Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het psychodynamische model staat bekend als een model met een rijke traditie en veel klinische expertise, maar wordt sinds enkele decennia ook bekritiseerd omwille van een gemis aan evidence-base. In de laatste dertig jaar is er heel wat evidentie voor het psychodynamische therapiemodel bij volwassenen verzameld, terwijl onderzoek naar dit model bij kinderen en jongeren pas van recentere datum is. Het inleidende gedeelte van deze masterproef schetst een breder – historisch en theoretisch – kader waarbinnen de bevindingen die daarna volgen, geplaatst kunnen worden. Het tweede deel behelst een systematische review van de recente onderzoeksliteratuur (2010 – heden) met betrekking tot processen en effecten van psychodynamische therapie bij kinderen en jongeren, opgesteld volgens de PRISMA-richtlijnen. De 39 artikels die weerhouden werden na een systematische selectieprocedure, voorzien in evidentie voor effecten van psychodynamische therapie bij kinderen en jongeren overheen diagnoses en met betrekking tot specifieke diagnoses. Deze effecten blijken zowel uit symptoomreductie als uit toegenomen adaptieve mogelijkheden en levenskwaliteit. Daarnaast vonden we ook aanwijzingen dat het vinden van evidentie voor het psychodynamische model in sommige deeldomeinen nog openstaat. Met de evidentie die in de laatste jaren werd verzameld en in deze review werd samengebracht, raakt de kloof met andere therapiemodellen stilaan gedicht. Het onderzoek onderbouwt de rijkdom die schuilt in de eigenheid van het psychodynamisch model. De bevindingen van het recente empirisch onderzoek, dat steeds genuanceerder verloopt, tonen daarnaast boeiende mogelijkheden in dialoog met andere takken van de academische psychologie en psychiatrie, zoals de neurowetenschappen.