Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Voor het schrijven van zijn theaterstuk 'Saw it on television/DIDN'T UNDERSTAND' dat in 2004 overal in Vlaanderen werd opgevoerd interviewde de jonge theatermaker Michael De Cock jarenlang vluchtelingen. 'Op een onzeker uur' is het literaire relaas van deze intieme en intrigerende kennismaking met vluchtelingen, mensen op de dool die even een thuishaven vinden in een asielcentrum.

Migration. Refugees --- vluchtelingen (themawoord fictie) --- Sociology of minorities --- vluchtelingen --- asielzoekers --- 313.2 --- (zie ook: vluchtelingen) --- Vluchtelingen --- Vluchteling --- verhalen

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Alleen verbeelding kan ons redden is een meeslepend pleidooi op de grens van essay, manifest en roman. Een picareske vertelling die je meeneemt van Tomorrowland naar de coulissen van de KVS en van het Louvre tot aan de andere kant van de wereld. Van een muurschildering in Sansepolcro die de wereld redde tot murales in Santiago die de gruwel herdenken om hem voor altijd ritueel te bezweren.https://www.standaardboekhandel.be/p/alleen-verbeelding-kan-ons-redden-9789401493864

Kunst --- Fantasie --- Art --- Roman --- Manifest

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Nadat de auteur het sterven van zijn schoonmoeder had meegemaakt, kreeg hij problemen met de wijze waarop zij overleden was: heel onrustig. De behandelende arts had haar euthanasie uit het hoofd gepraat. Dit gebeuren bracht de auteur ertoe om een onderzoek in te stellen naar het reageren van artsen en verpleegkundigen op het gegeven euthanasie en palliatieve sedatie (het in slaap brengen van patiënten met de zekerheid, dat ze niet meer wakker zullen worden). De auteur interviewt verpleegkundigen, artsen, pastors en hij praat met patiënten. Dat laatste zeker niet diepgaand: het blijken allemaal eenvoudige alledaagse gesprekjes over hoe ze zich voelen. Overwegend dan. Rondlopend in deze (Belgische) ziekenhuizen maakt hij ook mee hoe ongelooflijk bot en gevoelloos familieleden soms kunnen optreden bij hun 'afgeschreven' moeder of vader. De toon van het boek is terughoudend, lijkt soms te effen, te weinig betrokken. Toch is duidelijk onderhuids voelbaar dat de auteur kritiek heeft op het - toch wat vage - euthanasiebeleid van heel wat artsen. De gesprekken hebben niets met stervensbegeleiding te maken, al wordt dat gesuggereerd. Het boek lijkt vooral geschikt als studiemateriaal.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Nacht --- Vos --- Egel --- Vuilniszak --- Sneeuw --- Winter

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Als Rosie aan mama vraagt waar papa is, krijgt ze een diepe zucht als antwoord. Het enige wat mama vertelt is dat hij in een ver land is gaan wonen. Op een dag krijgt Rosie een brief van papa. Hij woont helemaal niet ver weg! En toch kan hij haar niet komen opzoeken. Moussa begrijpt niet hoe dat kan. 'Hij heeft zijn been toch niet gebroken?' Moussa grinnikt: 'Of hij woont toch niet op de maan of zo?' Woonde hij maar op de maan, denkt Rosie. Dat zou ik tenminste durven vertellen. (Bron: covertekst)

Dutch literature --- vriendschap (themawoord fictie) --- gevangenen (themawoord fictie) --- ouders-kind relatie (themawoord fictie) --- lager onderwijs 1ste graad (doelgroep) --- lager onderwijs 2de graad (doelgroep) --- PXL-Education 2014 --- Nederlands, literatuur --- jeugdliteratuur: vanaf 12 jaar --- Vriendschap. --- Ouders. --- Gevangenissen. --- Vriendschap --- Ouders --- Gevangenissen --- Gevangenis --- 7+ --- gevaar --- vriendschap --- ouders --- gevangenissen --- vaders --- verhalen vanaf 7 jaar --- Jeugdliteratuur ; verhalend