Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Eigenaars van katten die in huis plassen weten vaak geen raad met het ongewenste plasgedrag van hun kat. Dierenartsassistenten kunnen deze klanten vaak verder helpen zonder hulp van de dierenarts. Deze bundel bevat informatie die de assistenten kunnen raadplegen om klanten te helpen met het oplossen van het probleem. Het is belangrijk dat de assistenten weten dat er twee oorzaken kunnen zijn waarom de kat urine achterlaat in huis. Zodra ze de oorzaak van het probleem gevonden hebben, kunnen ze starten met de behandeling. In dit eindwerk worden de oorzaken van het ongewenste plasgedrag van de kat besproken en de eventuele oplossingen voor dit probleem. Vaak straffen eigenaars de kat voor het binnenhuis plassen, maar op die manier versterken ze het probleem. Katteneigenaars moeten zoeken naar de oorzaak van het probleem. De oorzaak kan men vinden in de pathologie of in de gedragswereld. Eerst moeten medische oorzaken uitgesloten worden voor men de oorzaak bij het gedrag van de kat gaat z

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Eigenaars van katten die in huis plassen weten vaak geen raad met het ongewenste plasgedrag van hun kat. Dierenartsassistenten kunnen deze klanten vaak verder helpen zonder hulp van de dierenarts. Deze bundel bevat informatie die de assistenten kunnen raadplegen om klanten te helpen met het oplossen van het probleem. Het is belangrijk dat de assistenten weten dat er twee oorzaken kunnen zijn waarom de kat urine achterlaat in huis. Zodra ze de oorzaak van het probleem gevonden hebben, kunnen ze starten met de behandeling. In dit eindwerk worden de oorzaken van het ongewenste plasgedrag van de kat besproken en de eventuele oplossingen voor dit probleem. Vaak straffen eigenaars de kat voor het binnenhuis plassen, maar op die manier versterken ze het probleem. Katteneigenaars moeten zoeken naar de oorzaak van het probleem. De oorzaak kan men vinden in de pathologie of in de gedragswereld. Eerst moeten medische oorzaken uitgesloten worden voor men de oorzaak bij het gedrag van de kat gaat zoeken. Aandoeningen van de lagere urinewegen genaamd FLUTD, en dan in het bijzonder urolithiasis en idiopathische cystitis zijn de meest voorkomende oorzaken van het in huis plassen op medisch gebied. Klinische symptomen zoals bloed in de urine, vaak naar de kattenbak gaan, pijnlijk of moeizaam urineren en op ongewenste plaatsen urineren in huis zijn kenmerken van FLUTD. Bij idiopathische cystitis is de onderliggende oorzaak/oorzaken onbekend waardoor de behandeling noodzakelijkerwijs gebaseerd is op het experimenteren. Katheterisatie, dieetvoeding, reductie van stressfactoren en chirurgie zijn afhankelijk van de situatie mogelijkheden om urolithiasis te behandelen. Problemen met de kattenbak, territoriumgedrag, seksueel markeren, stress en agressie zijn de voornaamste voorbeelden van oorzaken die gekoppeld worden aan het gedrag van de kat. Ten slotte kan men voor de behandeling van het sproeien of urineren in huis 5 stappen hanteren namelijk: - Medische oorzaken uitsluiten -...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In de adolescentie neemt het risico op suïcide sterk toe. Er is veel meer vraag dan aanbod in de opvang en begeleiding van adolescenten na een suïcidepoging. Hierdoor komen deze vaak terecht op een pediatrische afdeling die hiervoor niet voldoende voorzien is en waar er hiervoor geen eenduidig beleid bestaat. De vraag omtrent dit onderwerp werd dan ook gesteld vanuit het werkveld. Het verpleegkundige team van de pediatrische afdeling uit het Heilighart ziekenhuis van Lier komt regelmatig met dit probleem in aanraking. Om de opvang en begeleiding door verpleegkundigen te optimaliseren is deze bachelorproef ontstaan. Hierin worden verpleegkundige kennis en aandachtspunten aangereikt die nodig zijn om een optimale zorg te kunnen bieden aan deze patiëntengroep. Bijkomend wordt er ook informatie voor de ouders/voogd van de adolescent aangeboden omdat ook zij nood hebben aan steun na een suïcidepoging bij hun kind. Elke hulpverlener moet op de hoogte zijn van de omgang met suïcidale personen omdat ook bijna elke hulpverlener wel eens contact zal hebben met iemand die aan suïcide denkt of na een suïcidepoging. Er bestaan al veel methodieken die gebruiksklaar zijn voor het werkveld maar die momenteel nog niet overal gebruikt worden. Om deze methodieken aan te reiken op eenvoudige manier werd een flowchart ontwikkeld die verwijst naar de gepaste tools zodat verpleegkundigen