Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In de publieke opinie wordt insuline al langer beschreven als het ideale moordwapen. Het aantonen in het lichaam van insuline of een derivaat is mogelijk en kan een belangrijke diagnostische aanwijzing zijn, doch geeft geen absolute zekerheid. Deze literatuurstudie geeft een overzicht van de bestaande onderzoeksmogelijkheden om een overdosis aan antidiabetische middelen, en meer specifiek insuline, en de daaruit volgende mogelijke schade aan te tonen. PubMed, EMBASE en Cochrane Library werden doorzocht doormiddel van vooropgestelde zoektermen. 39 artikels werden geïncludeerd en geanalyseerd door een auteur. Data werden geselecteerd betreffende diagnostisch hulpmiddel, sensitiviteit en specificiteit, toepasbaarheid, substraat, normaalwaarden en pathologische waarden van insuline en C-peptide en pathologische doses van insuline. De meest beschreven diagnostische hulpmiddelen waren massa-spectrometrie al dan niet in combinatie met chromatografie, immunoassays, immunohistochemie en microscopie. De toepasbaarheid van het hulpmiddel was afhankelijk van de bewaarwijze van het staal, het type staal en de beschikbaarheid van het hulpmiddel. De mogelijke substraten waren bloed, orgaan- en injectieplaatsweefsel, urine, glas- en pericardvocht, cerebrospinale vloeistof en gal. De normaalwaarden van insuline betroffen 5-200µU/mL, de pathologische waarden, 1 µU/mL-5551 mIU/L . De pathologische dosis was 70-3200 eenheden insuline. Expliciete cijfers voor sensitiviteit en specificiteit werden niet beschreven. In bewoordingen heeft massa-spectrometrie de beste sensitiviteit en specificiteit. Insuline-intoxicatie is niet ondetecteerbaar zoals in de media beweerd wordt, doch het bewijzen ervan vraagt veel expertise. Massa-spectrometrie in combinatie met gas- of liquid-chromatografie geeft de meest correcte insuline- en C-peptideconcentratie en heeft de mogelijkheid om insuline-analogen en metabolieten te detecteren en van elkaar te onderscheiden.