Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dit onderzoek bestudeert enerzijds het meervoudig vaderschap bij het everzwijn en anderzijds gaat het dieper in op de verdeling van de verwantschappen in de Hoge en de Lage Kempen in Limburg. De DNA-extractie, de kwantificatie van het geëxtraheerde DNA, de controle van de zuiverheidsgraad van het geëxtraheerde DNA en een aantal genetische geslachtsbepalingen gebeurden in het laboratorium van het INBO. Het onderzoeksteam heeft de genotypering van de DNA-stalen niet zelf uitgevoerd, maar hebben dit uitbesteed aan een extern bedrijf. Het onderzoeksteam heeft hiermee een totale dataset kunnen samenstellen van 229 individuen en 135 SNP’s. Vooral gedegradeerd DNA en te weinig DNA zorgden ervoor dat veel DNA-stalen onbruikbaar waren. Om meervoudig vaderschap bij het everzwijn te testen, heeft deze studie gebruik gemaakt van CERVUS en COANCESTRY. Bij CERVUS zijn de toewijzingen van de moeders gebeurd aan de hand van de LOD-score, het aantal mismatches en de toekenning door CERVUS volgens het strikte betrouwbaarheidsinterval (95 %). Voor COANCESTRY hebben de onderzoekers gebruik gemaakt van de waarden van Dyadml en Trioml, omdat die het meest informatief waren. De resultaten moesten kritisch worden benaderd door het hoge doordat 44 loci significant verschilden van de wet van Hardy-Weinberg. Beide programma’s gaven echter tegenstrijdige resultaten met de gegevens die het onderzoeksteam had verzameld op het veld. Dit wees uit dat de programma’s ook andere verwante everzwijnen opgaven als moeder. Op die manier was het onmogelijk om met zekerheid de juiste moeder voor de nakomelingen te vinden. Het onderzoeksteam heeft hieruit besloten dat het onmogelijk was om met de 135 SNP’s die waren gekozen voor dit onderzoek, de moederschapsanalyses uit te voeren of om met die gegevens de correcte verwantschappen tussen de everzwijnen te bepalen. De studie geeft tevens aan dat werken met foetussen uit de baarmoeder van geschoten zeugen een betere methode zou zijn dan vangst, omdat dit een groot aantal problemen die dit onderzoek heeft ervaren zou oplossen. De 135 SNP’s zijn wel goed genoeg om verwantschappen te onderzoeken. Oorspronkelijk wou het tweede deel van dit onderzoek de testen uitvoeren met de subadulte en adulte zeugen (> 30 kg) en keilers (> 45 kg). Aangezien de dataset van de keilers niet voldoende groot was (n = 3), heeft het onderzoek gebruik gemaakt van de zeugen (n = 27) en de gevangen pyjamabiggen (n = 142). De pyjamabiggen bevinden zich nog in hun geboorte-homerange en hebben nog niet aan dispersie gedaan. Het testen van de pyjamabiggen kan onrechtstreeks de verwantschap van de oudere dieren nagaan. Dankzij het programma SPAGEDI kon de verwantschap worden uitgezet in functie van de afstand. Dit gaf aan dat de verwantschappen tussen de zeugen en de pyjamabiggen groter waren op korte afstand en dat ze minder verwant waren rond 15 à 20 km. Dit duidt op aanwezigheid van isolation by distance bij de everzwijnenpopulatie in de Hoge en de Lage Kempen. De pyjamabiggen representeren zowel de keilers als de zeugen. We kunnen hieruit afleiden dat de verwantschappen tussen de keilers op grotere afstand dan 15 à 20 km zullen dalen en dat de zeugen tot op kortere afstand verwant blijven. We kunnen dit echter door een te kleine staalname van de oudere dieren niet bevestigen.. Hoewel we het isolation by distance-patroon kunnen terugvinden bij de everzwijnen, zijn er toch everzwijnen die de afstand tussen de Hoge en de Lage Kempen overbruggen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

The most recent reform of the Common Agricultural Policy (CAP) introduced the so called ‘Greening’, aiming to improve the environmental performance of farming in the European Union (EU). Ecological Focus Area (EFA) is one of three measures under the new ‘Green Payment’, particularly introduced to safeguard and maintain biodiversity on farmland. Farmers under EFA obligation must declare at least 5% of their arable land as EFA to receive a complete area-based payment. The effectiveness of the EFA policy has been confirmed and disputed but no study has investigated the impact on the environment for the entire EU and for every EFA type inclusive. This study is the first attempt to fully assess (1) the implementation of EFA declared by farmers in the EU and (2) the potential outcome of the EFA policy implementation for biodiversity and ecosystem services. It assumes that the environmental outcome of the EFA policy is affected by the EFA type composition. The first stage of the analysis evaluates all notified data in 2015. The average percentage of EFA in the EU is almost double the percentage required by law but regional and national differences, exist. It was possible to classify NUTS3 regions into nine categories based on the composition of the EFA types declared by farmers. In a second stage, the potential impact of EFA in terms of biodiversity and ecosystem services is calculated with the EFA calculator. As the EFA calculator was originally designed as a farm level tool, the analysis at regional level had some limitations. The scores calculated for each NUTS3 region represent potential impacts generated by average regional data. Five