Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Introduction Learning health systems (LHS) enable continuous improvement and innovation in healthcare. In a LHS, knowledge is disseminated and implemented to its users, and routinely collected clinical data is used to evaluate and generate new knowledge. This cycle allows health systems to effectively implement new evidence, evaluate themselves and generate new knowledge. Methods We conducted several studies to explore three aspects of a LHS: a knowledge database for evidence dissemination, the culture for healthcare quality and the technical infrastructure for evidence implementation and evaluation. We aimed our studies specifically at the Belgian primary care healthcare setting. Results We demonstrated that it is possible to create a comprehensive database of clinical practice guidelines through a process of guideline adaptation and succeeded in engaging general practice (GP) trainees in this effort. We demonstrated that currently used clinical coding systems in Belgian primary care are capable of capturing the clinical data required to efficiently deploy clinical decision support systems (CDSS), an important vehicle for evidence implementation. We demonstrated, through a systematic review of existing literature, that CDSS can be effective at improving appropriateness of laboratory test ordering. We deployed a secure and safe technique to extract clinical data directly from the electronic health record (EHR) of primary care healthcare professionals that enables outcome assessment for randomized trials. To test the various steps of this LHS, we used available guidelines on laboratory test ordering in primary care to develop a CDSS. We conducted a cluster randomized trial among almost 300 GPs and demonstrated that CDSS improved appropriateness of laboratory test ordering. Discussion We were able to demonstrate that a LHS is possible in Belgian primary care, more specifically in an effort to improve appropriateness of laboratory test ordering. The LHS we designed and tested, can be used across multiple domains within primary care to implement evidence and to generate new knowledge, but this effort will require resources and oversight. It will be important to ensure that the silos in a LHS remain connected and that the necessary measures are guaranteed for safe and secure handling of data.

Academic collection --- Theses

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond Frozen shoulder is een gekende pathologie binnen de huisartsenpraktijk, al blijft het stellen van de diagnose erg moeilijk. Dit komt enerzijds door de overlap van symptomen met andere schouderproblematiek en het ontbreken van concrete handvatten bij diagnose en behandeling anderzijds. Doel De huisarts concrete handvatten aanreiken voor een tijdige diagnostiek en correcte aanpak van frozen shoulder. Methodologie De methodologie werd gebaseerd op het Handboek ‘Adaptatie Duodecim-richtlijnen’. Er werd vertrokken vanuit een bestaande Duodecim-richtlijn, die werd herzien volgens een vooropgelegde methode. Dit proces verliep in drie fasen. De eerste fase is de screeningsfase. Hierin werden de onderzoeksvragen gedefinieerd aan de hand van de PIPOH-elementen. Vervolgens gingen we in verschillende databanken op zoek naar relevante literatuur, die grondig gescreend en beoordeeld werd volgens een vooropgesteld screeningsmodel. In de tweede fase gebeurde de adaptatie. In deze fase werden de bestaande Duodecim-richtlijn en de nieuw geselecteerde richtlijn met hun bijbehorende onderbouwing naast elkaar gelegd. Hierna werd voor elke klinische vraag een nieuwe aanbeveling geformuleerd door adaptatie van aanbevelingen uit de geselecteerde richtlijn. De laatste fase is de implementatiefase waarin de nieuwe aanbevelingen werden voorgelegd aan een multidisciplinair expertenpanel, bestaande uit artsen uit de eerste en tweede lijn. Tot slot werd de toepasbaarheid van de vooropgestelde aanbevelingen getoetst bij een panel eindgebruikers. Resultaten De vernieuwde aanbevelingen werden gebaseerd op de NHG-richtlijn ‘schouderklachten’. In totaal werden zes klinische vragen vooropgesteld waarop een antwoord werd