Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In een Spaanse kuststad is de scheepswerf waar Santa werkte al enige tijd gesloten. In het dok ligt nog altijd het laatste, onafgebouwde schip, als roestende getuige van voorspoedigere dagen. In gezelschap van de steeds neerslachtiger wordende José, de stil drinkende vijftiger Amador, de Russische immigrant Sergei en de immer kansloos solliciterende Lino slijt Santa zijn dagen. Chips eten in de supermarkt, slenteren over het verlaten scheepswerf-terrein, rondhangen in de kleine arbeiderskroeg La Naval. Voor Santa en zijn oude makkers lijkt het elke dag maandag, de opmaat van een werkweek die nooit begint. In de derde speelfilm van Fernando Leon de Aranoa gebeurt iets onwaarschijnlijks: in twee uur tijd raakt de kijker vergroeid met de gestrande levens van een groepje werkloze veertigers, ontegenzeggelijk afvallers in de ratrace. Het sublieme spel van het acteursensemble met een excellerende Javier Bardem maakt van Los lunes al sol een wondermooie film die nog lang in het geheugen blijft hangen.