze excessieve twijfel is dat OCS-patiënten minder vertrouwen op hun cognitieve capaciteiten. Ze hebben met andere woorden een gebrek aan metacognitief vertrouwen. Eerder onderzoek wijst uit dat OCS-patiënten inderdaad minder vertrouwen in het eigen geheugen rapporteren in vergelijking met een gezonde controlegroep. Dit gebrek aan vertrouwen bij OCS-patiënten lijkt ook andere cognitieve domeinen te beslaan, zoals aandacht en perceptie. Onderzoek hiernaar is in het verleden echter nog erg beperkt gebleven. In deze masterthesis zal nagegaan worden of het gebrek aan vertrouwen bij OCS-patiënten zich in die mate uitbreidt dat het ook basisprocessen zoals perceptie beslaat. Meer bepaald wordt in deze masterproef vertrokken vanuit twee hypothesen: (a) OCS-patiënten hebben minder vertrouwen in hun perceptie dan een gezonde controlegroep en (b) er is een negatief significant verband tussen de mate van OCS-symptomen en de mate van perceptueel vertrouwen.Om deze hypothesen te toetsen ondergingen een groep van OCS-patiënten (N=5) en een gezonde controlegroep (N=5) een onderzoeksopzet dat uit drie fasen bestond. In de eerste fase werd de SCID-I, sectie angststoornissen afgenomen. Hierna volgde de afname van drie perceptuele computergestuurde taken, namelijk de L-poststudie