Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het verhogen van het aandeel sporters in de bevolking van 65 naar 75 procent en daarmee het terugdringen van het aandeel niet-sporters, is een zaak van nationaal politiek belang geworden. Waar in het verleden veel niet-sporters relatief makkelijk verleid konden worden tot deelname door het benadrukken van positieve (gezondheids)effecten van sport en het wegnemen van drempels (meer, goedkoper en flexibeler sportaanbod ‘om de hoek’), is de laatste jaren de rek een beetje uit de groei. Des te belangrijker is het onderzoek te doen naar verklaringen van sportgedrag en meer inzicht te verkrijgen in overwegingen en betekenisgeving van niet-sporters.‘Geen tijd’, ‘geen goede gezondheid’, ‘geen zin’ en ‘ik beweeg genoeg’ zijn de meest genoemde redenen om niet (meer) te sporten. Maar vinden we onder niet-sporters ook daadwerkelijk meer objectief ‘drukker’ bezette mensen? En waarom vinden bepaalde (groepen) mensen sport leuker dan anderen? Bewegen niet-sporters inderdaad even veel als sporters? En in welke mate hebben economische (‘te duur’) of geografische (‘te ver’) aspecten een voorspellende waarde?In het eerste deel van ‘Het kost veel tijd en je wordt er moe van’ geeft een groot aantal auteurs, vanuit hun eigen vakgebied en op basis van uitgebreide empirische analyses, antwoorden op dergelijke vragen rondom sportdeelname. In het tweede deel van het boek nemen verschillende auteurs de lezer mee in de leefwereld van specifieke groepen niet-sporters, waaronder ‘dikke’ kinderen, reformatorische jongeren, mensen met beperkingen en ouderen. Welke (specifieke) betekenissen verlenen zij aan sport, hoe verhouden zij zich ten opzichte van de dominante vertogen over sport en welke stimulansen en belemmeringen om te sporten ervaren zij? ‘Het kost veel tijd en je wordt er moe van’ biedt beleidsmakers extra handvatten voor het behalen van gestelde sportdeelnamedoelen en mogelijkheden tot doelbewuste beïnvloeding van sportgedrag en zet tevens aan tot kritische reflectie op huidige en toekomstige beleidskeuzes en praktijkdoelen.

Sportsociologie --- Sportpsychologie --- 316.7:796 --- 159.9:796 --- Sociologie van de sport --- Psychologie van de sport. Sportpsychologie. Coachen. Mentale training --- Sportsociologie. --- Sportpsychologie. --- 159.9:796 Psychologie van de sport. Sportpsychologie. Coachen. Mentale training --- 316.7:796 Sociologie van de sport --- 617.11 --- sport

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Anno 2004 zijn er bijna net zoveel vrouwen als mannen actief in de sport. Het aantal vrouwelijke kader- en bestuursleden in de sportorganisaties is echter nog altijd in de minderheid. In 'Heldinnen in de sport zijn achttien interviews gebundeld met Nederlandse sportvrouwen. Ten tijde van het interview waren ze allen actief op het hoogste internationale niveau in hun sportdiscipline. Naast toptrainsters en -bestuursters komen ook topsporters zelf aan het woord. Ze hebben het over de keuzes die ze hebben gemaakt in hun sportloopbaan en over de stimulansen en belemmeringen die zij daarbij hebben ervaren. De verhalen van de vrouwen behelzen zes verschillende takken van de sport: atletiek, hockey, schaatsen, tennis, voetbal en zwemmen.

Sociology of occupations --- Personnel management --- Recreation. Games. Sports. Corp. expression --- Interviews --- Career --- Sport --- Sports professions --- Book --- Netherlands

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Social stratification --- Social change --- Netherlands

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Vechtsporten groeien in Nederland steeds meer aan populariteit. De associatie die veel mensen hebben met deze tak van sport is veelal negatief, en de idee heerst dat vechtsporten agressie opwekken. Beloften van vechtsport onderzoekt of deze veronderstelling terecht is en bekijkt of er niet ook een sociaal integrationele functie aan vechtsporten is.Vechtsporten zijn populair onder Nederlandse jongens en meisjes met uiteenlopende etnische achtergronden. Vanuit de filosofie van de traditionele Oosterse vechtsporten zou deelname onder meer bijdragen tot meer zelfvertrouwen, discipline en respect en tot agressieregulering. In de publieke opinie hebben vechtsporten echter ook een imago als sporten voor ‘straatvechters’ die agressief gedrag juist kunnen versterken.Binnen het overheidsprogramma ‘Meedoen alle jeugd door sport’ heeft de KNKF van 2006-2010 bij honderd sportsportscholen en verenigingen (onder andere karate, boksen, taekwondo, kickboksen en aikido) invulling gegeven aan het project ‘Tijd voor Vechtsport’. Binnen dit kader heeft het W.J.H. Mulier Instituut uitgebreid onderzoek gedaan naar de psychosociale betekenissen en effecten van vechtsport. De uitkomsten hiervan staan beschreven in Beloften van vechtsport. Zowel de harde cijfers als de inzicht gevende verhalen uit interviews en observaties laten zien dat vechtsport een belangrijke bijdrage kan leveren aan weerbaarheid, agressiebeteugeling en persoonlijke groei. Juist voor maatschappelijk kwetsbare jeugd biedt vechtsport mogelijkheden tot het verbeteren van hun psychosociale welzijn en maatschappelijke (re-)integratie. Gekwalificeerde vechtsporttrainers met sportinhoudelijke én pedagogische kennis en vaardigheden vormen hierbij een sleutelrol. De opgetekende ‘harde’ en ‘zachte’ resultaten laten zien dat vechtsport geen wondermiddel is dat altijd werkt, maar tonen vooral ook de inspirerende persoonlijke én maatschappelijke beloften van vechtsport.