Listing 1 - 6 of 6 |
Sort by
|
Choose an application
History of the Low Countries --- anno 1400-1499 --- Antwerp --- Louvain
Choose an application
Artikels over de maatschappelijke positie van de vrouw in de middeleeuwen, met name in de Zuidelijke Nederlanden en vooral Brabant.
History of Europe --- anno 1200-1499 --- anno 1500-1599 --- Sociology of the family. Sociology of sexuality --- vrouwen --- vrouwenarbeid --- vrouwengeschiedenis --- middeleeuwen --- anno 500-1499 --- Belgium --- Histoire des femmes --- --Épouse --- --Histoire urbaine --- --Moyen âge, --- 925.9 --- geschiedenis --- emancipatie --- geschiedenis - Middeleeuwen : overige onderwerpen --- Vrouwen--Middeleeuwen --- Steden--Vlaanderen--geschiedenis --- Épouse --- Histoire urbaine --- Moyen âge, 476-1492 --- History --- Violence --- Marriage --- Labour --- Entrepreneurs --- Sexuality --- Cities --- Beguines --- Book --- Women's rights
Choose an application
Le Moyen Âge était-il un « Monde des femmes » ? Le Moyen Âge est souvent associé à l'idée d'une période sombre et violente durant laquelle les hommes dominaient.Pourtant, les auteurs nous présentent une vision différente du Moyen Âge tardif dans les Pays-Bas méridionaux (Belgique, Luxembourg et Nord de la France). S'appuyant sur des écrits relatifs à la vie quotidienne, ils mettent en exergue le rôle social de la femme médiévale. Dans les villes en particulier, les femmes avaient en réalité de nombreux droits qu'elles utilisaient pour faire du commerce, exprimer leurs opinions ou faire respecter leur volonté.Cet ouvrage, reprenant de nombreuses histoires et anecdotes, dresse le portrait de femmes de tous horizons : riches femmes d'affaire, épouses, commerçantes, béguines, artisanes, prostituées, criminelles... et offre une nouvelle compréhension de cette riche période de l'histoire. -- Quatrième de couverture
Femmes en milieu urbain --- Urban women --- Femme --- Haut Moyen âge -- 476-987 --- Belgique --- Women --- City and town life --- History. --- Social conditions.
Choose an application
Wie in de laatmiddeleeuwse stad onroerende goederen bezat, beschikte over belangrijk economisch vermogen. Deze studie onderzocht een vaak onderbelichte groep onder deze stedelingen: vrouwen. Centraal stond de vraag hoe het immobiliënbezit van vrouwen zich manifesteerde en evolueerde in laatmiddeleeuws Brussel, meer precies tussen 1356 en 1460. Door een originele keuze van bronnen, methodologie en geografische focus heeft deze studie de economische positie van stadsvrouwen in de late middeleeuwen vanuit een nieuwe invalshoek benaderd. Cijnsregisters vormden de bouwstenen van deze studie. Het historisch onderzoek heeft deze bronnen tot nog toe grotendeels links laten liggen. Deze studie heeft aangetoond dat cijnsregisters een waardevol instrument zijn om evoluties in sociaaleconomische structuren te traceren. De bronnen werden gehanteerd als een 'momentopname' van het immobiliënbezit in de stad. Door verschillende van deze opnames achter elkaar te plaatsen, konden zo veranderingen in de 'genderverdeling' van het immobiliënbezit worden opgespoord. De analyse van de cijnsregisters werd verrijkt met de meer gedetailleerde cijnsaktes. De resultaten van het onderzoek werden vervolgens ruimtelijk in kaart gebracht. Zo konden inzichten uit de sociale topografie worden gebruikt om sociale verschillen tussen vrouwen bloot te leggen en die verder af te wegen tegenover de Brusselse geschiedenis. Vrouwen in Brussel betaalden een relatief beperkt aandeel van de cijnzen. De groep vermogende vrouwen was klein, maar wel divers: weduwen vormden niet de meerderheid. Bovendien werd meer dan de helft van de vrouwen in de cijnsregisters zonder verwijzing naar een mannelijk familielid geïdentificeerd. De focus van dit onderzoek ging hoofdzakelijk uit naar de veranderingen die optraden in het vrouwelijk immobiliënbezit. Tussen 1356 en 1460 vond er een duidelijke daling plaats in het aandeel van vrouwen onder de cijnsbetalers. Dat is volledig in lijn met wat de historiografie tot nu toe heeft vastgesteld: de sociaaleconomische positie van stadsvrouwen verslechterde naarmate de late middeleeuwen vorderden. Deze afname was echter allesbehalve lineair en eenduidig. De daling kon in verband worden gebracht met enerzijds economische crisisjaren en anderzijds de sociale positie van vrouwen. Tot 1400 vond de afname enkel in de armere en perifere wijken van de stad plaats. Vanaf de vijftiende eeuw was de afname algemener. De meeste elitaire buurt van laatmiddeleeuws Brussel, de Coudenberg, ontsprong echter de dans: daar bleef het immobiliënbezit van vrouwen gedurende de hele periode continu. Beide geslachten werden ongelijk getroffen door crisisjaren: verhoudingsgewijs moesten vrouwen veel sneller hun immobiliënbezit opgeven. Economische crisissen werkten niet alleen sociaal herverdelend, maar ook gender herverdelend. Maar ook binnen de groep van vermogende vrouwen in laatmiddeleeuws Brussel bestonden aanzienlijke verschillen: de ene vrouw was duidelijk de andere niet.