een houvast hebben tijdens de zorg voor deze patiëntengroep. In de bundel achter de flowchart worden tips gegeven over de omgang met suïcidale personen en om het eerste gesprek met hen aan te gaan. Een blad voor verhoogd toezicht wordt aangereikt en is klaar voor gebruik. Een ‘Risicoformuleringstool’ en ‘Safety plan’ worden bijkomend toegevoegd aan de bundel. Verder wordt er ook informatie en advies aangeboden die verpleegkundigen aan ouders/voogd dienen mee te geven zodat ze ook thuis weten wat te doen. Er is nood aan een gestandaardiseerde aanpak voor de verpleegkundige opvang en begeleiding van jongeren die een suïcidepoging hebben ondernomen. Er wordt aanbevolen dat iedere zorginstelling een leidraad heeft voor verpleegkundigen die kan worden gevolgd wanneer er een adolescent op de pediatrische afdeling komt na een suïcidepoging. Ook wordt het aanbevolen om de multidisciplinaire samenwerking tussen verschillende zorgverleners te stimuleren zodat deze optimaal kan verlopen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Parenting styles influence child behaviour and bonding, raising the question if similar effects exist in the owner dog relationship. Many dog owners face problematic behaviour like separation anxiety and aggression in their dogs, which may be addressed by parenting styles. This study tested relations between four different dog-directed parenting styles and the bond between owner and dog, and investigated possible consequences for misbehaviour. For 2,201 owner dog dyads, dog-directed parenting styles were measured with the Parenting Style Dimensions Questionnaire (PSDQ). A Strange Situation Test (SST) was used to assess the bond between 49 dogs and their owners. Relations between behaviours shown during the SST were studied using Principal Component Analyses (PCA) on the SST results. Linear mixed models were used to analyse effects of test phase and repetition on 43 behaviours, observed during the SST. Lastly, ANOVA was used to test associations between parenting styles and SST results. The dogs’ behaviour during the SST seemed to indeed reflect the attachment bond. The PCA identified two dimensions that could be interpreted in terms of attachment and that were named secure attachment and enthusiasm. No significant association was found between these dimensions of attachment and the parenting styles when using ANOVA. Possibly, the parenting style scores, which were based on self-reports, did not reflect how owners interacted with their dog and this was investigated. PSDQ based parenting style scores were tested for associations with owner and dog behaviour in the Intrinsic Input Test (IIT) and the Parenting Style Validation Test (PSVT). The IIT measured spontaneous behaviour during a “break” and grouped behaviours in two main PCA dimensions. The first is related to interaction and excitement versus reading a magazine. The second component was about controlling the dog, or not. ANOVA detected no associations between parenting styles and IIT results. Authoritative-training orientated parenting related directly to the dog “playing with object (p<0.01), but this finding is difficult to interpret in the context of dog-directed behaviour by the owner. Linear mixed models analyses 24 behaviours observed during the PSVT revealed. Authoritative intrinsic value orientated owners used relatively few leash snaps. Also, the dogs of such owners showed much tail wagging, which is interpreted as arousal. Behavioural variances was thus explained by the dog-owners’ parenting styles, but to a limited degree and the associations found were far from straightforward. How exactly self-reported parenting styles express in specific owner dog interactions remains yet to be determined. Assuming the parenting style scores used in this study were valid, these did not relate to dog to owner attachment. In part this may have been due to the study population of homogeneous owner dog dyads with unproblematic relationships. A certain bias exists as only people willing to spend time and make an effort to fill in a questionnaire partook. Therefore, this study probably missed the people with extreme parenting styles, like being uninvolved, and troubled relationships that lead to insecure dog to owner attachment. For the group of dedicated dog-owners who tend to have a satisfying relationship with their dog, the parenting styles explain little of variation in dog to owner attachment. The consequences of dog-directed parenting styles for dogs remains yet to be determined.