Listing 1 - 8 of 8 |
Sort by
|
Choose an application
Het boek Algemene Biochemie Functionele bouwstenen van het leven, start met een algemene situering en vervolgt met een uitgebreide bespreking van de verschillende bouwstenen van cellen (suikers, nucleotiden, lipiden en eiwitten). De structuurniveaus van eiwitten worden in extenso behandeld en gradueel gekoppeld aan functie en aan regulatie van deze functie. Dit culmineert in een hoofdstuk waar biochemische concepten en processen gekaderd worden in de context van een fysiologisch proces (actine-gestuurde celmigratie). Doorheen de tekst wordt aandacht besteed aan ziektebeelden of andere medisch relevante onderwerpen. Dit boek bespreekt de basisaspecten van de biochemie.
biochemie --- General biochemistry --- Biochemie --- Biochemie [Fysische ] --- Biochemistry --- Biochemistry [Physical ] --- Biochimie --- Biochimie physique --- Biological chemistry --- Chemistry [Biological ] --- Chemistry [Physiological ] --- Fysische biochemie --- Physical biochemistry --- 577.1 --- Biochemie (chemie (fysiologie)) --- Chemical bases of life. Biochemistry and bio-organic chemistry generally --- chemische basis van leven. biochemie en bio-organische chemie in het algemeen --- 577.1 Chemical bases of life. Biochemistry and bio-organic chemistry generally --- aminozuren --- enzymen
Choose an application
Het fenomeen 'Leven' is onlosmakelijk verbonden met de aanwezigheid van een aantal bijzondere chemische stoffen, de biomoleculen. Zonder de wisselwerking tussen deze biomoleculen, het hoofdthema van de biochemie, is er geen leven. Deze wisselwerking is het gevolg van hun structuur welke hun functie dicteert. Het begrijpen van structuur-functierelaties van biomoleculen en van eiwitten in het bijzonder, is dan ook essentieel om inzicht te krijgen in de complexiteit van verschillende levensnoodzakelijke processen in organismen. Verstoring van biochemische processen leidt tot ziekte. Om via wetenschappelijk onderzoek het ontstaan van ziektes te kunnen ontrafelen en om de werking van de klassieke geneesmiddelen te begrijpen, zijn inzichten in de biochemie van groot belang.Het boek Algemene Biochemie. Functionele bouwstenen van het leven, start met een algemene situering en vervolgt met een uitgebreide bespreking van de verschillende bouwstenen van cellen (suikers, nucleotiden, lipiden en eiwitten). De structuurniveaus van eiwitten worden in extenso behandeld en gradueel gekoppeld aan functie en aan regulatie van deze functie. Dit culmineert in een hoofdstuk waar biochemische concepten en processen gekaderd worden in de context van een fysiologisch proces: de bloedstolling, de werking van een geneesmiddel (het gebruik van antibiotica), en een cellulair proces (actine-gestuurde celmigratie). Doorheen de tekst wordt aandacht besteed aan ziektebeelden of andere medisch relevante onderwerpen.
573.4 --- 577.1 --- biochemie --- biochemie (gez) --- Biochemie - Virussen - Biofysica --- chemische basis van het leven. Biochemie en bio-organische chemie in het algemeen --- General biochemistry --- Biochemie --- PHL-Central Office 12 --- eiwitten
Choose an application
Het fenomeen ‘leven’ is onlosmakelijk verbonden met de aanwezigheid van een aantal bijzondere chemische stoffen: de biomoleculen. Zonder de wisselwerking tussen deze biomoleculen, het hoofdthema van de biochemie, is er geen leven. De wisselwerking is het gevolg van hun structuur, die hun functie dicteert. Het begrijpen van structuur-functierelaties van biomoleculen, en van eiwitten in het bijzonder, is dan ook essentieel om inzicht te krijgen in de complexiteit van verschillende levensnoodzakelijke processen in organismen. Verstoring van biochemische processen leidt tot ziekte. Om via wetenschappelijk onderzoek het ontstaan van ziektes te kunnen ontrafelen en om de werking van de klassieke geneesmiddelen te begrijpen, zijn inzichten in de biochemie van groot belang. Het boek Algemene Biochemie. Functionele bouwstenen van het leven start met een algemene situering en gaat verder met een uitgebreide bespreking van de verschillende bouwstenen van cellen (suikers, nucleotiden, lipiden en eiwitten). De structuurniveaus van eiwitten worden in extenso behandeld en gradueel gekoppeld aan hun functie (en aan de regulatie ervan). Dat culmineert in een hoofdstuk waarin biochemische concepten en mechanismen gekaderd worden in de context van biologische processen of toepassingen: de bloedstolling, de werking van een antibioticum, actinegestuurde celmigratie en vertering. Er wordt aandacht besteed aan ziektebeelden en andere medisch relevante onderwerpen. Dit boek bespreekt de basisaspecten van de biochemie.