Choose an application
Dat vrouwen deelnamen aan het economisch leven in de laat-middeleeuwse samenleving stellen historici vandaag niet meer in vraag, maar studies in verband met het beheer van buitensteeds grondbezit door vrouwen bleven uit. Stedelingen verwierven in de veertiende eeuw steeds meer eigendommen op het platteland. Dit onderzoek bestudeert of ook vrouwen gronden buiten de omwalling beheerden. Het vertrekt daarom vanuit de volgende vraagstelling: Hoeveel vrouwen uit de stad beheerden gronden op het platteland? Wat was hun sociaal-economische achtergrond? Dit onderzoek wil dus verder kijken dan het aan- en verkopen van eigendomen en de aandacht vestigen op het beheer van gronden buiten de omwalling, specifiek door vrouwen. Gronden buiten de poorten van de stad werden namelijk niet steeds door hun eigenaar bewerkt. Aan de hand van onder meer pacht besteedden stedelingen de exploitatie van hun buitensteeds grondbezit uit. Door het gebruik van pachtcontracten wordt een beeld geschetst van het beheer van gronden buiten de stad. Specifiek gaat het om de pachtcontracten uit Antwerpen, opgetekend in de schepenregisters van 1445 tot en met 1449. Het aantal vrouwelijke verpachters was niet opvallend hoog, maar hun aanwezigheid kan ook niet genegeerd worden. In ongeveer één op tien pachtcontracten trad minstens één vrouw op als verpachter. Nog opvallender echter is de verhouding tussen (nog) niet-gehuwde vrouwen, echtgenotes en weduwen. Traditioneel gingen historici uit van de dominantie van weduwen omwille van hun bevoorrechte juridische positie in de middeleeuwen. Kwantitatief onderzoek toont echter aan dat in Antwerpen de (nog) niet-gehuwde vrouwen het vaakst optraden als verpachter. Het European Marriage Pattern kan de hoeveelheid (nog) nooit-gehuwde vrouwen met pachtgoed voor een deel verklaren. Dit betekent dat mensen in de Zuidelijke Nederlanden later huwden dan elders. Ze brachten daardoor een deel van hun leven door als volwassene, maar nog niet getrouwd. Vrouwen hielden op dat moment vast aan hun eigendommen en investeerden in goederen om kapitaal te verwerven voor het huwelijksleven. Mogelijk verpachtten ze gronden buiten de stad om die reden. Ook opvallend is dat singles vaker optraden in groep dan weduwen. Dit betekent mogelijk dat ze meer mogelijkheden hadden om buitensteeds grondbezit te beheren wanneer ze dat samen deden met anderen. Meer onderzoek is echter nodig om daarover duidelijkheid te brengen. Over de sociaal-economische achtergrond van de vrouwelijke verpachters vertellen de contracten in het algemeen weinig. In een aantal gevallen vermelden de overeenkomsten wel beroepsnamen. Op basis daarvan kan van een aantal vrouwen met zekerheid worden gesteld dat ze behoorden tot de elite. Voor veel anderen blijft dit echter onduidelijk. Vrouwen beheerden hun gronden niet steeds op dezelfde manier. Vrouwen verkochten hun eigendommen op het platteland mogelijk eerder om hun kapitaal te gebruiken om schulden af te betalen of om te investeren in andere goederen. Anderen verpachtten een groter deel van hun gronden, wellicht omdat ze een regelmatig inkomen verkozen. Ook het beheren van buitensteeds grondbezit was een manier om deel te nemen aan het economisch leven van vrouwen. De vrouwelijke verpachters in Antwerpen hadden elk een eigen verhaal en verdienen meer aandacht van historici.
Choose an application
Today's world is the product of the late Middle Ages. In what is now called 'Flanders', a new kind of man emerged. A practical man, an entrepreneur, a critical man who no longer believed what church and nobility tried to tell him. He discovers the world, creates, produces and innovates. In this book young researchers take us back to the Middle Ages. With attention for top works of art and unknown gems. This art book has a fresh academic point of view: the economical history of the Middle Ages from the viewpoint of different social groups, with surprising results on cliched thoughts such as the passive countryside, the dark Middle Ages and the role of women in society.
trade [function] --- social status --- prosperity --- art market --- History of the Low Countries --- anno 500-1499 --- Flanders --- Social classes --- Civilization, Medieval. --- Art, Medieval --- Art, Flemish. --- Art, Medieval. --- Economic history. --- Social classes. --- History --- To 1599 --- Europe --- Economic conditions --- To 1599. --- middeleeuwen --- Netherlands [Southern ] --- Social conditions --- Middle Ages --- Geschiedenis van de Nederlanden --- kunstmarkt --- welvaart --- handel --- maatschappelijke status --- Vlaanderen --- 944.3 NL --- trade [general function]
Listing 1 - 6 of 6 |
Sort by
|