Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

*Samenvatting masterproef* Klinische significantie bepalen is niet vanzelfsprekend. In de literatuur wordt op dit moment daartoe minstens één methode vaak gebruikt. Deze methode werd geïntroduceerd door Jacobson en Truax (1991). In de literatuur lijkt de discussie over de bruikbaarheid van deze methode echter stilgevallen. Dat zorgt ervoor dat op dit moment niet duidelijk is of deze methode wel een goede maat is voor klinische significantie. Daarnaast lijkt kritische literatuur van deze methode gemist, genegeerd of verworpen te worden. In dit onderzoek staat de vraag hoe klinische significantie van behandeleffecten bepaald kan worden centraal. In het eerste hoofdstuk wordt een algemene inleiding gegeven. Na die inleiding wordt het theoretisch kader geschetst van de methode van Jacobson en Truax (1991), gezien deze methode vaak gebruikt lijkt te worden in de onderzoekspraktijk. Vervolgens volgt een literatuurstudie over diezelfde methode. Daarmee wordt onderzocht hoe de methode doorheen de jaren eventueel is bekritiseerd, geëvolueerd en gebruikt. In het tweede hoofdstuk wordt ingezoomd op de methode van het huidig onderzoek. Enerzijds wordt een systematische review uitgevoerd, voorafgegaan door een citatie-analyse. Aan de hand van die citatie-analyse wordt getoetst of de methode werkelijk zo veelgebruikt is als wordt geopperd. In de systematische review wordt bestudeerd hoe de methode gebruikt wordt in de praktijk en hoe het gesteld is met de discussie daarrond. Deze review wordt aangevuld met een kwalitatieve analyse van onderzoeken die gebruik maken van de bestudeerde methode, om de resultaten in een breder kader te plaatsen. Ten slotte wordt aan de hand van empirische gegevens getoetst of de bestudeerde methode een goede maat is voor klinische significantie. Het laatste hoofdstuk betreft de discussie en conclusie. Hierin worden de resultaten bekeken en geïnterpreteerd, gevolgd door een algemene conclusie. Uit het onderzoek blijkt dat de methode van Jacobson en Truax (1991) inderdaad veel gebruikt wordt. In de praktijk lijkt ze echter niet altijd toegepast te worden zoals ze werd voorgesteld, wat een probleem kan vormen betreffende de assumpties van de methode. Daarnaast lijkt kritiek vaak ook afwezig. Ten slotte blijkt dat de methode van Jacobson en Truax (1991) geen ideale methode is voor het bepalen van klinische significantie. Om deze conclusies te verifiëren is het belangrijk dat deze resultaten in ander onderzoek worden gerepliceerd. Daarnaast lijkt het belangrijk dat in komend onderzoek de discussie over de methode weer op gang wordt gebracht.