Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Spoedeisende geneeskunde --- Spoedeisende verpleegkunde --- spoedgevallen --- EHBO --- reanimatie --- 614.82 --- Eerste hulp bij ongelukken (EHBO)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling De aanwezigheid van stresssymptomen en uitval van verpleegkundigen is op de spoedgevallendienst een vaak voorkomend probleem. Meer dan 25% van de hulpverleners krijgt ooit te maken met een burn-out en bij 8% wordt er PTSS gediagnosticeerd die gerelateerd is aan het uitoefenen van de job. Er zijn heel veel maatregelen voorhanden om hiermee om te gaan. Als beginnende verpleegkundige vragen wij ons af of deze effectief zijn om de impact na een traumatische gebeurtenis te kunnen beperken. Doelstelling Het doel van deze literatuurstudie is de impact van critical incidents op hulpverleners pre-hospitaal en op de spoedgevallendienst te bekijken. Ook wordt er gekeken naar welke maatregelen kunnen ondernomen worden om het welbevinden van de hulpverleners te verbeteren. Methode Om relevante artikels te bekomen werd in deze literatuurstudie gebruik gemaakt van verschillende databases, namelijk: MEDLINE (Pubmed), Wiley Online Library en ScienceDirect. We includeerden een twintigtal Engelstalige artikels in de literatuurstudie die maximaal tien jaar oud zijn en uitgevoerd in de Westerse wereld. De onderzoeken gaan over de impact van critical incidents op hulpverleners pre-hospitaal en op de spoedgevallendienst. Hierin werden verschillende preventieve maatregelen besproken die het welbevinden kunnen verbeteren. Resultaten De term critical incident is geen eenduidig begrip. In de verschillende artikels wordt aangehaald dat het vertonen van een acute stressreactie na het ervaren van een critical incident een normale reactie is. De mogelijke verdere ontwikkeling naar een acuut stress syndroom, burn-out (meer dan 25% van de hulpverleners) en PTSS (8% van de hulpverleners) is een reactie die ontstaat door het onvoldoende verwerken van een critical incident. Deze stoornissen zijn echter geen normale reactie meer op de gebeurtenis en schaden de psychische gezondheid van de hulpverlener. CISD en CISM worden als hoofdonderwerpen aangehaald ter preventie van stress en de andere mogelijke reacties na een critical incident. Conclusie Op basis van de resultaten uit de literatuurstudie kan er besloten worden dat de definiëring over wat een critical incident inhoudt niet eenduidig wordt beschreven. Hierdoor kan de precieze impact van critical incidents op hulpverleners niet correct in kaart gebracht worden. De effectiviteit van deze en de andere besproken maatregelen met als doel het welbevinden van de hulpverleners te verbeteren, moet nog verder onderzocht worden en dit specifiek voor de gebruikte populatie, namelijk: hulpverleners pre-hospitaal en op de spoedgevallendienst.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling De aanwezigheid van stresssymptomen en uitval van verpleegkundigen is op de spoedgevallendienst een vaak voorkomend probleem. Meer dan 25% van de hulpverleners krijgt ooit te maken met een burn-out en bij 8% wordt er PTSS gediagnosticeerd die gerelateerd is aan het uitoefenen van de job. Er zijn heel veel maatregelen voorhanden om hiermee om te gaan. Als beginnende verpleegkundige vragen wij ons af of deze effectief zijn om de impact na een traumatische gebeurtenis te kunnen beperken. Doelstelling Het doel van deze literatuurstudie is de impact van critical incidents op hulpverleners pre-hospitaal en op de spoedgevallendienst te bekijken. Ook wordt er gekeken naar welke maatregelen kunnen ondernomen worden om het welbevinden van de hulpverleners te verbeteren. Methode Om relevante artikels te bekomen werd in deze literatuurstudie gebruik gemaakt van verschillende databases, namelijk: MEDLINE (Pubmed), Wiley Online Library en ScienceDirect. We includeerden een twintigtal Engelstalige artikels in de literatuurstudie die maximaal tien jaar oud zijn en uitgevoerd in de Westerse wereld. De onderzoeken gaan over de impact van critical incidents op hulpverleners pre-hospitaal en op de spoedgevallendienst. Hierin werden verschillende preventieve maatregelen besproken die het welbevinden kunnen verbeteren. Resultaten De term critical incident is geen eenduidig begrip. In de verschillende artikels wordt aangehaald dat het vertonen van een acute stressreactie na het ervaren van een critical incident een normale reactie is. De mogelijke verdere ontwikkeling naar een acuut stress syndroom, burn-out (meer dan 25% van de hulpverleners) en PTSS (8% van de hulpverleners) is een reactie die ontstaat door het onvoldoende verwerken van een critical incident. Deze stoornissen zijn echter geen normale reactie meer op de gebeurtenis en schaden de psychische gezondheid van de hulpverlener. CISD en CISM worden als hoofdonderwerpen aangehaald ter preventie van stress en de andere mogelijke reacties na een critical incident. Conclusie Op basis van de resultaten uit de literatuurstudie kan er besloten worden dat de definiëring over wat een critical incident inhoudt niet eenduidig wordt beschreven. Hierdoor kan de precieze impact van critical incidents op hulpverleners niet correct in kaart gebracht worden. De effectiviteit van deze en de andere besproken maatregelen met als doel het welbevinden van de hulpverleners te verbeteren, moet nog verder onderzocht worden en dit specifiek voor de gebruikte populatie, namelijk: hulpverleners pre-hospitaal en op de spoedgevallendienst.