Biochemie --- 577.1 --- General biochemistry --- suiker --- biochemie --- eiwitten --- enzymen --- aminozuren
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Choose an application
Peptidomics Neuropeptiden zijn belangrijke boodschapper moleculen in metazoan. Het zijn in essentie kleine proteïnen. De meeste proteomische studies kunnen deze korte eiwitten niet analyseren omwille van hun lengte, ze lopen bijvoorbeeld van de standaard gels af. Daarom zijn nieuwe technieken ontwikkeld die deze neuropeptiden wel kunnen analyseren. Peptidomics heeft als doel het karakteriseren van het peptidoom: dit wil zeggen de totale neuropeptide inhoud van een cel, orgaan of organisme op een zeker tijdstip. Peptidomics heeft twee doelstellingen. Eerst willen we weten welke neuropeptiden er aanwezig zijn. Ten tweede willen we weten waar deze exact gelokaliseerd zijn. Massaspectrometrie speelt in beiden een cruciale rol. De methoden die in ons labo gebruikt worden zijn nanoLC Q-TOF MS en MALDI-TOF MS. De vloeistof chromatografie scheid de peptiden in een biologisch mengsel en de massaspectrometrische technieken zijn ongelooflijke gevoelig en nauwkeurig. Zo kunnen we op het labo neuropeptiden identificeren in verschillende vertebrate en invertebrate soorten waarbij we een groot aantal nog niet gekende peptiden vinden. De volgende doelstelling is natuurlijk de biologische functie van deze peptiden leren kennen. Dit is mogelijk door peptidomen onder verschillende fysiologische condities te vergelijken, dit wordt differentiële peptidomics genoemd. Differentieel voorkomende peptiden spelen waarschijnlijk een rol in het onderzochte proces. Fase transitie van sprinkhanen en de diapauze van de Colorado kever zijn zo al onderzocht. Mijn doctoraat onderzoekt de neuropeptiden in verschillende muisweefsels. Differentieel onderzoek wordt er o.a. gedaan naar muizen met diabetes. Peptidomics Neuropeptides are import messenger molecules in metazoa. They are essentially very short proteins. Most proteomics studies cannot analyse these neuropeptides because they are too short, they will run of gels for example. New techniques were developed to analyse these neuropeptides. This set of techniques is called peptidomics. Peptidomics aims to charachterize the “peptidome” or the total neuropeptide content of a cell, organ or organism. Peptidomics has two main objectives: we want to know which peptides are present, and second, we want to know where they are localized exactly. Mass spectrometry plays a critical role in both. The most widely used methods in our lab are nanoLC Q-TOF MS and MALDI-TOF MS. The liquid chromatography allows us to separate the peptides in a mixture very efficiently and the sensitivity and accuracy of the mass spectrometric techniques are unsurpassed. This allows the different researchers from our lab to analyze the neuropeptides of several invertebrates and vertebrate species, hereby detecting a considerable amount of newly described neuropeptides. The next step is to know what the function is of all these neuropeptides. This is possible by comparing the peptidomes of different fysiological conditions (differential peptidomics). Peptides that occur differently are likely to be involved in this process. This way, peptides that were involved in phase transition of locusts and the diapauze of potato beetles were discovered. My research project focusses on mice. Differential peptidomics is applied to mice with e.g. diabetes. Peptidomics bij de muis Neuropeptiden zijn waarschijnlijk de oudste signaalmoleculen van meercellige eukaryoten. Ze komen voor in vrijwel alle dierlijke weefsels en hebben meerdere belangrijke functies in het lichaam. Mijn onderzoek bestaat eruit nieuwe neuropeptiden te ontdekken met behulp van een zeer gevoelige analytische techniek: massaspectrometrie (MS). Hiermee zijn we niet alleen in staat nieuwe peptiden en hun modificaties te ontdekken maar ook volledige peptide profielen (het “peptidome”) van een weefsel of orgaan in kaart te brengen. Het vergelijken van deze profielen in verschillende fysiologische condities stelt ons in staat om de mogelijke functies van de verschillende peptiden te achterhalen. Peptidomics of the mouse. Neuropeptides are probably the oldest regulatory signalling molecules of multicellular eukaryotes. They are expressed in almost all tissues of animals en have multiple important functions. Therefore, the aim of my research is to detect new neuropeptides by using a very sensitive analytical technique: mass spectrometry (MS). MS is not only able to analyze one peptide but it also allows us to determine the neuropeptide profile (the “peptidome”) of a tissue or organ. These profiles can be compared under different physiological conditions in order to elucidate the functions of the different peptides.
Academic collection --- 591.1 --- 576.54 --- Animal physiology --- Cell interaction. Communication --- Theses --- 576.54 Cell interaction. Communication --- 591.1 Animal physiology
Listing 1 - 8 of 8 |
Sort by
|