Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

The financial crisis struck with full force in the autumn of 2008. Very soon after the start of the crisis, culprits were sought. An important recurring argument was that liberalization of trade in banking services, as pursued at the European (within the EU) and international level (in the WTO), had seriously reduced the possibilities for governments to regulate and supervise the banking sector. This book examines the validity of this claim and considers how EU law and WTO law deal with the trade-off any policy-maker must make between stability and efficiency in the market for banking services. The book considers specifically the interaction between EU and WTO law because the EU is itself a Member of the WTO, next to its Member States. This implies that the EU must respect the obligations it undertook in the framework of the WTO when the EU determines its policy towards third-country banks.

Foreign trade policy --- Private finance --- Commercial law. Economic law (general) --- European Union --- Banks and banking, International --- Banks and banking --- Banking law --- Law and legislation --- State supervision --- Banks and banking, International. --- Banking law. --- Law, Banking --- Financial institutions --- Agricultural banks --- Banking --- Banking industry --- Commercial banks --- Depository institutions --- Finance --- Money --- International banking --- Offshore banking (Finance) --- Transnational banking --- Financial institutions, International --- International finance --- Law and legislation. --- State supervision. --- Banks and banking, International - Europe --- Banks and banking, International - Law and legislation --- Banks and banking, International - Law and legislation - Europe --- Banks and banking - State supervision --- Banks and banking - State supervision - Europe --- Banking law - Europe

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In de herfst van 2008 overspoelde de tsunami van de financiële crisis met volle kracht de financiële planeet. Het barsten van de vastgoedzeepbel in de Verenigde Staten gaf aanleiding tot een algemene paniek en verlies aan vertrouwen, ook buiten de VS. Grote financiële instellingen stortten ineen. De financiële crisis sloeg al snel over op de reële economie. Consumentenvertrouwen daalde dramatisch en banken schroefden hun leningen sterk terug. Ondernemingen zagen hun bestellingen afnemen en stelden investeringsbeslissingen uit. Het Internationaal Muntfonds beschreef de situatie als "the deepest post-World War II recession". De wereld werd tenslotte overspoeld door een derde crisisgolf. De grote inspanningen die overheden ondernamen om hun financiële sector te redden en de economische crisis het hoofd te bieden, legden een zware last op de openbare financiën. In sommige landen gaf dit aanleiding tot een nationale schuldencrisis, met een verlaging van kredietwaardigheid van de landen. Op het moment van het afsluiten van het doctoraatsonderzoek is het verre van duidelijk of het einde van de crisis in zicht is. Al snel na de aanvang van de financiële crisis werd gezocht naar schuldigen. Een belangrijk terugkerend element was dat de vrijmaking van handel in bankdiensten, zoals nagestreefd op Europees (in de Europese Unie (EU)) en internationaal (meer bepaald in de Wereldhandelsorganisatie (WTO)) niveau, de mogelijkheden van overheden om de banksector te reguleren en toezicht te houden in sterke mate had beperkt. De doctoraatsthesis onderzoekt precies deze Europese en internationale processen en gaat, enerzijds, na in welke mate zij de mogelijkheden van overheden beperken om financiële stabiliteit te garanderen door regulering en toezicht en, anderzijds, in welke mate zij de doelstelling van verhoogde efficiëntie in de markten voor bankdiensten kunnen bereiken. Op basis van het onderzoek wordt geargumenteerd dat de interactie tussen het recht van de WTO en het EU recht de mogelijkheid voor beleidsmakers om een passend evenwicht tussen efficiëntie en stabiliteit te vinden niet belemmert. De balans dreigt echter, zeker op het internationale niveau, over te hellen in de richting van erg veel beleidsruimte voor het garanderen van stabiliteit en erg weinig beperkingen voor maatregelen die efficiëntie in het gedrang kunnen brengen.