Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Religious studies --- Sociology of the family. Sociology of sexuality --- Gender --- Heretic movements --- Religion --- Thesis --- Book --- anno 1500-1599 --- Netherlands --- Belgium

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deze masterproef heeft als doel de beïnvloedingsstrategieën van het ACW op het beleidsdomein werk, meer bepaald bij de totstandkoming van het Globaal Plan in 1993 en het Generatiepact in 2005, in kaart te brengen. Deze dossiers vormen een interessant uitgangspunt omdat ze tot stand kwamen in een verschillende politieke context. Dit onderzoek focust op vier vragen: 1) op welke manier probeerde het ACW invloed uit te oefenen op de politieke besluitvorming bij de totstandkoming van het Globaal Plan in 1993, 2) verschilde deze aanpak met de wijze van beleidsbeïnvloeding bij de totstandkoming van het Generatiepact in 2005, 3) hoe beïnvloedde de organisatiestructuur van het ACW de standpuntbepaling en de gebruikte strategieën in beide dossiers en 4) welke gevolgen had de wijziging van de politieke context op de strategieën die het ACW inzette? Het onderzoek is kwalitatief en gebeurt aan de hand van verslagen van politieke overleg- en bestuursorganen van het ACW, publicaties van ACW en ACV, parlementaire handelingen en interviews met personen die het beleid, het parlement of de ACW-top in (een van) beide periodes vertegenwoordigden. Uit de data-analyse blijkt dat de organisatiestructuur van het ACW invloed had op zijn interne standpuntbepaling. Aangezien beide dossiers betrekking hebben op het tewerkstellingsbeleid was de visie van het ACV bepalend voor de standpunten van het ACW. Vanuit zijn koepelfunctie had het ACW wel de taak om toegang te voorzien tot de politieke besluitvorming. Toch onderhield het ACV zowel tijdens als na het sociaal overleg rechtstreekse contacten met het beleid. Hoewel de slagkracht van het ACW soms verkleinde omdat het ACV zijn terrein zo sterk afbakende, zijn visie bepalend was bij de interne standpuntbepaling van het ACW en het rechtstreekse contacten onderhield met het beleid, kon het ACW toch een belangrijke rol spelen in het ondersteunen van de standpunten van het ACV. Het ACW ging bij beide dossiers op zoek naar politieke bondgenoten en richtte daarbij zijn strategieën op de regering, het parlement en de politieke partijen. Zowel tijdens het Globaal Plan als tijdens het Generatiepact probeerde het ACW het beleid te beïnvloeden via zijn bevriende partij CVP/CD&V door deel te nemen aan partijcongressen en gebruik te maken van erkende ACW-mandatarissen die werkzaam waren in de partij. Via verschillende organen overlegde het ACW permanent met deze mandatarissen. Bij de totstandkoming van het Globaal Plan had het ACW via zijn erkende mandatarissen Jean-Luc Dehaene en Miet Smet twee rechtstreekse toegangswegen tot het beleid. Daarnaast gebruikte het ook zijn ACW-parlementsleden om het ACW-standpunt te verdedigen in de plenaire vergaderingen en de commissie Sociale Zaken. Omwille van de gewijzigde regeringssamenstelling verschilden de gehanteerde strategieën ten tijde van het Generatiepact. Hoewel het ACW ten tijde van het Globaal Plan ook al contacten onderhield met PS-kabinetten, dwong de oppositiekuur van CD&V het ACW ertoe zijn politieke werking te verbreden. Het ACW onderhield regelmatige contacten met de socialistische kabinetten en werkte tevens samen met andere middenveldorganisaties om blijvend toegang te hebben tot de regering en het beleid te kunnen beïnvloeden. Ondanks de steeds luider klinkende stemmen om af te stappen van de nauwe band met CVP/CD&V, verliet het ACW zijn vertrouwde strategie niet, namelijk structureel samenwerken met erkende ACW-mandatarissen binnen de christendemocratische partij.