geformuleerd op basis van de NHG en bijkomende literatuur. Er wordt gesteld dat frozen shoulder een klinische diagnose is, gekenmerkt door een progressieve bewegingsbeperking van de actieve én passieve draaibewegingen, met name exorotatie en abductie. RX en echografie van de schouder kunnen nuttig zijn in het uitsluiten van andere schouderproblematiek. In de acute fase worden bij voorkeur analgetica of NSAID’s voorgeschreven. Mobilisatie binnen de pijngrenzen kan overwogen worden. Verwijzing naar tweede lijn kan zinvol zijn bij twijfel over de diagnose of het juist uitvoeren/falen van de eerstelijnsbehandeling. Een arbeidsarts kan een rol spelen in het re-integratietraject indien er langdurige uitval wordt verwacht. Conclusie De Duodecim-richtlijn ‘frozen shoulder’ werd herzien en geadapteerd naar de Belgische zorgcontext. Het eindresultaat zijn zes vernieuwde aanbevelingen om de huisarts te ondersteunen bij de diagnostiek en het beleid van frozen shoulder.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Background: In the older GP population insomnia is a frequent underdiagnosed complaint. Many questionnaires or scales exist to explore insomnia. Unfortunately, no questionnaire is widely recognized as a screening tool for a general practitioner. Objective: This systematic review aimed to identify and evaluate the psychometric properties of questionnaires and scales used to evaluate sleep quality in people aged 65 and above. Moreover, to summarize which questionnaire to use as a diagnostic tool for elderly. Methods: PubMed was searched from 1 March 2012 to 30 June 2021 for studies published in English and Dutch. A systematic literature search was conducted by two independent researchers. The quality assessment was conducted using the Quadas-2 tool. Reliability of the studies was reviewed by assessing Cronbach’s α. Validity was evaluated of all included articles by analysing content, construct or criterion validity. To determine usefulness each sleep questionnaire as screening tool sensitivity and specificity was evaluated. Results: Only 4 new articles after previous review that were published met inclusion and exclusion criteria. Athens Insomnia Scale (AIS), Insomnia Severity Index (ISI), PROMIS Sleep Disturbance Scale, Richards-Campbell Sleep Questionnaire (RCSQ-C) and Pittsburgh Sleep Quality Index were studied for reliability, validity. They showed all adequate internal consistency. The sleep questionnaires were validated in the elderly population. All new sleep questionnaires need more investigation for use as a diagnostic screening tool. Conclusion: Most sleep questionnaires lack investigation for use as a screening tool. The Insomnia in the Elderly Scale and the Minimal Insomnia Symptom Scale are most promising but need more reproducibility to confirm current results.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Context – Het doel van deze masterproef is om aan de hand van zes klinische vragen aanbevelingen op te stellen over het klinisch gebruik van vitamines. Hierbij focussen we eerst op vitamine D en vitamine B12. Daarnaast geven we aandacht aan het gebruik van vitamines na bariatrische heelkunde, bij zwangerschap en multivitamines in primaire preventie. Deze MANAMA-thesis kadert in het project van Ebpracticenet waarin de Finse Duodecim-richtlijnen worden aangepast aan de Belgische zorgcontext. Methode - In de screeningsfase werden verschillende databases doorzocht naar bestaande richtlijnen over vitamines. Na een grondige screening weerhielden we zes richtlijnen die we vervolgens beoordeelden volgens de AGREE II-methode. In de adaptatiefase werden deze internationale richtlijnen aangepast aan de Belgische context. Hiermee wijzigden we de inhoud van de Duodecim-richtlijn. Ten slotte toetsten we in de implementatiefase de geadapteerde richtlijn af in de praktijk door middel van twee consensusprocedures om te peilen naar mogelijke problemen voor de implementatie van onze aanbevelingen. Resultaten - Het bestaande bewijs rond vitaminesuppletie en screening naar deficiënties werd kritisch bekeken. We bevelen aan dat vitamine D-suppletie zinvol kan zijn bij kinderen tot en met 6 jaar, personen ouder dan 