Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze masterproef wordt de aanpak van stichtingen in Engeland in de strijd tegen klimaatverandering onderzocht. Stichtingen zijn filantropische organisaties en kunnen in hun meest algemene vorm als een transfer van bezit worden aanschouwd tussen een donor en een onafhankelijke organisatie die het bezit moet gebruiken voor een bepaald doel gedurende een bepaalde periode in de tijd. De meeste stichtingen geven beurzen aan andere organisaties. Ze schrijven dus cheques uit naar andere organisaties voor een goed doel. De twaalf stichtingen die in deze masterproef worden geanalyseerd, zijn Arcadia, The Ashden Trust, Children’s Investment Fund Foundation, Esmée Fairbairn Foundation, The Freshfield Foundation, The JJ Charitable Trust, The Joseph Rowntree Charitable Trust, The Mark Leonard Trust, The Network for Social Change, Shell foundation, Synchronicity Earth en The Tudor Trust. Door de jaarrapporten van 2012-2016 en de websites van de stichtingen te raadplegen, kan een antwoord worden geformuleerd op de onderzoeksvraag: wat is de aanpak van stichtingen die zich inzetten tegen de klimaatverandering? Vooraleer de onderzoeksvraag kan worden beantwoord, wordt een analytisch kader ontworpen. Dat is nodig, aangezien er geen literatuur bestaat over de aanpak van stichtingen inzake klimaatverandering. Daarom wordt in de bestaande literatuur gekeken naar wat de aanpak van andere actorengroepen is in de strijd tegen de klimaatverandering. Er wordt een categorisering van de verschillende beleidsinstrumenten gemaakt. Als eerste is er de categorie regelgevend beleid. Dat is het opzetten van een regulatie omtrent de klimaatverandering. Vervolgens is er de categorie stimulans gebaseerd beleid. Daarbij geven regeringen stimulansen aan bedrijven en industrieën om zich in te zetten tegen de klimaatverandering. De derde categorie is bewustmaking en educatief beleid. Dat kan door middel van onder meer documentaires en boeken. Een volgende categorie zijn directe acties. Dat zijn acties die een directe impact willen creëren. De vijfde categorie is wetenschappelijk onderzoek. Wetenschappelijk onderzoek wordt in grote mate gebruikt om politici bij te staan in het maken van het beleid. Als laatste categorie is er capaciteitsopbouw. Capaciteitsopbouw heeft als doel een organisatie beter in staat te stellen haar doelstellingen te bereiken. De twaalf stichtingen zetten zich op de een of andere manier in om de klimaatverandering tegen te gaan, maar bij velen van hen is dat niet de focus. Er wordt wel een lichte stijging gezien van het aantal beurzen gegeven in de strijd tegen de klimaatverandering tussen 2012 en 2016. 267 beurzen zijn geïdentificeerd als beurzen gaande naar de strijd tegen de klimaatverandering. Door die beurzen te analyseren, kan de aanpak van de stichtingen inzake klimaatfinanciering worden doorgrond. De meeste beurzen gaan naar de non-profitsector, gevolgd door de publieke sector en als laatste de privésector. De meeste beurzen zijn energiegerelateerde beurzen. Als de verschillende beurzen worden afgetoetst aan het analytisch kader tekenen zich geen duidelijke trends af. Van alle onderzochte beurzen is de verdeling van de beleidsinstrumenten bijna gelijklopend. Een zeer duidelijk verschil is te merken in de geografische schaal waar de activiteiten op gericht zijn. Bijna 80 procent van de beurzen zijn voor activiteiten in het Verenigd Koninkrijk bestemd. 21 procent van de beurzen is gericht op het buitenland.