Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

This book describes the latest developments in the hydrodynamics and morphodynamics of tidal inlets, with an emphasis on natural inlets. A review of morphological features and sand transport pathways is presented, followed by an overview of empirical relationships between inlet cross-sectional area, ebb delta volume, flood delta volume and tidal prism. Results of field observations and laboratory experiments are discussed and simple mathematical models are presented that calculate the inlet current and basin tide. The method to evaluate the cross-sectional stability of inlets, proposed by Escoffier, is reviewed, and is expanded, for the first time, to include double inlet systems. This volume is an ideal reference for coastal scientists, engineers and researchers, in the fields of coastal engineering, geomorphology, marine geology and oceanography.

Coast changes. --- Hydrodynamics --- Morphogenesis --- Tidal currents. --- Mathematical models. --- Currents, Tidal --- Tidal stream --- Ocean currents --- Morphogeny --- Organogenesis --- Embryology --- Morphology --- Coastal erosion --- Coasts --- Shore erosion --- Littoral drift --- Physical geography --- Erosion --- Coast changes --- Coastal engineering. --- Hydrodynamics. --- Tidal power. --- Tide pool ecology.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In dit rapport wordt een geïdealiseerd hydrodynamisch model beschreven dat de breedtegemiddelde waterbeweging onder invloed van getij, rivierafvoer en zoutverdeling beschrijft. Het model wordt toegepast op het Schelde-estuarium tussen Vlissingen en Gentbrugge, waarbij calibratie geschiedt op basis van het vertikale M2 -en M4-getij. Het blijkt dat de amplitude en fase van deze componenten redelijk goed wordt beschreven, en ook de waargenomen asymmetrie van de waterstand wordt kwalitatief gereproduceerd. De harmonische componenten M2 en M4 van gemeten cross-sectioneel gemiddelde snelheid worden gebruikt ter validatie van het model. Hierbij blijken de waargenomen en berekende amplitudes qua orde van grootte overeen te komen, maar qua langsverloop is er minder overeenstemming. De horizontale getij-asymmetrie komt goed overeen voor de Westerschelde, maar niet voor de Zeeschelde waar metingen een grote spreiding laten zien. Er wordt beargumenteerd dat deze matige overeenkomst tussen model en waarnemingen teruggevoerd kan worden op de te korte lengte van de gebruikte tijdreeks voor snelheidsmetingen. Voor de verdeling van de reststroming wordt gevonden dat deze bij hoge afvoeren door de rivierstroming wordt gedomineerd, terwijl bij lage afvoeren de Stokes terugkeerstroming de grootste bijdrage levert. De gravitationele circulatie geeft een geringe bijdrage aan de reststroming en lijkt van onderschikt belang.