70 jaar die geïnstitutionaliseerd zijn of die een verhoogd valrisico hebben, personen met donkere huid, bij osteoporose en na bariatrische heelkunde. Screening naar vitamine D-deficiëntie is niet zinvol bij asymptomatische volwassenen zonder risicofactoren. Vitamine B12-bepaling kan worden overwogen bij anemie, neurologische symptomen zoals paresthesieën en ataxie en wordt minstens jaarlijks aanbevolen na bariatrische heelkunde (behalve bij een maagband). Na bariatrische heelkunde wordt suppletie met vitamine B1, foliumzuur, vitamine B12, A, D, E en K aanbevolen. Multivitamines hebben geen bewezen meerwaarde binnen primaire preventie. Bij vrouwen is suppletie met foliumzuur aanbevolen vanaf de zwangerschapswens tot en met de 12e week na de conceptie. Vitamine D-suppletie kan tijdens de zwangerschap overwogen worden bij vrouwen met een hoog risico op vitamine D-deficiëntie. Conclusie – We adapteerden enkele aanbevelingen over vitamines op basis van een formeel adaptatieproces en hebben deze aanbevelingen getoetst aan de Belgische praktijkvoering. Er werden aanbevelingen opgesteld rond suppletie van vitamine D alsook rond screening naar deficiëntie van vitamine D en vitamine B12. Verder werd nagegaan of vitaminesupplementen zinvol zijn na bariatrische heelkunde, bij een zwangerschap(wens) of in primaire preventie. Hiermee proberen we handvaten te bieden aan collega’s binnen de eerste lijn.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Context – Het doel van deze masterproef is om aan de hand van zes klinische vragen aanbevelingen op te stellen over het klinisch gebruik van vitamines. Hierbij focussen we eerst op vitamine D en vitamine B12. Daarnaast geven we aandacht aan het gebruik van vitamines na bariatrische heelkunde, bij zwangerschap en multivitamines in primaire preventie. Deze MANAMA-thesis kadert in het project van Ebpracticenet waarin de Finse Duodecim-richtlijnen worden aangepast aan de Belgische zorgcontext. Methode - In de screeningsfase werden verschillende databases doorzocht naar bestaande richtlijnen over vitamines. Na een grondige screening weerhielden we zes richtlijnen die we vervolgens beoordeelden volgens de AGREE II-methode. In de adaptatiefase werden deze internationale richtlijnen aangepast aan de Belgische context. Hiermee wijzigden we de inhoud van de Duodecim-richtlijn. Ten slotte toetsten we in de implementatiefase de geadapteerde richtlijn af in de praktijk door middel van twee consensusprocedures om te peilen naar mogelijke problemen voor de implementatie van onze aanbevelingen. Resultaten - Het bestaande bewijs rond vitaminesuppletie en screening naar deficiënties werd kritisch bekeken. We bevelen aan dat vitamine D-suppletie zinvol kan zijn bij kinderen tot en met 6 jaar, personen ouder dan 70 jaar die geïnstitutionaliseerd zijn of die een verhoogd valrisico hebben, personen met donkere huid, bij osteoporose en na bariatrische heelkunde. Screening naar vitamine D-deficiëntie is niet zinvol bij asymptomatische volwassenen zonder risicofactoren. Vitamine B12- bepaling kan worden overwogen bij anemie, neurologische symptomen zoals paresthesieën en ataxie en wordt minstens jaarlijks aanbevolen na bariatrische heelkunde (behalve bij een maagband). Na bariatrische heelkunde wordt suppletie met vitamine B1, foliumzuur, vitamine B12, A, D, E en K aanbevolen. Multivitamines hebben geen bewezen meerwaarde binnen primaire preventie. Bij vrouwen is suppletie met foliumzuur aanbevolen vanaf de zwangerschapswens tot en met de 12e week na de conceptie. Vitamine D-suppletie kan tijdens de zwangerschap overwogen worden bij vrouwen met een hoog risico op vitamine D-deficiëntie. Conclusie – We adapteerden enkele aanbevelingen over vitamines op basis van een formeel adaptatieproces en hebben deze aanbevelingen getoetst aan de Belgische praktijkvoering. Er werden aanbevelingen opgesteld rond suppletie van vitamine D alsook rond screening naar deficiëntie van vitamine D en vitamine B12. Verder werd nagegaan of vitaminesupplementen zinvol zijn na bariatrische heelkunde, bij een zwangerschap(wens) of in primaire preventie. Hiermee proberen we handvaten te bieden aan collega’s binnen de eerste lijn.