out of nine EFA composition categories generate distinct high or low potential impacts. Even though general trends can be observed, the performance of the categories should be fine-tuned with specific characteristics in case studies. The spatial analysis of the impact scores investigates some territorial issues (decline of biodiversity and soil erosion by water) and highlights regions where EFA policy implementation might have the highest potential in offering benefits. Focussing on regions with existing issues could also help assess the potential impact of EFAs more effectively. Simulations of real farm situations by determining the ground cover for fallow land, show that sown wildflower and natural regeneration are more beneficial for biodiversity and sown grass for erosion control and freshwater condition. Bare soil generally is less favourable. Simulation results with different families of catch crop species show no variability in potential impact. But, literature review findings show that the EFA calculator has scope for improvement in that area. Nitrogen fixing crop species do provide a different potential outcome, mainly related to their flowering features, their degree of ground cover, their capacity to retract and release nitrogen and the frequency of tillage they require. This study emphasises and justifies the need for indicator frameworks to assess policy implementation for the entire EU. Farmers’ choices and the impact of EFA on the ground should be better analysed with case studies. This study encourages the further development of the EFA calculator software, filling in the knowledge gaps and foreseeing an automated input procedure to facilitate data analysis for the entire EU. It indicates opportunities for the use of the EFA calculator as a tool for policy assessment.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De ecologische kwaliteit van waterlopen staat onder druk. In Vlaanderen bezitten de Kempense beken in vergelijking met andere Vlaamse waterlopen nog een redelijk goede kwaliteit. Hierdoor zijn in deze beken nog waardevolle soorten en habitats aanwezig. Om verdere degradatie van Kempense beken te vermijden is het wettelijk verplicht om de ecologische kwaliteit van deze waterlopen te monitoren. Op basis van fytoplankton, fytobenthos, macro-invertebraten, macrofyten en vissen volgen instanties van de Vlaamse overheid de trend van de ecologische waterkwaliteit van de Vlaamse waterlopen op. De gehanteerde methodes bij die monitoringen lijken geschikt voor de opvolging van de algemene trend van de ecologische kwaliteit van waterlopen, maar lijken in de praktijk minder ideaal om de invloed van specifieke ingrepen aan Kempense beken op te volgen. Om beïnvloeding van de ecologie, door specifieke lokale antropogene wijzigingen (ingrepen) aan de beek, efficiënt te detecteren, is kennis vereist over de potentiële effecten op de ecologie van deze wijzigingen. Daarom bundelen we in dit werk informatie over effecten op de ecologie van zulke wijzigingen en over indicatorsoorten waarmee we deze effecten kunnen detecteren. Dit doen we voor effecten op macrofyten, macro-invertebraten en vissen voor wijzigingen in zuurstofbeschikbaarheid, nutriënten, zware metalen, saliniteit, zuurtegraad, watertemperatuur en de hydromorfologie van de waterloop. Ook bespreken we de factoren die het detecteren, van beïnvloeding van de ecologie door zulke wijzigingen, verstoren. De bio-indicatoren die we in de literatuur vinden voor een wijziging in hydromorfologie, testen we zelf uit voor macro-invertebraten en vissen. Dit doen we aan de hand van een hermeandering die, in 2006, heeft plaatsgevonden in de Witte Nete in Dessel. Daar vinden al sinds het jaar van de hermeandering jaarlijks bemonsteringen van macro-invertebraten en vissen plaats. Hierdoor beschikken we over gegevens van macro-invertebraten van drie staalnamepunten die gelegen zijn in de hermeandering en één in een referentiezone. Voor de bemonstering van vissen liggen hier vier trajecten van honderd meter in de hermeandering en twee in een referentiezone. Macro-invertebraten zijn bemonsterd volgens de methode van De Pauw & Vanhooren (1983) en voor vissen is single-pass sampling gehanteerd met behulp van een elektrisch vistoestel. De keuze van staalnamelocaties en bemonsteringsmethodes in de Witte Nete maken dat we moeilijk concrete uitspraken kunnen doen over de geschiktheid van, de in de literatuur gevonden, indicatorsoorten om de invloed van een wijziging in hydromorfologie te evalueren. Desondanks lijken aan de hand van de Man-Whitney U test en op basis van grafieken verschillen tussen de staalnames van de hermeandering en referentiezone naar voor te komen op vlak van EPT-taxa, het aantal soorten en individuen die zich associëren met een bepaald stromingstype, soortenrijkdom bij vissen en aanwezigheid van habitatrichtlijnsoorten en exoten. Ook lijkt het tijdstip van staalname, duur van de monitoringsperiode, afwisseling van staalnemers en aanwezigheid van poelen langs de Witte Nete invloed te hebben op de resultaten en de interpretatie hiervan. Vooraleer we definitieve conclusies kunnen trekken, over een goede monitoringsmethode voor nader onderzoek in Kempense beken, is verder onderzoek vereist.