Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze scriptie staat de vraag centraal hoe verlieservaringen en de daaraan gekoppelde rouw d.m.v. muziektherapie kunnen geïntegreerd worden in de identiteit en in het levensverhaal. Om een voorzichtig antwoord te geven op deze vraag wordt in een theoretisch gedeelte aan de hand van literatuuronderzoek stilgestaan bij het eerste, fundamenteel verlies dat noodzakelijk is om te kunnen ontwikkelen als mens en dat gekoppeld is aan de subjectwording. De wijze waarop dit verlies verwerkt wordt, inclusief de hechtingstijl die daar mee samenhangt, vormt de blauwdruk voor de verwerking van latere verliezen. Accenten in hedendaagse rouwmodellen worden toegelicht en processen in de rouwarbeid worden besproken a.d.h.v. het theoretische kader van Darian Leader. Vervolgens wordt beschreven hoe aspecten van verlies en rouw terug te vinden zijn in de Sirenische en Orphische dimensie van muziek. Op basis van stage-ervaringen worden deze dimensies gekoppeld aan verbrokkeld versus vormelijk muzikaal spel. Hierbij wordt geschetst hoe door affectieve resonantie in de muziektherapie een psychische ruimte gecreëerd wordt waarin kan en mag gerouwd worden en waarin het stilgevallen ritme bij de cliënt terug kan overschakelen naar het ritme van het verlangen. In een aansluitende casus worden de inzichten omtrent rouw en verlies gekoppeld aan praktijkervaring uit individuele sessies muziektherapie met een cliënt gediagnosticeerd met een depressieve stoornis. Het verliesthema weerklinkt in haar verlangen naar een symbiotische band met anderen. Dit kan beschouwd worden als een poging om te herstellen wat ze in haar vroege kindertijd erg gemist heeft, wat het individuatie-separatieproces bemoeilijkt heeft. Hieruit vloeien verschillende conflictueuze identificaties met de moeder en de vader voort. Vanuit deze centrale hypothese worden drie verschillende soorten improvisaties besproken. Deze kunnen gelinkt worden aan de wijze waarop de cliënt zich tot de wereld verhoudt en geven iets weer van haar innerlijk leven. Muzikale thema’s die zich hierin voordoen worden geëxploreerd. De improvisaties in de sessies muziektherapie bevinden zich op een continuüm van verbrokkeld tot afgestemd samenspel. A.d.h.v. een muzikale analyse van twee improvisatiefragmenten wordt op een waarneembaar niveau duidelijk hoe verbrokkeld en afgestemd en muzikaal spel zich in de muziek kunnen tonen.